Συγγνώμη.
Στον άνδρα που ερωτεύτηκα τις μέρες που δεν είχα έννοιες, στα δύο πανέμορφα αγγελούδια μου που κάνουν την κάθε μέρα μου καλύτερη, στην οικογένεια που με στηρίζει αδιάκοπα και καθημερινά, και στους φίλους μου που έχω παραμελήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Λυπάμαι ειλικρινά.
Συγγνώμη που φωνάζω.
Συγγνώμη που θυμώνω.
Συγγνώμη που γκρινιάζω.
Συγγνώμη που τελευταία δεν είμαι ο πιο διασκεδαστικός άνθρωπος στον κόσμο.
Συγγνώμη για τα κλάματα.
Συγγνώμη που δεν βλέπω πάντα την θετική πλευρά.
Συγγνώμη που σπάνια γελάω.
Μερικές φορές, αφού έχω αλλάξει την εκατομμυριοστή πάνα της ημέρας και έχω μείνει ξάγρυπνη όλη τη νύχτα ανησυχώντας για κάποιο παιδί, αφού μου έχει τελειώσει το Ponstan και έχω ξεχάσει κάποιο ραντεβού στον γιατρό˙ αφού δεν έχω καταφέρει να πείσω τον μεγάλο να φάει το παραμικρό ή το μωρό να σταματήσει να κλαίει, μερικές φορές, αφού έχω απαντήσει στην ερώτηση «γιατί» περί τις 1700 φορές μέσα σε μία μέρα, ενώ ο άνδρας μου συνεχίζει να έχει πονοκέφαλο –μερικές φορές είναι δύσκολο να δω την αστεία πλευρά των πραγμάτων ή να αντιληφθώ τα πράγματα λίγο πιο λογικά.
Δεν μ'αρέσει να βρίσκω δικαιολογίες. Ο Milin είναι δύο, η Jasmin γίνεται 9 μηνών σήμερα –μάλλον δεν θεωρούμαι πια ΄νέα μαμά'. Αλλά είμαι μαμά δύο πολύ μικρών παιδιών που δεν έχει ακόμα ιδέα τι κάνει. Ακόμα μαθαίνω τι θα πει μητρότητα. Ακόμα πλοηγούμαι στον λαβύρινθο του να είσαι γονιός. Ακόμα κάνω λάθη, διαρκώς.
Δεν θέλω να βρίσκω δικαιολογίες. Αλλά μαζί με την απολογία μου, θέλω να ξέρετε ότι αυτή η άυπνη, ζαλισμένη, ξεχασιάρα, ανυπόμονη, γκρινιάρα γυναίκα που βλέπετε μπροστά σας δεν είναι η γυναίκα που πίστευα ότι θα είμαι.
Εύχομαι να ήμουν ακόμα εκείνη η γυναίκα που σας έκανε να χαμογελάτε, επειδή προσπαθούσε να είναι ευχάριστη. Εύχομαι να ήμουν ακόμα εκείνη η γυναίκα που δεν νοιαζόταν για τις συνέπειες –η διασκέδαση ήταν που μετρούσε. Εύχομαι να ήμουν ακόμα αυτή που γελούσε με τα αστεία σας, σαν να μην την ένοιαζε τίποτε άλλο σε ολόκληρο τον κόσμο! Εύχομαι να ήμουν ακόμα εκείνη η γυναίκα που είχε την αυτοπεποίθηση να πιστεύει στον εαυτό της και να είναι πάντα σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά. Εύχομαι να ήμουν ακόμα αυτή που είχε την ενέργεια, την υπομονή και την δημιουργικότητα να κάνει την ζωή πιο διασκεδαστική.
Ίσως, κάποια μέρα, να την ξαναβρώ.
Αλλά προς το παρόν, είναι χαμένη. Έχει γίνει μια μαμά που είναι μονίμως κουρασμένη και αγχωμένη. Μια μαμά που απλά κάποιες μέρες χρειάζεται ένα διάλειμμα. Μια μαμά που κάνει τον κόσμο άνω κάτω όταν χρειάζεται.
Σας παρακαλώ, ανεχθείτε με. Χαμογελάστε μου, κάντε με να γελάσω. Δεν ξέρω αν το αξίζω, αλλά μείνετε κοντά μου λίγο ακόμα.
Θα επιστρέψει εκείνη η γυναίκα.
