Αγαπητή αναγνώστρια,
Πράγματι η ονυχοφαγία αποτελεί συνήθως σύμπτωμα έντονου άγχους που, μέσω αυτής της οδού, προσπαθεί να βγει προς τα έξω. Είναι σημαντικό, σε μικρή ηλικία όπως της κόρης σας, να τη μάθετε διαφορετικούς τρόπους να εξωτερικεύει τα συναισθήματά της, όχι μόνο για να αποφύγει αυτήν τη συνήθεια για λόγους υγιεινής, αλλά κυρίως διότι δεν αποτελεί λειτουργικό τρόπο έκφρασης και επομένως δεν είναι προς το συμφέρον της να τη συνεχίσει.
Επομένως, χωρίς να τονίζετε την πράξη της ονυχοφαγίας όταν συμβαίνει, της μιλάτε προκειμένου να σας επικοινωνήσει το συναίσθημά της. Επειδή δεν ξέρει να το κάνει, θα χρειαστεί να της το μάθετε. Της μιλάτε λοιπόν κι εσείς, με κάθε ευκαιρία, της εκφράζετε συναισθήματα, της αποκωδικοποιείτε τον κόσμο! Μέσα από το δικό σας παράδειγμα, θα μάθει κι εκείνη να μιλάει και θα γίνει σταδιακά επιλογή προτίμησης ανάμεσα στις υπόλοιπες που έχει. Όσον αφορά το θέμα με την κοιλίτσα της, μπορεί να είναι μια άλλη μορφή έκφρασης της αγωνίας της, μπορεί ωστόσο να είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Παρατηρήστε πότε εμφανίζεται αυτή η συμπεριφορά και ρωτήστε την εάν συνοδεύεται από πόνο ή κάποια ενόχληση. Θα χρειαστεί αρχικά να το συζητήσετε με τον παιδίατρό σας, προκειμένου να αποκλεισθεί κάθε οργανική αιτία που μπορεί να τη δυσκολεύει. Αν δεν υπάρχει οργανική αιτία, μπορούμε να πούμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι πρόκειται για εκδήλωση ψυχολογικής δυσκολίας, όποτε προχωράτε με τον ίδιο τρόπο όπως και με την ονυχοφαγία.
Είναι πολύ όμορφο και υπεύθυνο το ενδιαφέρον σας για τις πρώτες αντιδράσεις του παιδιού σας στο άγχος. Για να τη βοηθήσετε να προχωρήσει, απαιτείται να προχωρήσετε κι εσείς αυτό το θέμα προκειμένου να ακολουθήσει τον τρόπο σας! Αναλογιστείτε λοιπόν, φροντίζετε το ίδιο όμορφα τον εαυτό σας όπως φροντίζετε την κόρη σας; Τροφή για σκέψη.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
