«Αυτό θα αλλάξει», άκουγα να μου λένε όσο περνούσαν τα χρόνια. Πριν μία εβδομάδα, μάλιστα, μια φίλη της μητέρας μου το ξαναείπε, όταν ξεκινήσαμε μία συζήτηση, πάνω στην οποία της είπα ότι δεν θέλω παιδιά.
«Σοβαρά, δεν θέλεις παιδιά; Θα μείνεις μόνη σου!», μου είπε λίγες μέρες πριν η μικρή μου αδερφή, η οποία δεν είναι πια και τόσο μικρή.
«Όχι, δεν θα είμαι. Θα έχω εσάς και, στο μέλλον, τα ανίψια μου. Θα είμαι η φοβερή θεία. Τα παιδιά σου θα χοροπηδούν από την χαρά τους όταν θα με βλέπουν! Θα λένε 'μαμά, μαμά! Τέλεια! Ήρθε η θεία! Τι να μας έφερε άραγε;», της απάντησα με ενθουσιασμό. Χαμογέλασε. Αναρωτήθηκα, ωστόσο, πόσοι άνθρωποι μπορεί πράγματι να κάνουν παιδιά για να αποφύγουν τη μοναξιά.
Έχουν υπάρξει στιγμές που ένιωσα την επιθυμία να μπω και εγώ σε αυτή τη διαδικασία: Η γυναίκα που ονειρεύεται να ξεκινήσει οικογένεια. Αυτό θα έκανε τα πράγματα πιο εύκολα, καθώς δεν θα χρειαζόταν να αποφεύγω διαρκώς τις συζητήσεις περί μητρότητας. Επίσης, δεν θα έπρεπε να εξηγώ κάθε φορά την επιθυμία μου να νιώθω πλήρης με άλλους τρόπους, τρόπους που ταιριάζουν καλύτερα στην προσωπικότητά μου. Θα είχα αποφύγει πολλούς καβγάδες με τον προηγούμενο σύντροφό μου, ο οποίος επέμενε να κάνουμε παιδί αμέσως μετά την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο. Λες και εγώ μόχθησα τόσο πολύ για να πάρω το πτυχίο μου, προκειμένου να τα εγκαταλείψω όλα αμέσως μετά, για να κάνω οικογένεια.
«Σκέφτεσαι έτσι τώρα, επειδή είσαι νέα και θέλεις να ταξιδέψεις. Θα αλλάξεις μυαλά όταν γνωρίσεις τον σωστό σύντροφο. Τα παιδιά είναι ευλογία», συνέχισε να μου λέει η φίλη της μητέρας μου, κοιτάζοντας τη μητέρα μου και ρωτώντας την αν είχε ακούσει που είχα πει ότι δεν θέλω παιδιά. Φυσικά και με είχε ακούσει –πολλές φορές στο παρελθόν.
Αυτό που δεν μπήκα στον κόπο να απαντήσω στη φίλη της μητέρας μου είναι ότι ήδη είχα υπάρξει με κάποιον, τον οποίον είχα θεωρήσει «σωστό σύντροφο», όμως ακόμα και τότε συνέχισα να μη θέλω παιδιά.
Τα παιδιά είναι ευλογία. Η μητρότητα είναι -το λιγότερο- θαύμα της φύσης. Πιστεύω ότι το να αποκτήσεις παιδί είναι μια απόφαση που δεν πρέπει λαμβάνεται από πείσμα ή -ακόμα χειρότερα- κατά λάθος. Όμως δεν είναι λίγοι που απέκτησαν με αυτούς τους τρόπους παιδί και αυτό τους οδήγησε στην πιο απρόσμενη, τρομακτική και, παρ'όλα αυτά, φανταστική εμπειρία!
Τα λατρεύω τα παιδιά! Γεμίζουν το σπίτι ευτυχία, ακόμα και τις πιο δύσκολες ημέρες. Αλλά δεν ένιωσα ποτέ μέσα μου την έντονη επιθυμία να γίνω μητέρα. Δεν θέλω τις σωματικές αλλαγές που η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει, τις μεταβολές στην καριέρα ή στον τρόπο ζωής που φέρνει ένα παιδί ή την τρομερή ευθύνη που έχεις ως γονιός. Είμαι πολύ πιο ελεύθερο πνεύμα.
Τα μωρά είναι φανταστικά. Όμως τα μωρά μεγαλώνουν. Το παιδί είναι ευλογία, όμως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη από το να μεγαλώνεις ένα παιδί. Με κάνουν οι σκέψεις αυτές εγωίστρια; Ίσως. Αλλά υπάρχει εξίσου μεγάλο μέρος εγωισμού στο να θέλεις να κάνεις παιδί για να αποφύγεις τη μοναξιά.
Οι εμπειρίες είναι αυτές που με διαμορφώνουν ως άνθρωπο. Σκέφτομαι διαφορετικά τώρα, από το πώς σκεφτόμουν στο παρελθόν. Ποιος μου λέει ότι σε μερικά χρόνια δεν θα αλλάξω ξανά τον τρόπο που σκέφτομαι; Μπορεί. Μπορεί και όχι. Μπορεί να μη νιώσω ποτέ την επιθυμία να γίνω μητέρα. Μπορεί και να τη νιώσω. Μπορεί να θέλω να κάνω δικά μου παιδιά. Μπορεί να θέλω να υιοθετήσω. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Είμαι ανοιχτή σε όλες τις πιθανότητες, ακόμα και σε αυτές που δε μπορώ να οραματιστώ τώρα, αλλά δεν θα φιμώσω τα συναισθήματά μου ή τις αποφάσεις μου, απλά και μόνο επειδή είναι ασυνήθιστα, δεν είναι τόσο θηλυπρεπή ή φέρνουν τους άλλους σε δύσκολη θέση.
Πέρασα περίπου πέντε χρόνια με έναν άνδρα που πίστευα ότι αγαπάω –ή μπορεί και να αγαπούσα. Έδωσα μάχες με την ιδέα ότι επειδή είμαι γυναίκα πρέπει να θέλω να κάνω παιδί. Σκέφτηκα ότι αν περνούσα αρκετό χρόνο με τα παιδιά φίλων μου -και πιστέψτε με, πέρασα!- θα μου ερχόταν αυτή η επιθυμία. Αλλά δεν ήρθε.
Δεν θα υποκύψω στις προσδοκίες της κοινωνίας. Αν ποτέ αποφασίσω να γίνω μητέρα θα είναι επειδή πραγματικά, ειλικρινά και έντονα, χωρίς καμία αμφιβολία, θέλησα να γίνω μητέρα. Η κοινωνία μπορεί να με αποκαλεί εγωίστρια ή να με κριτικάρει επειδή διαφέρω, αλλά το προτιμώ εκατό φορές περισσότερο από το να με κοιτάζει το παιδί μου στα μάτια και να εισπράττει έστω και την παραμικρή υποψία μετάνοιας.
Πηγή: TheWriteWoman.com
