Είναι πολύ φυσικό στην ηλικία των 2 ετών τα παιδιά μερικές φορές να θυμώνουν, να κλαίνε και να εκνευρίζονται. Είναι η ηλικία που δεν μπορούν ακόμα να διαχειριστούν τα νεύρα και το θυμό τους. Επίσης, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που μπορούν να δημιουργήσουν στο παιδί ένταση όπως κούραση, πείνα, πάρα πολλά «όχι» από τους γονείς ή αντίθετα πλήρης ελευθερία χωρίς όρια, προβλήματα και φασαρίες στο περιβάλλον που ζει κ.λ.π.
Κρατείστε την ψυχραιμία και την ηρεμία σας και μην αρχίζετε να φωνάζετε ακόμα περισσότερο από το κοριτσάκι σας γιατί έτσι απλούστατα δεν θα έχετε κανένα αποτέλεσμα. Σίγουρα μην χρησιμοποιείτε «το ξύλο» σαν τιμωρία του παιδιού. Εξηγείστε στο παιδί ότι καταλαβαίνετε ότι είναι θυμωμένο ή νευριασμένο γι'αυτό που έγινε, αλλά ότι ποτέ δεν χτυπάμε κάποιον. Βοηθήστε το να σας πει γιατί νευρίασε. Θα πρέπει σιγά-σιγά να μάθει να ελέγχει τα νευρικά του ξεσπάσματα και να εκφράζει με λόγια τι το ενοχλεί.Θυμηθείτε ότι τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των μεγάλων. Φροντίστε στο περιβάλλον του να υπάρχει ηρεμία χωρίς φωνές και εντάσεις. Αυτό φυσικά ισχύει για όλους οι οποίοι ασχολούνται με το παιδί.Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θα πρέπει να βρείτε τι φέρνει καλύτερο αποτέλεσμα με το κοριτσάκι σας. Προσπαθήστε να μην δίνετε πολλή σημασία στα ξεσπάσματά της και μην το κάνετε θέμα για πολλή ώρα. Μην ξεχνάτε πάντα να τονίζετε την καλή της συμπεριφορά όποτε αυτή συμβαίνει. Επίσης, αν καταφέρει να ηρεμήσει πείτε της «μπράβο» για την προσπάθειά της. Πρέπει να έχετε υπομονή και ηρεμία. Σιγά-σιγά τα παιδιά μαθαίνουν ελέγχουν το θυμό τους. Φυσικά εάν έχετε πει για κάτι «όχι» μην το αλλάξετε μόλις το παιδί αρχίζει τα κλάματα.
Τέλος αν τα νευρικά ξεσπάσματα είναι έντονα και τίποτα δεν φαίνεται να ηρεμεί το παιδί ζητείστε τη βοήθεια ψυχολόγου.
*H Λαγκαδιανού Βίκυ είναι Παιδοψυχολόγος M.Sc.,P.M.Sc., Σύμβουλος Οικογενειακής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων
