«Μαμά, μπαμπά θεωρώ ότι είστε υπέροχοι γονείς αλλά κακοί σύζυγοι» η εξομολόγηση μιας 19χρονης

«Μαμά, μπαμπά θεωρώ ότι είστε υπέροχοι γονείς αλλά κακοί σύζυγοι» η εξομολόγηση μιας 19χρονης

Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μεγαλώνεις παιδιά και παράλληλα να διατηρείς την προσωπική σου σχέση με τον σύντροφό σου. Οι απαιτήσεις είναι πολλές και ο χρόνος ελάχιστος. Υπάρχει καθημερινή τριβή, επομένως και καυγάδες. Tι συμβαίνει, όμως, όταν η ένταση μεταξύ του ζευγαριού, επηρεάζει την ψυχική και συναισθηματική ισορροπία του παιδιού; Αυτό το γράμμα, μπορεί να το έγραψε μια 19χρονη για τους γονείς της, όμως, απευθύνεται σε όλα τα ζευγάρια που καυγαδίζουν μπροστά στα παιδιά τους.

«Tώρα που έκλεισα τα 19 μου χρόνια, μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήσασταν υπέροχοι γονείς. Mου μάθατε πολλά και επηρεάσατε σημαντικό τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω την ζωή. Και παρόλο που πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια, υπάρχει κάτι που πάντα με προβλημάτιζε και με στενοχωρούσε. Η σχέση σας! Πιστεύω ότι θα μπορούσατε να συμπεριφέρεστε καλύτερα ο ένας στον άλλον. Μαμά, μπαμπά αλήθεια θεωρώ ότι είστε υπέροχοι γονείς, όμως, είστε κακοί σύζυγοι.

Από μικρή ηλικία σας θυμάμαι να τσακώνεστε για μικροπράγματα. Προβλήματα του παρελθόντος που δεν επιλύθηκαν ποτέ, έβγαιναν πάντα στην επιφάνεια με την παραμικρή αφορμή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μικροπράγματα να διογκώνονται και οι καυγάδες να είναι έντονοι. Ακόμη και τώρα, όμως, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Καυγαδίζετε γιατί δεν λειτουργεί το πλυντήριο πιάτων, γιατί δεν θυμήθηκε κάποιος απ’ τους δύο να πληρώσει έναν λογαριασμό και όλα καταλήγουν με φράσεις τύπου ''ποτέ δεν με ακούς'', ''δεν σε αντέχω άλλο'', ''πάντα έτσι ήσουν''. Όλα αυτά  με έστελναν στο δωμάτιό μου για να κλάψω. Να σας εκμυστηρευτώ κάτι; Το ίδιο συμβαίνει και μετά από 19 χρόνια. Αλλά αυτό δεν το γνωρίζατε, ούτε τότε, ούτε τώρα.

Έχω ανάγκη να σας πω ότι με πληγώνετε όταν τσακώνεστε μπροστά μου. Μπορεί να είμαι δειλή που δεν σας το λέω κατά πρόσωπο, μπορεί να είμαι αρκετά μεγάλη για να καταλαβαίνω τους ‘’μεγάλους’’, όμως, με πληγώνετε και άθελά σας μου κάνετε κακό.

Ο γάμος σας επηρεάζει σημαντικά την άποψη που διαμορφώνω για το πώς πρέπει να είναι ένας γάμος. Είστε το πρότυπό μου και ασυνείδητα παίρνω παράδειγμα από το πώς συμπεριφέρεστε σε εμάς, σε φίλους, ξένους, αλλά κυρίως μεταξύ σας! Όταν λοιπόν βλέπω μόνο τσακωμούς και γκρίνια, δεν είναι λογικό να θεωρήσω δεδομένο ότι έτσι συμπεριφέρονται τα ζευγάρια; Πολλές φίλες μου εύχονται η μελλοντική τους σχέση να μοιάζει με αυτή των γονιών τους. Προσωπικά τρέμω και μόνο στην ιδέα! Για να είμαι ειλικρινής, θέλω ακριβώς το αντίθετο. Όπως καταλαβαίνετε επηρεάζετε αρνητικά τις σχέσεις μου με το άλλο φύλο.

Σας αγαπώ και σας σέβομαι, γι’ αυτό και με πληγώνει αφάνταστα ότι δεν σέβεστε ο ένας τον άλλον. Αν χρησιμοποιούσα ένα παράδειγμα, θα έλεγα ότι η εικόνα που δίνετε όταν τσακώνεστε, είναι αυτή ενός νταή που εκφοβίζει ένα παιδί. Ο ρόλος του θύτη εναλλάσσεται σε κάθε σας καυγά.

Όπως συμβαίνει με όλα τα παιδιά, έτσι και εγώ μπορούσα από μικρή ηλικία να αντιληφθώ πότε ήσασταν χαρούμενοι και πότε όχι. Ακόμη κι όταν προσπαθούσατε να το κρύψετε, φορώντας ψεύτικα χαμόγελα, το καταλάβαινα. Σας θυμάμαι να κλείνεστε στο υπνοδωμάτιο και να καυγαδίζετε χαμηλόφωνα. Για κάποιο διάστημα είχατε την ψευδαίσθηση ότι ούτε ο αδερφός μου, ούτε εγώ σας καταλαβαίναμε.

Δεν το πιστεύω ότι το λέω και το εννοώ, αλλά αν είναι να «σκοτωθείτε» μεταξύ σας, κάντε το μπροστά μας. Όχι, δεν καταλάβατε λάθος. Τσακωθείτε μπροστά μας. Εμείς τα παιδιά, είμαστε αρκετά οξυδερκείς και σας καταλαβαίνουμε, ακόμη κι όταν κρύβεστε πίσω από μια κλειστή πόρτα. Παρόλα αυτά, πρέπει να διαφωνείτε για σοβαρά ζητήματα και όταν καυγαδίζετε να είστε δίκαιοι ο ένας απέναντι στον άλλον. Αυτό σημαίνει θέματα που δεν αφορούν το φλέγον ζήτημα και τυχόν χαρακτηρισμοί δεν είναι επιτρεπτοί. Σταματήστε να φέρεστε σαν να βρίσκεστε σε αγώνα. Δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος στις σχέσεις. Δεν είστε σε μια σχέση για να πληγώνετε και να «καπελώνετε» ο ένας τον άλλον. Όλα τα ζευγάρια έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους, και οι υγιείς τσακωμοί δείχνουν ότι ενδιαφέρεστε.

Σε αυτό το σημείο, να πω, ότι θεωρώ ότι φταίτε και οι δύο. Μπορεί εσύ μπαμπά να φωνάζεις περισσότερο στη μαμά, όμως και εκείνη σε μειώνει και είναι ειρωνική απέναντί σου. Χρειάζονται δύο για να δουλέψει ένας γάμος, όπως επίσης… για να διαλυθεί. Σας παρακαλώ παραδεχτείτε τα λάθη σας, αναλάβετε τις ευθύνες σας και διορθώστε την σχέση σας.

Όταν σας βλέπω να ανταλλάσσετε ένα πεταχτό φιλί, προσποιούμαι ότι αηδιάζω, όμως, η αλήθεια είναι ότι εκείνη τη στιγμή νιώθω ευτυχία. Πραγματικά, πιστεύω ότι θα μπορούσατε να ήσασταν ευτυχισμένοι, αν αφήνατε στην άκρη τον εγωισμό σας, όπως επίσης και αν συνειδητοποιούσατε πόσο μας επηρεάζουν οι πράξεις σας.

Ντρέπομαι να σας τα πω, για αυτό επέλεξα να σας γράψω αυτό το γράμμα. Ελπίζω να σκεφτείτε σοβαρά όσα σας εκμυστηρεύτηκα.

Σας αγαπώ πολύ,

Η κόρη σας.»

Πηγή: thoughtcatalog.com

v