11 πληροφορίες για την ανάπτυξη του μωρού σας που δεν γράφουν τα βιβλία

11 πληροφορίες για την ανάπτυξη του μωρού σας που δεν γράφουν τα βιβλία

Η πρώτη φορά που θα στηρίξει το κεφαλάκι του, η πρώτη φορά που θα «γυρίσει», η πρώτη φορά που θα αρχίσει να παρατηρεί αντικείμενα στον χώρο… όλα αυτά είναι αναπτυξιακά ορόσημα που κάθε γονιός χαίρεται να βλέπει. Εξάλλου, πρόκειται για στάδια που θα βρει εύκολα κανείς να περιγράφονται σε βιβλία, σε άρθρα ή, πάντα πιο έγκυρα, στα λόγια των παιδιάτρων. Μαζί με αυτά, όμως, το κάθε μωρό έχει καθημερινά αμέτρητες άλλες «πρώτες φορές» που πιθανώς να προβληματίζουν ή και να ανησυχούν τους νέους γονείς –και όχι μόνο. Συγκεντρώσαμε αυτά τα -λιγότερο γνωστά- αναπτυξιακά ορόσημα του μωρού σας και σας τα παρουσιάζουμε, με την ελπίδα ότι θα σας μειώσουμε το άγχος αλλά και με την παρότρυνση να απευθύνεστε πάντα στον παιδίατρό σας για οτιδήποτε σας κάνει εντύπωση.

Το χαμόγελό του

Το πρώτο χαμόγελο είναι ίσως το βασικότερο αναπτυξιακό ορόσημο, για το οποίο δεν γίνεται τόσο πολύς λόγος. Τα περισσότερα μωρά αρχίζουν να χαμογελούν γύρω στους δύο μήνες, ωστόσο κάποιοι γονείς ορκίζονται ότι το βλέπουν νωρίτερα. Επίσης, στους δύο περίπου μήνες τα περισσότερα μωρά αρχίζουν να επικεντρώνουν το βλέμμα τους σε ένα αντικείμενο που κρατά κάποιος σε απόσταση 20 με 40 εκατοστών από τα μάτια τους, ενώ μπορούν να το ακολουθήσουν με το βλέμμα καθώς αυτό κινείται. Επίσης, αρκετά νωρίς τα μωρά αρχίζουν να βγάζουν ήχους σαν να «συζητούν», ανταποκρινόμενα στο περιβάλλον που βρίσκονται.

Τα πολλαπλά οφέλη του θηλασμού

Ξέρετε σίγουρα ότι το μητρικό γάλα είναι η καλύτερη δυνατή τροφή για το μωρό σας, όμως αυτό που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι πέρα από θρέψη, ενισχύει και την άμυνα του οργανισμού του μωρού, προστατεύοντάς το από λοιμώξεις. Ταυτόχρονα, αποτελεί τον καλύτερο τρόπο συναισθηματικού δεσίματος μαμάς και μωρού –μελέτες αποδεικνύουν ότι τα μωρά που θηλάζουν βρίσκονται στην αγκαλιά της μαμάς του δύο φορές περισσότερο χρόνο από όσο τα μωρά που τρέφονται με φόρμουλα. Το δέσιμο αυτό αποτελεί ανάγκη για το μωρό, τόσο για την σωματική όσο και για την πνευματική του υγεία.

Η σημασία του «μπρούμυτα»

Δεδομένου ότι τα μωρά σήμερα βρίσκονται διαρκώς ξαπλωμένα ανάσκελα, το λεγόμενο tummy time («χρόνος με την κοιλιά»), με την επίβλεψη πάντα του γονιού και για ορισμένο χρονικό διάστημα, είναι πολύτιμο. Χάρη σε αυτό, το μωρό εξελίσσει φυσιολογικά την ικανότητα αδρής και λεπτής κινητικότητας, καθώς θα αρχίσει να σπρώχνει με τα χέρια προς τα πάνω για να σηκωθεί. Η κίνηση αυτή είναι προπομπός του να καθίσει, να σταθεί και τελικά να περπατήσει το παιδί και η «άσκηση» του μπρούμυτα την ενισχύει φυσικά. Ωστόσο, μη σας κάνει εντύπωση, αν στο μωρό σας αρχικά δεν αρέσει καθόλου αυτή η στάση –είναι απολύτως φυσιολογικό! Μην το πιέσετε –ξεκινήστε αφήνοντάς το έτσι για μερικά δευτερόλεπτα, 2-3 φορές τη μέρα, και σιγά-σιγά θα συνηθίσει και θα μένει έτσι για περισσότερη ώρα, ειδικά αν τοποθετήσετε μπροστά του και ένα παιχνιδάκι που θα προσπαθεί να πιάσει. Εξάλλου, το tummy time, αποτελεί εξαιρετική άσκηση για να δυναμώσουν οι μύες του αυχένα, της πλάτης και της μέσης και να στερεώνει το μωρό το κεφαλάκι του καλύτερα.

Σημάδια αναπτυξιακής καθυστέρησης

Τις περισσότερες φορές οι γονείς δεν έχουν κανέναν λόγο να ανησυχούν αν το μωρό τους καθυστερεί να κατακτήσει ένα αναπτυξιακό ορόσημο. Ωστόσο, επειδή ακόμα και το ένστικτο του γονιού πρέπει να λαμβάνεται υπ’όψιν από τον παιδίατρο, καλό είναι να απευθυνθείτε σε αυτόν αν παρατηρείτε ότι η αδρή κινητικότητα του μωρού σας καθυστερεί (αν π.χ. προσπαθεί να πιάσει κάτι μόνο με το ένα χέρι ή αν παρουσιάζει μυϊκή ατονία). Ακόμα, καθώς οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν για τον κίνδυνο αυτισμού, θα πρέπει να το αναφέρετε στον παιδίατρο αν παρατηρείτε ότι το μωρό σας δεν σας κοιτάζει στα μάτια, δεν ανταποκρίνεται στο όνομά του, δεν αλληλεπιδρά με άλλους ή αν καθυστερεί πολύ να μιλήσει. Τα ποσοστά του αυτισμού, λένε οι ειδικοί, δεν έχουν αυξηθεί στις μέρες μας, μπορεί όμως κανείς να εντοπίσει το πρόβλημα πολύ νωρίτερα.

Όταν το παιδί «καθυστερεί» σε σχέση με άλλα

Οι ειδικοί τονίζουν ότι το κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει τον δικό του ρυθμό στο να κατακτά τα διάφορα αναπτυξιακά ορόσημα. Οι γονείς, λοιπόν, δεν θα πρέπει να συγκρίνουν τι κάνουν τα άλλα μωρά με το τι δεν κάνει το δικό τους.

Υπάρχει υπερβολή στην επαφή της μαμάς με το μωρό;

Τα παιδιά που έχουν ανατραφεί από μία πολύ αφοσιωμένη μαμά είναι συνήθως αυτά που μεγαλώνοντας γίνονται πιο ανεξάρτητα, πιο πρόθυμα να εξερευνήσουν τον κόσμο και πιο ικανά στο να δοκιμάζουν νέα πράγματα και να εξελίσσουν τις ικανότητές τους. Έτσι, τα παιδιά αυτά μαθαίνουν να εμπιστεύονται τους γονείς τους, τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.

Τα μωρά έχουν χιούμορ

…και τρελαίνονται να βλέπουν τους γονείς τους να κάνουν αστεία. Τους φαίνεται, για παράδειγμα, πολύ αστείο όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουν ότι βλέπουν τον εαυτό τους. Ωστόσο, αποκτούν συνείδηση του εαυτού τους περί τους 15 με 24 μήνες και τότε έχει νόημα να τους κάνετε το εξής πείραμα: Βάψτε με πολύ λίγο κόκκινο κραγιόν τη μυτούλα τους και τοποθετήστε μπροστά τους έναν καθρέφτη. Αν το μωρό είναι μικρότερο των 15 μηνών, στον καθρέφτη θα δει ένα παιδάκι με ένα κόκκινο σημάδι στη μυτούλα του, αλλά δεν θα συνειδητοποιήσει ότι βλέπει τον εαυτό του. Αν είναι άνω των 15 μηνών το πιθανότερο είναι ότι θα αναγνωρίσει τον εαυτό του και θα επιχειρήσει να πιάσει τη μυτούλα του και να καθαρίσει αυτό το σημάδι.

Δείτε εδώ το πείραμα της αυτο-αναγνώρισης:

Το να είναι μοναχοπαίδι δεν είναι κακό

Πρόσφατες κοινωνιολογικές μελέτες στηρίζουν την απόφαση των γονιών να αποκτήσουν ένα μόνο παιδί, καθώς αποδεικνύουν ότι τα μοναχοπαίδια έχουν πολλά οφέλη: Η οικογένεια είναι πιο προσγειωμένη, οι γονείς έχουν πολύ περισσότερο χρόνο για τον εαυτό τους αλλά και για την μεταξύ τους σχέση και -κυρίως- έχουν περισσότερο και πιο ποιοτικό χρόνο να αφιερώσουν στο μοναδικό παιδί τους.

Τα μωρά «απορροφούν» το άγχος μας

Οι επιστήμονες λένε ότι στο μυαλό των μωρών υπάρχουν περισσότεροι νευρώνες από το ό,τι στο μυαλό των ενηλίκων. Αυτό τα κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητα στις συναισθηματικές διαθέσεις του περιβάλλοντός τους. Οι νευρώνες αυτοί μοιάζουν λίγο με σφουγγάρια: απορροφούν, δηλαδή, τα συναισθήματα. Το πρόβλημα είναι ότι τα μωρά δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε την πηγή των συναισθημάτων (θετικών και αρνητικών), αλλά ούτε και το πού αυτά απευθύνονται, με αποτέλεσμα να νιώθουν ότι αφορούν τα ίδια. Αυτός είναι ο λόγος που δεν πρέπει ποτέ να φωνάζετε ή να τσακώνεστε με κάποιον μπροστά στο μωρό σας. Φυσικά, είναι λογικό να αγχώνεστε αν είστε νέοι γονείς. Προσπαθήστε, όμως, να βρείτε κάποιον που θα σας ακούσει, θα σας κατανοήσει και θα εκλογικεύσει τις ανησυχίες σας, ώστε να μην τις απορροφά το μωρό σας.

Πώς να μάθω στο μωρό μου να μιλά (ελληνικά και ξένες γλώσσες);

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όσο περισσότερες είναι οι γλώσσες στις οποίες εκτίθεται ένα μωρό, τόσο πυκνότερη γίνεται η φαιά ουσία που υπάρχει στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου του, η περιοχή δηλαδή που έχει να κάνει με την γλώσσα και την επικοινωνία. Μελέτες δείχνουν, πως όταν οι γονείς ανταποκρίνονται στην προσπάθεια του μωρού να μιλήσει, αυτό βοηθά την ικανότητα ομιλίας του να εξελιχθεί ταχύτερα. Αναπτυξιακά, κατά κανόνα από την ηλικία των 2 ετών τα παιδιά μπορούν να αρθρώσουν μικρές φράσεις, ενώ στα 3 χρόνια μπορούν να χρησιμοποιήσουν πιο σύνθετες προτάσεις, αναφερόμενα μάλιστα και σε πιο αφηρημένες έννοιες.

Αφήνοντας το παιδί να… μεγαλώσει

Είναι ανεξάντλητες οι μελέτες και οι συζητήσεις για το φαινόμενο του υπερπροστατευτικού γονιού και για το πότε πρέπει να αφήνει κανείς το παιδί να κάνει πράγματα μόνο του. Αυτό στο οποίο οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν είναι ότι τα παιδιά (όπως οι περισσότεροι άνθρωποι), χρειάζονται κάποιον που να τα βοηθά όταν πραγματικά το χρειάζονται, αλλά και που να ξέρει πότε να κάνει πίσω, ώστε να τα αφήσει να προσπαθήσουν μόνα τους, προκειμένου να κάνουν λάθη, να μάθουν νέα πράγματα, να καταφέρουν να λύσουν προβλήματα, αλλά και να αντιμετωπίσουν δύσκολα συναισθήματα. Απαιτείται από τον γονιό εξαιρετικός συντονισμός στη στιγμή για να μπορέσει να δημιουργήσει την ευκαιρία, ώστε να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία.

Πηγή: Mom.me

 

v