Ερώτηση:
Ο γιος μου, στη Β' Γυμνασίου, αντιμετωπίζει το θέμα της κοροϊδίας στο σχολείο με τους περισσότερους συμμαθητές του. Παρόλο που είναι ένα παιδί που κάνει πολεμικές τέχνες από μικρός, τον ενοχλούν συνεχώς (π.χ. ενοχλητικές χειρονομίες προς εκείνον, σκούντημα κλπ). Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι δεν αντιδρά καθόλου, με αποτέλεσμα να είναι "εύκολος στόχος". Έχει πλέον 2 φίλους, κάνοντας μόνος του ένα ξεκαθάρισμα! Βασικό είναι ότι έχουμε πολύ καλή σχέση και μιλάμε πολύ. Βέβαια είναι ευαίσθητος, πράγμα που δεν τον βοηθάει καθόλου. Είναι φορές που δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Κάποιοι παλιοί του "φίλοι" με το που μπήκαν στο Γυμνάσιο άλλαξαν προς το χειρότερο για να εισχωρήσουν σε "κλίκες" παιδιών και να γίνουν αρεστοί σε παιδιά που στόχο έχουν να κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά, είτε για τα ρούχα που φορούν, είτε για τα παπούτσια που φορούν, είτε για τα γυαλιά που φορούν, είτε για μια απορία στο μάθημα που μπορεί να έχει κάποιο παιδί! Μου ζητάει βοήθεια για το τι να κάνει και φοβάται ότι αν αμυνθεί τι θα κάνει ο άλλος και αν θα πάρει αποβολή (κάτι που δεν θέλει, για να μην στεναχωρηθώ εγώ). Του έχω πει καταρχήν να τους πει να μην τον ενοχλούν, κατά δεύτερον να ενημερώσει κάποιον καθηγητή για αυτό, και κατά τρίτον εάν δεν συμμορφωθούν με τα προηγούμενα να σηκώσει το χέρι του! Νομίζω ότι φταίω, γιατί όταν ήταν μικρός, που πήγαινε παιδικό σταθμό, γύρω στα 2,5 έτη, του έλεγα ότι ποτέ δεν σηκώνουμε το χέρι μας να δείρουμε κάποιο παιδάκι και γενικά δεν ξεκινάμε κανενός είδους καβγά. Επειδή ήταν και είναι πολύ συνεσταλμένο παιδί, ένας λόγος που τον έστειλα πολεμικές τέχνες στα πέντε του ήταν αυτός! Μέχρι και την Έκτη Δημοτικού δεν είχαμε θέματα, ίσα ίσα έκανε παρέα με όλους του συμμαθητές του. Συγνώμη αν σας ζάλισα! Ευχαριστώ εκ των προτέρων! Απάντηση:
Στην εξιστόρηση σας λείπουν τα εξής δύο: η δική σας παρουσία και συμμετοχή στο σχολείο καθώς και ο ρόλος του πατέρα. Πού είναι ο μπαμπάς; Μοιάζει σαν να μην ασχολείται, σαν να είναι δική σας ευθύνη το παιδί. Αν ο πατέρας υπάρχει χρειάζεται να αναλάβει τον ρόλο του, κάτι που μοιάζει να μην έχει συμβεί, διότι τότε ο γιος σας θα είχε πιο ξεκάθαρα δουλεμένη την αρσενική του πλευρά και την ταύτιση με τον πατέρα. Επιτρέπετε στον σύζυγο να μπει μπροστά; Του αφήνετε χώρο;
Παράλληλα φαίνεται τα ζητήματα να προσπαθείτε να τα τακτοποιήσετε πρακτικά και όχι ψυχικά. Γράψατε πως για να αντιμετωπίσετε το ότι ήταν συνεσταλμένο παιδί τον στείλατε να μάθει πολεμικές τέχνες. Χρειάζεται να επικεντρωθείτε περισσότερο στην ψυχική διαχείριση και λιγότερο σε εξωγενείς παράγοντες που θα μπορούσαν μετά από κατάλληλη επεξεργασία να φανούν βοηθητικοί. Ενδεχομένως να έχετε λειτουργήσει ιδιαίτερα ελεγκτικά και αυτό να μην επιτρέπει στον γιο σας να αισθανθεί ασφαλής χωρίς εσάς. Παράλληλα λείπει και ο πατέρας με κάποιο τρόπο. Για το θέμα που ρωτάτε να σας απαντήσω ότι χρειάζεται να επισκεφθείτε εσείς το σχολείο μαζί με τον πατέρα και να μιλήσετε στον διευθυντή για ό,τι συμβαίνει στο παιδί σας. Παράλληλα ζητήστε να μιλήσετε με τους γονείς των παιδιών που φέρονται επιθετικά στον γιο σας.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.
