10 ερωτήσεις που θα σου πουν αν είσαι παθολογικός ζηλιάρης

10 ερωτήσεις που θα σου πουν αν είσαι παθολογικός ζηλιάρης

Πίνετε αμέριμνα καφέ με το άλλο σας μισό σε κάποιο μαγαζί, ώσπου μια αιθέρια ύπαρξη εμφανίζεται και κάθεται στο παράπλευρο τραπεζάκι. Η αιθέρια αυτή ύπαρξη είναι κομματάκι αδέξια όμως (δεν μπορούμε να τα ‘χουμε κι όλα!) κι έτσι το κινητό γλιτστράει απ’ τα χέρια της, γκελάρει ελαφρώς και προσγειώνεται 2 μέτρα μακριά απ’ σας. Τότε, η αγάπη σας με ρώμη και αποφασιστικότητα που ‘χει να δείξει απ’ τα 19, εκτινάσσεται απ’ το κάθισμά του, απογειώνεται, κάνει πλονζόν, πιάνει το κινητό και το προσφέρει στην αιθέρια ύπαρξη με ύφος «Έσωσα την ζωή μιας δεσποσύνης σε κίνδυνο και τώρα μου χρωστάει το κορμί και την αγάπη της».

Ζηλεύεις; Ζηλεύεις. Ζηλεύεις γιατί τον αγαπάς κι η αγάπη μας κάνει κτητικούς. Ζηλεύεις γιατί εσύ δεν είσαι (ή νομίζεις ότι δεν είσαι) τόσο αιθέρια. Ζηλεύεις γιατί η δική σου «ατσουμπαλοσύνη» είναι ευκαιρία για αστειάκια που σ’ εκνευρίζουν.

Όλοι οι άνθρωποι νιώθουν ζήλεια, με διαφορετική συχνότητα και ένταση. Όπως όμως γράφει σε άρθρο της η κλινική ψυχολόγος Ελευθερία Μουστάκα  «Όταν χρησιμοποιηθεί το συναίσθημα αυτό σαν εφαλτήριο για να κινητοποιηθούμε προς την κατεύθυνση αυτού που επιθυμούμε, η ζήλεια μπορεί να χαρακτηριστεί ως θετικό συναίσθημα. Αντίθετα, αν το συναίσθημα αυτό αρχίσει να γίνεται εμμονικό και να μετατρέπεται σε κάτι βαθύτερο που είναι ο φθόνος, τότε πλέον μιλάμε για παθολογική ζήλεια».

Άλλο να προβληματιστείς ακούγοντας ξανά και ξανά γι’ αυτή την Άννα απ’ τη δουλειά του κι άλλο να κάνεις search στα μηνύματά του το όνομα Άννα. Άλλο να σε στραβοκοιτάξει μια φορά που σε τσάκωσε να κοιτάζεις τον πανέμορφο σερβιτόρο κι άλλο να ψαχουλεύει την τσάντα σου και να σου κάνει σκηνές μέρα παρά μέρα.

Απαντώντας τις δέκα παρακάτω ερωτήσεις που συνοψίζουν τα συμπτώματα της παθολογικής ζήλειας όπως αυτά περιγράφονται από τους ειδικούς, θα διαπιστώσετε πόσο κοντά βρίσκεστε στην υπερβολή.

Φύγαμε:

1. Ψάχνετε εσείς ή ο σύντροφός σας συχνά τα πράγματα του άλλου για να βρείτε αποδείξεις της απιστίας του;

2. Έχετε την τάση να απομονώνετε κοινωνικά τον/την σύντροφό σας ή να απαιτείτε να είναι όλες σας σχεδόν οι έξοδοι κοινές;

3. Κατηγορείτε τακτικά τον/την σύντροφό σας ότι κοιτάζει άλλες γυναίκες/ άλλους άντρες κι ότι δίνει μεγαλύτερη προσοχή σε άλλα πρόσωπα της παρέας απ’ ό,τι σε ‘σας;

4. Του/της κάνετε τακτικά ανάκριση σε σχέση με το πού ήταν και με ποιους, ποιος πήρε τηλέφωνο και σε ποιον στέλνει (πάλι) μήνυμα;

5. Βάζετε όρους και προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν για να «επιτρέψετε» στον/στην σύντροφό σας να βγει χωρίς εσάς (όπως «θα γυρίσεις πριν την τάδε ώρα» ή «θα πας, αν με πείσεις ότι θα είσαι μόνο με τους τάδε φίλους σου»).

6. Είστε διαρκώς ανήσυχοι και δεν έχετε καμία εμπιστοσύνη στον/στην σύντροφό σας;

7. Έχετε μιλήσει προσβλητικά ή έχετε βλάψει σωματικά ποτέ τον/την σύντροφό σας με τη δικαιολογία ότι έχει σίγουρα παράλληλη σχέση ή ότι σας είπε ψέματα για το πού βρισκόταν;

8. Κάνετε ξανά και ξανά την ίδια κουβέντα σχετικά με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που ζηλεύετε και δεν μπορείτε να βρείτε ησυχία όσες αποδείξεις κι αν σας δοθούν;

9. Εκτοξεύετε κατηγορίες (που δεν ευσταθούν) στο ταίρι σας επιμένοντας ότι είναι εκείνος/η που ζηλεύει κι όχι εσείς;

10. Αρνείστε κατηγορηματικά ότι ζηλεύετε, παρά τις έντονες αντιδράσεις και προσπάθειες για συζήτηση του άλλου σας μισού;

Αν έχετε περισσότερα «ναι», τότε ίσως πρέπει να επανεξετάσετε ορισμένα πράγματα. Θα χρειαστεί να φιλτράρετε περισσότερο τις αντιδράσεις σας και να περιορίσετε την αυτοματοποιημένη πια τάση σας για ανάκριση/ ψάξιμο/ καταπίεση. Η ζήλεια είναι παιδί της ανασφάλειας, γι’ αυτό ίσως πρέπει να προσπαθήσετε να δείτε τι είναι αυτό που σας κάνει να νιώθετε ότι υστερείτε. Ενδέχεται, επίσης, να φοβάστε ότι θα επαναληφθεί κάποια παλιά, κακή εμπειρία απιστίας –φόβος λογικός, που όμως πρέπει να χαλιναγωγήσετε αφού δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.

Σε κάθε περίπτωση είναι καλό να θυμόμαστε ότι η σύγχρονη επιστήμη παρέχει όλα τα εργαλεία για να βελτιώσετε τη σχέση και τον εαυτό σας (από ψυχοθεραπεία και ψυχανάλυση ως συμβουλευτική σχέσεων).

v