Η ψυχολόγος και εθελόντρια από την Πορτογαλία Καταρίνα Νέβες, η οποία βρέθηκε πρόσφατα στο Κέντρο, αναφέρει σχετικά: «Από την πρώτη ημέρα που έφτασα ήμουν σοκαρισμένη. Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είχαμε τέτοια κατάσταση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο». Εκείνη, μαζί με άλλους εθελοντές που επισκέφθηκαν το Κέντρο, συνέταξαν μια έκθεση την οποία έστειλαν σε πολιτικούς και αξιωματούχους της ΕΕ καθώς και σε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανώσεις για τα δικαιώματα ατόμων με αναπηρία.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του BBC, στο Κέντρο ζουν 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες, ενώ το προσωπικό αποτελείται από 6 μόλις άτομα. Σύμφωνα με το προσωπικό, τα ξύλινα κλουβιά κατασκευάστηκαν για να μπορούν να είναι ασφαλή τα παιδιά, καθώς το λίγο προσωπικό που έχει το κέντρο δεν μπορεί να τα προσέχει όλα ταυτόχρονα. Για την ακρίβεια, υπάρχει μόνο μία νοσοκόμα και ένας βοηθός ανά όροφο, ενώ δεν υπάρχει κανένας μόνιμος γιατρός. Αν κάποιο από τα παιδιά χρειαστεί να πάει σε νοσοκομείο, το συνοδεύει μία από τις νοσοκόμες και πίσω, με τα υπόλοιπα παιδιά, μένει μόνο ένα άτομο για να τα προσέχει.
Η καθημερινότητα, λοιπόν, των παιδιών στο Κέντρο είναι να κάθονται μέσα στα ξύλινα κλουβιά τους και να κουνιούνται μπρος-πίσω χαζεύοντας τις ξύλινες μπάρες.
Η έκθεση των εθελοντών, η οποία αναφέρθηκε παραπάνω, υπέπεσε στην αντίληψη του έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος συνέταξε μία καταδικαστική έκθεση όπου γινόταν αναφορά και σε αρκετούς θανάτους λόγω ελλιπούς επίβλεψης. Η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είχε χαρακτηρίσει τα κλουβιά αυτά ως «μια ξεκάθαρα παράνομη πρακτική, που έρχεται σε απευθείας αντιδιαστολή με την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Παρ'όλα αυτά, υπάρχει αντίλογος από τον Γιώργο Γώτη, ο οποίος εργάζεται εδώ και είκοσι χρόνια ως εθελοντής γιατρός στο κέντρο. «Το κέντρο περίθαλψης στα Λεχαινά είναι ένα από τα καλύτερα ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Πολλά από τα παιδιά που φιλοξενούνται εδώ, κατάφεραν να ξεπεράσουν κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής τους. Τα ειδικά αυτά, πανάκριβα κλουβιά κατασκευάστηκαν για να προφυλάσσουν τα παιδιά από αυτοτραυματισμούς».
Η δε διευθύντρια του κέντρου Τζίνα Τσουκαλά αναφέρει «Προφανώς και δεν θα έπρεπε να έχουμε κλουβιά, αλλά είναι αδύνατο για εμάς να τα καταφέρουμε χωρίς αυτά με τόσο λίγο προσωπικό. Κάποια απ' αυτά τα παιδιά έχουν εκδηλώσει αυτοκαταστροφικές τάσεις ή μπλέκουν σε καυγάδες και έτσι -πάντα κατόπιν συμβουλής γιατρού- πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτά τα ξύλινα διαχωριστικά. Αλλά τα παιδιά παρόλα αυτά είναι ελεύθερα να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν». Η ίδια καταγγέλλει πως «τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους κι εμείς τους προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή ψυχολογική υποστήριξη», ενώ παραπονιέται πως «κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά διαθέτουμε ελάχιστο υπαλληλικό προσωπικό και πενιχρά οικονομικά μέσα».
Κι αν τα παραπάνω σας ακούγονται τρομακτικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι το άρθρο καταλήγει με την επισήμανση της ρεπόρτερ του BBC πως έκανε αίτηση να κάνει ρεπορτάζ και σε άλλα από τα υπόλοιπα δώδεκα αντίστοιχα κέντρα περίθαλψης παιδιών στην Ελλάδα, όπως στην Αθήνα και το Σιδηρόκαστρο, αλλά το αίτημα της δεν έγινε δεκτό. Φανταστείτε...
Πηγή: lifo.gr
