*Φωτογραφία: thespruce.com
Αγαπητή αναγνώστρια,
Σίγουρα η περίοδος της εφηβείας είναι μια φάση που η αμφισβήτηση είναι και χρειάζεται να είναι, το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της. Αυτό συμβαίνει, διότι τα θέματα ταυτότητας είναι στο προσκήνιο και κάθε έφηβος προκειμένου να αποφασίσει ποιος είναι, χρειάζεται να αξιολογήσει ό,τι έχει ζήσει, ό,τι έχει δει, ό,τι έχει ακούσει. Βέβαια η εφηβεία από μόνη της, δεν δικαιολογεί ακραίες απαραίτητα αντιδράσεις. Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο θα εκφραστεί αυτή η επιθυμητή αμφισβήτηση, εξαρτάται από τη σχέση η οποία μέχρι τότε έχει αναπτυχθεί. Μπορεί λοιπόν η εφηβεία να είναι τόπος μοιράσματος ή πεδίο μάχης.
Από τα λεγόμενά σας , η σχέση σας φαίνεται να είναι χρόνια διαταραγμένη. Δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί, ωστόσο το γεγονός ότι έχετε μπει σε μια θεραπευτική διαδικασία με κάνει να εμπιστευτώ ότι για εσάς οι λόγοι είναι πιο ξεκάθαροι και άρα έχετε τρόπους να προχωρήσετε. Εάν η κόρη σας νιώθει ότι ο ψυχολόγος δεν είναι βοηθητικός για εκείνη, οφείλετε να την ακούσετε και να σεβαστείτε τον τρόπο της. Εάν εσείς κερδίζετε από τη θεραπευτική διαδικασία, τότε οφείλετε να την υπερασπιστείτε για δικό σας συμφέρον.
Η βία σίγουρα δεν βοηθά σε κανένα επίπεδο, κάθε άλλο μόνο βλαπτική μπορεί να είναι. Εάν σας δυσκολεύει λοιπόν ο τρόπος της, διδάξτε την κάποιον διαφορετικό τρόπο που εμφανώς να τη συμφέρει περισσότερο. Εάν υπάρχουν φωνές και σηκώνονται χέρια, είναι βέβαιο ότι είστε στη λάθος κατεύθυνση, τόσο για εκείνη όσο και για εσάς. Επομένως, έχετε περιθώρια να μάθετε ακόμη πολλά τόσο για το μητρικό σας ρόλο όσο και για προσωπική χρήση. Εμπιστευτείτε έναν άνθρωπο και φροντίστε τον εαυτό σας! Το κορίτσι σας μεγαλώνει και αναρωτιέται πώς να προχωρήσει. Με αφορμή τα δικά της ερωτήματα, αναρωτηθείτε κι εσείς: πώς προχωράτε;
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
