Σίγουρα, η έλλειψη θέσεων εργασίας για τους νέους είναι πλέον προκλητική ή μπορεί το παιδί σας να έχει μεν κάποια δουλειά, αλλά να πληρώνεται πολύ λίγα, ώστε να μην μπορεί να ζήσει εντελώς ανεξάρτητα -ειδικά όταν οι τιμές των ενοικίων ισοδυναμούν με τα χρήματα που κερδίζει. Από την άλλη, αρκετοί γονείς, ως παλιότερη γενιά μπορεί να ζούν σε υπερτιμημένα ακόμη ακίνητα. Γιατί, λοιπόν, να βλέπει κανείς αυτή την αναστάτωση στην οργάνωση της ζωής σαν βάρος, αντί να είναι ανοικτός στις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρονται; Τι είναι πραγματικά λάθος σε ένα τέτοιο είδος διαβίωσης, εφόσον υπάρχει αρκετός χώρος για κάτι τέτοιο;
Ιστορικά στις οικογένειες ζούσαν όλοι μαζί, μέχρι τα νεότερα μέλη να δημιουργήσουν τις δικές τους οικογένειες με τον γάμο. Και αυτό είναι κάτι που εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα σε πολλές παραδοσιακές κοινωνίες. Σε γενικές γραμμές, έχουμε την τάση να αρχίσουμε να χειροκροτούμε αυτές τις κοινότητες, όπου οι πολύ μικροί, οι πολύ μεγάλοι και όλοι οι ενδιάμεσοι, αναμειγνύονται φύρδην μίγδην. Μπορούμε, επίσης, να δούμε ότι όλοι επωφελούνται από την αυτήν την κοινωνική αλληλεπίδραση, μπορούμε να δούμε τις δυνατότητες για γόνιμες ιδέες και εμπειρίες που προκύπτουν και μπορούμε βέβαια να διαπιστώσουμε ότι η αλληλεγγύη είναι πιο πιθανό να προκύψει όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε στενή επαφή με άλλους από διαφορετικές γενιές. Και μερικές φορές παραπονιόμαστε για το γεγονός ότι η φροντίδα των ηλικιωμένων τείνει πλέον να ανατίθεται σε ξένους. Θέλουμε να είμαστε όλοι πιο κοντά, αλλά παραδεχόμαστε ότι έχοντας μια γιαγιά ή έναν παππού να ζει μαζί μας, η κατάσταση θα μπορούσε να είναι πολύ δύσκολη.
Οικογένεια σαν... συγκάτοικοι!
Για τους μεσήλικες, όμως, γονείς τόσων νέων από 20 έως 34 ετών που ζούν σήμερα ακόμα στο σπίτι των γονιών τους, δεν είναι κατ 'ανάγκην δύσκολο να ενσωματωθούν αυτά τα νεαρά ενήλικα παιδιά στην τωρινή ζωή τους και εκείνοι να συνεχίζουν να τους προσφέρουν μια θέση στα νοικοκυριά τους. Στην πραγματικότητα, μπορεί να ανακαλύψουν, ότι είναι εξαιρετικά βολικό να έχουν έναν 20χρονο νέο στην καθημερινότητά τους. Μπορεί να μην ενθουσιάζεται με το πλύσιμο, αλλά μπορεί να είναι ένας ευφάνταστος και ευρηματικός μάγειρας, όταν επιστρέφετε αργά από τη δουλειά και μπορεί να βρείτε κάτι πολύ ωραίο για φαγητό, εσείς ή και το μικρότερο αδελφάκι του!
Μπορεί η κόρη σας να μην έχει ένα άψογο δωμάτιο, αλλά ελπίζοντας κάποτε να δουλέψει στην εσωτερική διακόσμηση, μπορεί να έχει μερικές καλές και χαμηλού κόστους ιδέες για τη διακόσμηση του σπιτιού σας και να τις υλοποιήσει. Τα ενήλικα παιδιά μπορούν να σας βοηθήσουν με την τεχνολογία, το κομπιούτερ σας, να ενημερωθείτε για σινεμά, μουσική, να ακούσετε και να μάθετε γεγονότα και ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στο κόσμο και αφορούν συνήθως τους νέους.
Και ενώ οι φίλοι τους είναι θορυβώδεις και ζούν με ένα πολύ διαφορετικό χρονοδιάγραμμα από εσάς και τον σύντροφό σας – για παράδειγμα μπορεί να μην έχουν βγεί ακόμα για βράδυ και εσείς να πηγαίνετε για ύπνο ή την Κυριακή το πρωί, μπορεί να πίνετε τον καφέ σας και να σέρνονται από ένα μεγάλο ξενύχτι- είναι απίστευτα διασκεδαστικά, λαμπερά και γεμάτα ζωντάνια άτομα. Και μπορεί, τελικά, να σας αρέσει που στο σπίτι σας είναι διάχυτη αυτή η ένταση. Νοιώστε τυχεροί που μπορείτε να είστε σε επαφή με τη σημερινή γενιά των 20 και κάτι, τις ελπίδες, τους φόβους και τις προσδοκίες τους και απολαύστε μια συνομιλία στην κουζίνα σας με το νεαρό άτομο και φίλο του παιδιού σας που έτυχε να φτιάχνει ένα φλιτζάνι καφέ εκεί την ίδια ώρα μ'εσάς.
Η ερώτηση που κάνουν στον εαυτό τους όλοι οι μεσήλικες γονείς είναι συνήθως: "θα ανεξαρτητοποιηθεί ποτέ;"
Αλλά, όπως και τόσοι άλλοι φόβοι των γονιών –πότε θα αρχίσει να τρώει μόνο του ή πότε θα κοιμάται κανονικά τη νύχτα– είναι κι αυτός ένας φόβος χωρίς νόημα. Πολιτιστικά, στις τελευταίες γενιές, η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από μια αναβολή της ενηλικίωσης, οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι τα παιδιά μας απλά ζουν μαζί μας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι στο παρελθόν.
Εκπαιδευτικά όμως και κοινωνικά, όλοι έχουν πολλά να κερδίσουν από αυτό. Και τελικά τα παιδιά κάποια στιγμή θα μετακινηθούν οριστικά, γιατί είναι ήδη γενετικά σχεδιασμένα να το κάνουν. Και όταν έρθει αυτή η μέρα, μερικοί γονείς ίσως να βρεθούν να εύχονται να τριγυρνούσαν ακόμα ανάμεσά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
πηγή: premium.paratiritis.gr
