Αγαπητή αναγνώστρια,
Το γεγονός ότι έχετε τρία παιδιά, ήδη σας έχει δώσει τη γνώση μέσα από την εμπειρία σας, πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό και μάλιστα κατά πολλούς τρόπους. Έτσι λοιπόν, κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό στην κατάκτηση δεξιοτήτων αλλά και διαφορετικούς τρόπους να εκδηλώνει τη δυσκολία του.
Στο παράδειγμά σας, μιλάτε για το φαινόμενο της εγκόπρισης. Η εγκόπριση, σε επίπεδο παθολογίας, ανήκει στις διαταραχές απέκκρισης. Σύμφωνα με τα τελευταία διαγνωστικά κριτήρια, η εγκόπριση ορίζεται ως η ακούσια ή σκόπιμη επαναλαμβανόμενη κένωση κοπράνων σε ακατάλληλα μέρη (π.χ. στα ρούχα ή στο πάτωμα). Προκειμένου να τεθεί η διάγνωση της διαταραχής, το παιδί πρέπει να έχει χρονολογική ηλικία ή αντίστοιχο αναπτυξιακό επίπεδο τουλάχιστον 4 ετών και το συμβάν πρέπει να παρουσιάζεται με συχνότητα τουλάχιστον μία φορά το μήνα για διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. Επιπλέον για να δοθεί η διάγνωση της εγκόπρισης θα πρέπει αυτή να μην σχετίζεται με την επίδραση κάποιας ουσίας ή κάποιου οργανικού προβλήματος. Έτσι λοιπόν, η αρχική εξέταση του παιδιού από τον παιδίατρο του κρίνεται απαραίτητη.
Η εγκόπριση μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Τα παιδιά με πρωτοπαθή εγκόπριση δεν έχουν αποκτήσει ποτέ έλεγχο των σφιγκτήρων του εντέρου μέχρι την ηλικία των 4 ετών, ενώ τα παιδιά με δευτεροπαθή εγκόπριση έχουν αποκτήσει τον έλεγχο αυτό τουλάχιστον για ένα χρόνο πριν παρουσιαστούν τα επεισόδια αυτά. Ο διαχωρισμός αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς θα βοηθήσει στην εκάστοτε θεραπευτική πορεία που θα ακολουθήσει προκειμένου να βοηθηθεί το παιδί.
Το θέμα λοιπόν είναι αρκετά σύμπλοκο και θα χρειαστεί να επισκεφθείτε άμεσα έναν ειδικό. Συνίσταται κάποιος καλός παιδοψυχίατρος. Ο παιδίατρός σας θα μπορούσε να σας συστήσει κάποιον που να εμπιστεύεται και με τον οποίο μπορεί να συνεργαστεί. Το γεγονός ότι το φαινόμενο έχει τόσο μεγάλη διάρκεια, επισπεύδει την ανάγκη να επισκεφθείτε άμεσα κάποιον για δύο σημαντικότατους λόγους. Αρχικά διότι από μόνο του σαν γεγονός δρα επιβαρυντικά στην ανάπτυξη του παιδιού και συνοδεύεται από αισθήματα δυσφορίας, ντροπής, άγχους, θλίψης και έντασης τα οποία χρειάζονται φροντίδα. Επιπλέον η εγκόπριση, εάν πληροί φυσικά τα διαγνωστικά κριτήρια, συχνά συνοδεύεται και συνυπάρχει και με άλλες διαταραχές που επίσης χρειάζεται να δείτε.
Το οικογενειακό πλαίσιο, όπως και σε κάθε άλλη δυσκολία, είναι εξαιρετικά σημαντικό καθώς εκτός από την αγωνία βάζει και την φροντίδα και το προχώρημα σε όποια δυσκολία μπορεί να προκύψει. Έχετε πολλές λοιπόν δυνατότητες να το προχωρήσετε. Εκμεταλλευτείτε τη σημαντικότητά σας και πάρτε την ευθύνη για να εκπαιδεύσετε και τα παιδιά σας σε αυτόν τον τρόπο! Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει σε αυτήν την συμπεριφορά μπορεί να είναι πολλοί, ωστόσο είναι στο χέρι σας να τους βρείτε, να τους κατανοήσετε και να αλλάξετε ότι δεν λειτουργεί υπέρ σας.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
