*Φωτογραφία: focusonthefamily.com
«Δεν καταλαβαίνω τι λες όταν μιλάς έτσι. Σε παρακαλώ επανάλαβε αυτό που θες με κανονική φωνή»
Όπως έχουμε πει και σε παλαιότερο άρθρο μας, πρόκειται για μια θαυματουργή φράση! Μόλις παρατηρήσετε ότι το παιδί αλλάζει τη φωνή του και τον τρόπο που μιλάει και αρχίζει να γκρινιάζει, πείτε του «Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι λες όταν μιλάς έτσι. Πες μου πάλι τι εννοείς με κανονική φωνή». Σε περίπτωση που το κόλπο δεν πιάσει και το παιδί δεν σας δώσει σημασία, επαναλάβετε: ««Ξέρω ότι προσπαθείς να μου πεις κάτι αλλά εξακολουθώ να μην σε καταλαβαίνω. Μπορείς να μιλήσεις κανονικά;».
Αν εφαρμόσει αυτό που του λέτε, μην ξεχάσετε να το ευχαριστήσετε που σας άκουσε και που έκανε αυτό που του υποδείξατε. Είναι πολύ σημαντικό να μην βάλετε τις φωνές και να του δείξετε ότι αναγνωρίζετε την προσπάθειά του – διαφορετικά, η τεχνική αυτή δεν θα αποδώσει καρπούς!
«Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό;»
Ένας λόγος για τον οποίο τα παιδιά γκρινιάζουν και διαμαρτύρονται είναι γιατί δεν τ’ αφήνουμε να πάρουν πρωτοβουλίες. Αντί λοιπόν να ακολουθήσουμε τον κανόνα της δράσης και της αντίδρασης και να απαντήσουμε στο παιδί με φωνές και νεύρα, ας του δώσουμε την ευκαιρία να πάρει εκείνο μια απόφαση. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε ό,τι μας πει. Σε περίπτωση που η λύση που προτείνει στο πρόβλημα που το απασχολεί είναι παράλογη, δώστε του επιλογές, όπως: «Προτιμάς να κάτσουμε 10 λεπτά ακόμα ή να πάμε στο αυτοκίνητο για να επιστρέψουμε;» (όταν το παιδί δεν θέλει με τίποτα να φύγει από την παιδική χαρά). Στις επιλογές που θα του δώσετε, φροντίστε η μία να είναι πιο συμβιβαστική και η δεύτερη κάπως πιο δραστική.
*Φωτογραφία: videoblocks.com
«Όταν φωνάζεις στον δρόμο, μου δίνεις την εντύπωση ότι θες να γυρίσουμε σπίτι»
Η φράση αυτή δίνει στο παιδί δύο μηνύματα. Πρώτον, ότι αν θέλει να συνεχίσετε να κάνετε βόλτα, να μείνετε κι άλλο στον παιδότοπο/ την παιδική χαρά/το καφέ/ το εστιατόριο που έχετε κάτσει, θα πρέπει να σταματήσει να συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο. Και δεύτερον, ότι αν θέλει όντως να γυρίσετε σπίτι για να ηρεμήσει δεν έχει παρά να σας το πει. Μπορείτε να την προσαρμόσετε κάθε φορά στην κατάσταση που έχετε να αντιμετωπίσετε, όπως για παράδειγμα: «Όταν πετάς τα παιχνίδια σου, μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν θες να παίξεις άλλο και ότι τα ‘χεις βαρεθεί. Να στα πάρω για να μην σ’ ενοχλούν;».
«Σου ζήτησα να ηρεμήσεις αλλά μάλλον δεν με άκουσες την πρώτη φορά. Θα στο ξαναπώ και θα ήθελα να το επαναλάβεις έπειτα από μένα»
«Γιατί να πιάσει μια τέτοια φράση;», θα σκεφτείτε. Η απάντηση είναι απλή: γιατί όταν ζητάς απ’ το παιδί να επαναλάβει κάτι, πρώτον, ηρεμεί γιατί συγκεντρώνεται σ’ αυτό που του λες και δεύτερον, έχεις κερδίσει την προσοχή του. Όταν ξεστομίσει μόνο αυτό που του ζητάτε, η απαίτησή σας αποκτά άλλη βαρύτητα.
«Δεν θα το συζητήσουμε άλλο. Θα γίνει αυτό που ήδη είπαμε»
Έτσι βάζετε τέλος στην ατελείωτη γκρίνια και σας εγγυόμαστε πως αν δεν πετύχει οτιδήποτε άλλο, αυτή η φράση θα σας ξελασπώσει, αφού δείχνετε στο παιδί ότι είστε κατηγορηματική, επομένως δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα αν συνεχίσει να γκρινιάζει χωρίς λόγο. Σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να το κάνετε να νιώσει ενοχές. Φράσεις όπως «Με κουράζεις και δεν θέλω να μιλήσουμε άλλο», «Με έχεις βγάλει έξω απ’ τα ρούχα μου, δεν θέλω να σε ακούσω», είναι απαγορευτικές. Μείνετε στην αρχική φράση και το πολύ πολύ, αποστηθίστε την!
