Εσύ δεν θα θυμάσαι ότι στεκόμουν στο μπαλκόνι τη νύχτα πριν σε φέρω στον κόσμο, κοιτάζοντας το φεγγάρι με τρόμο και με ενθουσιασμό, γνωρίζοντας ότι σε λίγες ώρες θα σε κρατώ στην αγκαλιά μου, και σου ψιθύριζα «Θα τα καταφέρουμε!».
Εσύ δεν θα θυμάσαι το πώς με κοίταξες την στιγμή που γεννήθηκες, ή τον τρόπο που σε πήρα στην αγκαλιά μου, σε έφερα δίπλα στην καρδιά μου και σου ψιθύρισα «καλώς ήρθες, μωρό μου» στο αυτί.
Εσύ δεν θα θυμάσαι το πόσο γαλήνεψες την ψυχή μου. Το πώς συμπλήρωσες την καρδιά μου. Ήμουν λίγη πριν σε αποκτήσω και με έκανες να νιώθω ολόκληρη.
Εσύ δεν θα θυμάσαι το πόσο περήφανα παρακολουθούσα κάθε τι που έκανες. Για εμένα ήσουν πάνα το πιο όμορφο παιδί στο δωμάτιο.
Εσύ δεν θα θυμάσαι το πόσο με έκανες να γελάω με κάθε ανοησία σου. Έβλεπα πόση καλοσύνη είχες μέσα στην καρδιά σου.
Εσύ δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που σου χτένιζα τα μαλλιά και το πώς με κοιτούσες εκείνη τη στιγμή. Χωρίς λόγια, οι ψυχές μας αγγίζονταν και έλεγαν όσα καμία λέξη δεν θα μπορούσε να πει.
Εσύ δεν θα θυμάσαι τα τρελά γαργαλητά μας και ότι εγώ πάντα έκλεβα για να μπορώ να σε κρατώ πιο πολλή ώρα κοντά μου και να γεμίζω το μικρό πρόσωπό σου με φιλιά.
Εσύ δεν θα θυμάσαι όλες εκείνες τις φορές που πήγαινα να κοιμηθώ το βράδυ και έτρεμα στην σκέψη αν ήμουν αρκετά καλή μαμά. Μήπως έχω κάνει πολλά λάθη; Είμαι η μαμά που χρειάζεσαι να είμαι;
Εσύ δεν θα θυμάσαι το πώς η καρδιά μου ράγιζε και μεγάλωνε λίγο περισσότερο κάθε φορά που έφτανες σε ένα νέο ορόσημο, κάθε φορά που παρατηρούσα πόσο έχεις μεγαλώσει και πόσα μπορείς να κάνεις.
Εσύ δεν θα θυμάσαι τον τρόπο που κρατούσα τα μικροσκοπικά σου πατουσάκια στα χέρια μου, σκεπτόμενη πόσο πολύ θα μεγαλώσουν μια μέρα και πως θα χρειαστεί να σε αφήσω να φύγεις από εμένα.
Εσύ δεν θα θυμάσαι, θα θυμάμαι όμως εγώ... και θα κρατώ τις αναμνήσεις αυτές στην καρδιά μου και για τους δυο μας.
Πηγή: piganddac.com
