Προς τις μαμάδες που στέλνουν για πρώτη φορά το παιδί τους στο νηπιαγωγείο: «Να εμπιστεύεστε τη δασκάλα»

Προς τις μαμάδες που στέλνουν για πρώτη φορά το παιδί τους στο νηπιαγωγείο: «Να εμπιστεύεστε τη δασκάλα»

Ποια μαμά δεν έχει άγχος την πρώτη φορά που το παιδί της πηγαίνει στο νηπιαγωγείο; Η ανησυχία για το αν θα τα καταφέρει, το άγχος για το αν θα κλάψει την ώρα που σε αποχωρίζεται και οι τύψεις που νιώθεις γιατί το αφήνεις μόνο του, σε κάνουν να ξεχνάς κάτι πολύ σημαντικό: ότι το παιδί σου δεν θα είναι μόνο του. Η δασκάλα του θα είναι δίπλα του για να το καθοδηγήσει, να το παρηγορήσει και να το βοηθήσει να εξερευνήσει τον κόσμο. Αυτό μας υπενθυμίζει – και με το δίκιο της- η… παθούσα μαμά και πρώην δασκάλα που υπογράφει το παρακάτω κείμενο…

*Φωτογραφία: mamotoja.pl

«Η πρώτη φορά που στέλνεις το παιδί σου στο νηπιαγωγείο είναι δύσκολη. Νιώθεις τόσα πολλά συναισθήματα που εναλλάσσονται συνέχεια. Τη μια στιγμή, ανησυχείς για το παιδί σου και σκέφτεσαι πώς θα τα βγάλει πέρα μακριά σου. Την επόμενη στιγμή, νιώθεις χαρά γιατί επιτέλους θα ξεκουραστείς λίγο. Αλλά, όπως και να ‘χει, θα νιώσεις νοσταλγία για τα παλιά- θα θυμηθείς πώς ήταν όταν ήταν μωρό, πότε έκανε τα πρώτα του βήματα, πότε είπε για πρώτη φορά «μαμά». Όμως, η μοναδική συμβουλή που θα ήθελα να μου δώσουν πριν στείλω το παιδί μου για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο είναι η εξής: να ανησυχώ λιγότερο και να εμπιστεύομαι τις δασκάλες περισσότερο.

Είμαι μητέρα και παρά το ότι δίδασκα 9 χρόνια, δεν είμαι σίγουρη για ποιο λόγο δεν εμπιστεύθηκα τους δασκάλους του γιου μου από την πρώτη στιγμή. Όταν δούλευα, αυτό ήταν το μοναδικό πράγμα που ήθελα από τους γονείς των μαθητών μου. Με το που ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά, όμως, η ανησυχία άρχισε να με “τρώει”. Ο γιος μου θα μπορούσε να κάνει φίλους; Θα τα κατάφερνε με τις εργασίες που θα του έβαζαν οι δασκάλες; Θα συμπεριφερόταν καλά; Θα τον πείραζαν οι συμμαθητές του; Αντί να σκέφτομαι ότι οι δασκάλες του θα με ενημέρωναν αμέσως μόλις εντόπιζαν κάποιο πρόβλημα, επέλεξα ν’ αφήσω την ανησυχία να με “τρώει”.

Έγινα εκείνη η αγχωτική μαμά που έστελνε κάθε εβδομάδα e-mails στη δασκάλα του γιου της ρωτώντας την αν όλα πήγαιναν καλά. Ευτυχώς, η δασκάλα ήξερε ότι βίωνα αυτή την κατάσταση για πρώτη φορά και με αντιμετώπισε με ευγένεια. Πάντα απαντούσε έγκαιρα στα e-mails που έπαιρνε από μένα και, αφού τέλειωνε το μάθημα, καθόταν μαζί μου για να συζητήσουμε. Με… αντιμετώπισε και κατάφερε να με ηρεμήσει. Σε αντίθεση με μένα, εκείνη δεν διαχειριζόταν μια τέτοια κατάσταση για πρώτη φορά.

*Φωτογραφία: scarymommy.com

Όσον αφορά τον γιο μου, τα καταφέρνει μια χαρά. Έκανε φίλους, ακολουθεί τους ρυθμούς της τάξης και συμπεριφέρεται πολύ καλά στους συμμαθητές του. Τώρα καταλαβαίνω ότι αγχώθηκα τόσο πολύ για το τίποτα.

Μαμάδες, ξέρω ότι είναι δύσκολο να στέλνετε το παιδί στο σχολείο για πρώτη φορά. Όμως, να είστε σίγουρες ότι θα είναι μια χαρά. Και έπειτα από λίγο καιρό, θα είστε κι εσείς μια χαρά. Οι δάσκαλοι του παιδιού σας είναι αφοσιωμένοι και νοιάζονται για τους μαθητές τους. Θα διαπαιδαγωγήσουν το μικρό σας, θα το βοηθήσουν να μεγαλώσει και θα του δώσουν δύναμη τις πρώτες μέρες που θα είναι μακριά από το σπίτι. Απλώς θα πρέπει να τους αφήσετε να το κάνουν.»

Πηγή: popsugar.com

v