Αγαπητή αναγνώστρια,
Τα παιδιά στην ηλικία της κόρης σας, και νωρίτερα, από την είσοδό τους στο σχολείο, ξεκινούν να ανοίγονται από το στενό οικογενειακό περιβάλλον προς τον «έξω» κόσμο. Το άνοιγμα αυτό γίνεται με έναν πολύ προσωπικό τρόπο και είναι διαφορετικό για το κάθε παιδί. Οι εικόνες και οι εμπειρίες που έχει από το οικογενειακό περιβάλλον σίγουρα συμβάλλουν και στον τρόπο που θα σχετιστεί έξω από αυτό, μαζί με άλλους ακόμη παράγοντες. Το άνοιγμα, λοιπόν, αυτό για ορισμένα παιδιά μπορεί να φαντάζει «απειλητικό». Αυτό μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους, όπως -για παράδειγμα- χαμηλή αυτοεκτίμηση, αίσθηση αδυναμίας ή ανεπάρκειας, απώλεια, τραυματική εμπειρία. Επειδή ακριβώς είναι πολλοί οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε μια τέτοια συμπεριφορά, δεν θα ήταν βοηθητικό για εσάς να αναπτύξουμε υποθετικά σενάρια. Μια επίσκεψή σας σε έναν ειδικό, έτσι ώστε να μοιραστείτε λεπτομερώς την δική σας ιστορία, θα βοηθούσε σίγουρα να εντοπίσετε τη δυσκολία που υπάρχει στη δική σας περίπτωση.
Όποια κι αν είναι η απόφασή σας, θα είστε βοηθητική με το να δυναμώνετε το κορίτσι σας με κάθε ευκαιρία! Αυτό σημαίνει να της αναγνωρίζετε τα βήματά της, και σαν ομόφυλος γονέας που είστε, να της δίνετε στάση από το παράδειγμά σας -πως παρά τους κινδύνους εσείς προχωράτε κι αναπτύσσεστε! Αυτό ρωτά ουσιαστικά: «Πώς θα προχωρήσω όταν υπάρχει τόσος κίνδυνος;». Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από το δικό σας προχώρημα. Με αφορμή αυτό το ερώτημα αναρωτηθείτε, εσείς τι απαντάτε;
Σας ευχαριστώ
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
