Ερώτηση:
Καλησπέρα. Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Από την κούνια είχα πρόβλημα στον ύπνο, μέχρι που 8 μηνών δεν αντέξαμε άλλο με τον άντρα μου και πήραμε το βιβλίο «Κοιμήσου παιδί μου». Είχα πολύ πείσμα και τα κατάφερα. Η μικρή μου κοιμόταν 8.30-9.00 μόνη της στο κρεβάτι της χωρίς πρόβλημα. Βεβαία να προσθέσω ότι όποτε βγαίναμε εκτός ρουτίνας είχα τον ίδιο χαμό και κλάματα σαν την πρώτη φορά που την εκπαίδευσα. Αυτό γινόταν μέχρι και 16 μηνών. Ώσπου αποφασίζουμε να πάμε με τον άντρα μου ένα ταξίδι χωρίς τη μικρή. Δυστυχώς όταν γυρίσαμε ΟΛΑ άλλαξαν. Ήταν 10 φορές χειρότερα από κάθε φορά. Ξαναέβαλα το πρόγραμμα εκμάθησης και τα κατάφερα. Μα ξαφνικά μέσα στις επόμενες 10 μέρες άρχισε μες στο βράδυ να κλαίει, να προσπαθώ να ακολουθήσω το βιβλίο και η μικρή να είναι ανυποχώρητη. Έμενε 2 ώρες να κλαίει. Να επισημάνω ότι είμαι έγκυος 12 εβδομάδες τώρα. Πλέον ύστερα από πολλά ξενύχτια και πολλές ώρες με κλάματα το αποτέλεσμα ήταν να την παίρνουμε ανάμεσά μας. Μέγα λάθος. Το αποτέλεσμα είναι η μικρή να θέλει μόνο στο κρεβάτι μας και εμείς μαζί δίπλα της. Εάν φεύγουμε κλαίει. Ξεκίνησα, όταν πάμε κι εμείς για ύπνο να την πηγαίνω στο κρεβάτι της, αλλά έπειτα από ώρα ξαναξυπνάει μες στα κλάματα. Βαρέθηκα την εκμάθηση, βαρέθηκα τα κλάματα, βαρέθηκα να κάνει πάνω από ώρα να κοιμηθεί, βαρέθηκα ό,τι έχει να κάνει με τον ύπνο. Κουράστηκα. Από την άλλη θέλω να ξαναμπεί σε πρόσραμμα, από την άλλη φοβάμαι ότι με την άφιξη του νέου μέλους θα ξαναέχουμε τα ίδια προβλήματα. Θα ήθελα πραγματικά την άποψή σας. Έχετε να μου προτείνετε μια λύση που δεν έχω σκεφτεί; Να προσπαθήσω ξανά την εκμάθηση;
Απάντηση:
Αρχικά να κατανοήσετε ότι το παιδί σας έχει άγχος αποχωρισμού. Το ότι φύγατε ταξίδι τόσο νωρίς στην ζωή του παιδιού ήταν μάλλον ακατάλληλη κίνηση για την σχέση σας μαζί της. Φοβήθηκε ότι την αφήσατε και ξαφνικά έμεινε συναισθηματικά μόνη της. Από τότε κι ύστερα έχει τον φόβο μήπως ξαναφύγετε και την αφήσετε και θέλει να σας νιώθει κοντά της. Το παιδί σας χρειάζεται να νιώθει ότι την θέλετε και ότι την αγαπάτε και όχι πως σας είναι βάρος. Βιάζεστε πολύ να μεγαλώσει κι έτσι την διώχνετε και αυτό την διογκώνει την αγωνία και προσκολλάται περισσότερο επάνω σας. Φαύλος κύκλος, δηλαδή. Στην συνέχεια θα σας χάσει διότι έρχεται το αδελφάκι της και έτσι η σχέση μητέρας-κόρης δεν είναι καθόλου ασφαλής με αποτέλεσμα αυτό να βασανίζει το παιδί και να ταλαιπωρεί εσάς. Μιλήστε με έναν ψυχολόγο και δείτε τις προτεραιότητες σας διότι ακούγεται να αντιμετωπίζετε δυσκολίες ως μητέρα.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.
