«Αγαπητέ σύζυγε, βγες επιτέλους από το μπάνιο!»

«Αγαπητέ σύζυγε, βγες επιτέλους από το μπάνιο!»

Τι συμβαίνει με τους άντρες μας και το μπάνιο; Όχι, δεν αναφέρομαι στο μπάνιο ως πλύσιμο, αλλά στο άλλο, στην «ανάγκη» τους, που από φυσική ανάγκη που έχουμε όλοι, έχει μετατραπεί σε ανάγκη για απομόνωση -εγκλεισμό θα μπορούσε να πει κανείς- και άπειρο χρόνο στο κινητό. Γιατί για τους άντρες μας ο χρόνος στο μπάνιο είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το κινητό. Συμβαίνει και με τον δικό σας; Να επιστρέφει έπειτα από πολλές (πάρα πολλές και πολύ κουραστικές, το παραδέχομαι!) ώρες στη δουλειά και πριν καλά-καλά προλάβετε να δείτε τη φάτσα του, να ταμπουρώνεται στην τουαλέτα για μισή ώρα τουλάχιστον;

Μην πάει ο νους σας στο κακό: Ούτε εντερικό πρόβλημα έχει, ούτε φιλενάδα (αυτό ελπίζουμε, τουλάχιστον). Υποτίθεται ότι δεν κρατιέται, γιατί δεν έχει πάει όλη μέρα. Ξέρετε κάτι, αγαπητοί μας σύζυγοι, όμως; Και εμείς δεν κρατιόμαστε! Δεν κρατιόμαστε μέχρι να έρθετε και να αναλάβετε και εσείς τις υπόλοιπες υποχρεώσεις σας εντός σπιτιού. Δεν κρατιόμαστε γιατί σας περιμένουμε να κρατήσετε το μωρό, επειδή μας περιμένει μία ντάνα με ασιδέρωτα ρούχα και το φαγητό που πρέπει να ετοιμάσουμε για την επόμενη μέρα, και γιατί δεν αντέχουμε άλλο να παίζουμε με αυτοκινητάκια και δεινόσαυρους και θέλουμε να κάνουμε ένα μπάνιο και επιτέλους να λουστούμε!

Και ξέρετε και κάτι άλλο; Εμείς, όταν χρειάζεται, κρατιόμαστε! Όταν πρέπει να πάμε το παιδί στο σχολείο, και μετά στο σούπερ μάρκετ και μετά να ταΐσουμε το μωρό, μια χαρά τα καταφέρνουμε και κρατιόμαστε!

Και στο κάτω-κάτω, αν πράγματι δεν κρατιόσασταν δεν θα σας έπαιρνε 45 λεπτά για να βγείτε! Ούτε θα βγαίνατε με μουδιασμένα πόδια! Δεν συμβαδίζει η ανάγκη σας με τους χρόνους σας, αγαπητοί μας!

Όλοι έχουμε ανάγκη από προσωπικό χρόνο και όλοι θέλουμε να αφιερώσουμε μερικά λεπτά μέσα στη μέρα για να χαλαρώσουμε και να χαζέψουμε στο Facebook. Και μη μας λέτε ότι δεν χαζεύετε στο Facebook, γιατί τα like σας στους κοινούς μας φίλους σας προδίδουν! Αλλά μπορείτε να το κάνετε όταν θα πάνε τα παιδιά για ύπνο ή όταν θα αποκοιμηθούμε εμείς.



Τελειώνετε πια με αυτό το κινητό! Όση ώρα χρειάζεστε εσείς για την ανάγκη σας, άλλη τόση χρειαζόμαστε εμείς εσάς για να μας βοηθήσετε να κάνουμε μπάνιο το μωρό και, παράλληλα, να ετοιμαστεί το γάλα, και να βάλουμε κάτι στο μεγαλύτερο παιδί για να φάει και να συμμαζευτεί το παιδικό δωμάτιο, ώστε να πάνε κάποια στιγμή τα παιδιά για ύπνο!

Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι, ε; Όταν βγαίνετε από το μπάνιο, μισή ώρα αργότερα, και μας λέτε στραβομουτσουνιασμένα «τίποτα δεν έκανα». Που σημαίνει ότι αφού πάνε τα παιδιά για ύπνο, όταν πλέον θα έχει έρθει η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ώρα να πάμε στο μπάνιο και να ασχοληθούμε τέλος πάντων λίγο με τον εαυτό μας… θα απαιτήσετε ξανά προτεραιότητα εσείς! Άλλη μισή ώρα από τον κοινό μας χρόνο, δηλαδή!

Γκρίνια; Ναι, γκρίνια. Γιατί είμαστε κουρασμένες. Και θα έπρεπε και εμείς να έχουμε το δικαίωμα -και το θράσος να μη σας πω- να κλείσουμε την πόρτα πίσω μας και να κρυφτούμε στο καταφύγιό μας. Κάθε φορά που το κάνουμε, όμως, ένα μικρό χεράκι έρχεται και την ανοίγει για να μας πει ότι δεν μπορεί να αλλάξει κανάλι, ο κόκκινος μαρκαδόρος τελείωσε, το μωρό ξύπνησε, ή ότι -για φαντάσου!- έκανε κακά στο άλλο μπάνιο και πρέπει να πάμε να το σκουπίσουμε.

Τελειώνετε, λοιπόν, με το κινητό! Και περάστε το και με ένα απολυμαντικό πριν βγείτε γιατί θα πάθετε τίποτα στο τέλος!

 

v