Πώς, όμως, μπορούμε να μεγαλώσουμε ένα τέτοιο κορίτσι, που αγαπά, σέβεται κι εμπιστεύεται τον εαυτό του;
«Αυτό δεν είναι παιχνίδι για κορίτσια»
Είτε θέλει να παίξει με κατάξανθες κουκλίτσες είτε με τα αυτοκινητάκια του αδερφού της, είναι η δική μας προσέγγιση που καθιστά τα μεν και τα δε παιχνίδια «αγορίστικα» και «κοριτσίστικα». Για το παιδί, είναι όλα παιχνίδια και δεν υπάρχει λόγος έμφυλης κατηγοριοποίησης. Αυτό που πρέπει να κάνει ο γονιός, άλλωστε, είναι να ενθαρρύνει τις φυσικές κλίσεις του παιδιού του -έτσι δεν είναι;
Ανάληψη ευθυνών, όχι «φόρτωμα» δουλειών
Δεν είναι λίγα τα κορίτσια που μεγαλώνουν θεωρώντας τον ρόλο της «δούλας και κυράς» (και ίσως λίγο περισσότερο της δούλας) δεδομένο. Αρκετές μαμάδες που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους μόνο ως φροντιστή μεταβιβάζουν το χρίσμα και στις κόρες τους κι έτσι αξιοσέβαστος αριθμός κοριτσιών πρέπει να γυρίσει γρήγορα σπίτι μετά το σχολείο για να βάλει στον μπαμπά ή στον αδερφό να φάνε (γιατί μάλλον μόνοι τους δεν μπορούν). Αυτό φυσικά, δεν μπορεί να σημαίνει παντελή απουσία ευθυνών που μπορεί να δημιουργήσει σε πριγκιπικό σύνδρομο. Η ανάληψη ευθυνών και η δυνατότητα επιλογής είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αυτοπεποίθηση, την ωριμότητα και τη σχετικά άρτια προετοιμασία για τον στίβο της ζωής.
Ευγενική ναι, ανεκτική (σε όλα) όχι
Όλοι οι γονείς προσπαθούν να μεγαλώσουν παιδιά με τρόπους -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό στο σύστημα αξιών του καθενός. Ωστόσο η σημασία του «να είσαι καλή» είναι ιδιαίτερα υπογραμμισμένη στην περίπτωση των κοριτσιών. Πιέζοντας ένα κορίτσι να είναι ευγενικό, καλό και διαθέσιμο να ικανοποιήσει παντός είδους επιθυμίες, ελοχεύει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένας άνθρωπος που τοποθετεί τον εαυτό και τις ανάγκες του χαμηλά και θεωρεί εαυτόν τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Η ισορροπία ανάμεσα στη δοτικότηα και την ανοχή είναι λεπτή και χρειάζεται μαμάδες και μπαμπάδες να ενθαρρύνουν τις κόρες τους να «πατούν» πόδι όπου και όποτε χρειάζεται.
Δεν είναι μόνο όμορφη…
Το έχουμε κάνει όλοι λίγο-πολύ: στις κόρες, τις ανιψιές, τις μικρές αδερφές και τις βαφτιστήρες μας αγοράζουμε περισσότερα φουστανάκια και κοκαλάκια και λιγότερα βιβλία ή/και παιχνίδια (γεγονός είναι ότι τα κοριτσίστικα ρούχα και αξεσουάρ είναι τρισχαριτωμένα). Είναι γλυκό και αυθόρμητο το κοπλιμέντο «είσαι πολύ όμορφη», αλλά πόσο συχνά απευθύνεται στα αγόρια; Δεν υπάρχει κάποιου είδους αστυνομία κοπλιμέντων περί ομορφιάς, ωστόσο πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός, ώστε να μην ενισχύσει το μήνυμα «η εμφάνιση είναι που μετράει»/ «η ομορφιά ανοίγει πόρτες»/ «δεν πειράζει κοριτσάκι μου που δεν τα παίρνεις τα γράμματα -εσύ είσαι όμορφη».
Η γυναίκα στα Μ.Μ.Ε...
Στην πραγματική ζωή οι αληθινές γυναίκες δεν είναι μοντέλα και οι σχέσεις σίγουρα δεν είναι βγαλμένες από παραμύθι. Εσείς είστε αρκετά μεγάλη για να το ξέρετε αυτό, αλλά για την κόρη σας δεν είναι αυτονόητο. Εκμεταλλευτείτε τις διαφημίσεις, κάποιο περιοδικό ή εκπομπή για να συζητήσετε μαζί της. Εξηγήστε της πως τα πρότυπα ομορφιάς διαμορφώνονται για εμπορικούς σκοπούς και ότι αλλάζουν ανά περιόδους όπως ακριβώς οι μόδες στα ρούχα. Με τον ίδιο τρόπο, ανοίξτε μια αντίστοιχη συζήτηση για τις σχέσεις των ανθρώπων και επισημάνετε τη σημασία του αλληλοσεβασμού και της αγάπης.
«Δεν χρειάζεται να αλλάξεις για κανέναν»
Ένα κορίτσι στην εφηβεία βρίσκεται στην, πολύ φυσική, διαδικασία αναζήτησης προτύπων. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, τα κορίτσια γίνονται εύπλαστα και ευάλωτα. Πρέπει να ακούσουν από μια εμπειρότερη φωνή που εκτιμούν και αγαπούν ότι δεν υπάρχει λόγος να διαφοροποιήσουν τις ανάγκες, τις προτιμήσεις και τα «πιστεύω» τους για κανέναν ερωτικό σύντροφο! Υπογραμμίστε ότι ο έρωτας βασίζεται στην αμοιβαία εκτίμηση, πείτε στην κόρη σας ότι «κατάλληλος» είναι ο άνθρωπος που θα την ερωτευτεί γι’ αυτό που είναι, κι όχι γι’ αυτό που μπορεί να γίνει αλλάζοντας για χάρη του.
Καμιά φορά οι γυναίκες τείνουν να χάνουν τον εαυτό τους μέσα στις σχέσεις, υιοθετώντας πολλά από τα χαρακτηριστικά του συντρόφου τους. Εξηγήστε στην κόρη σας ότι η μοναδικότητά της είναι πολύτιμη. Πείτε της ότι οι ανασφάλειές της δεν πρέπει να της στερήσουν την επιλογή να ζήσει με τον τρόπο που η ίδια επιθυμεί!
«Το σώμα σου, σου ανήκει»
Είναι πολύ σημαντικό για μια νεαρή γυναίκα να έχει παγιώσει την αντίληψη ότι το σώμα της το ελέγχει μόνο η ίδια! Ταυτόχρονα, είναι πολύ σημαντικό η οποιαδήποτε κουβέντα αφορά τη σεξουαλική απόλαυση, να είναι εντελώς απαλλαγμένη από ενοχικά σύνδρομα. Η βία δεν είναι ζήτημα διαπραγματεύσιμο και η απόλαυση είναι αναφαίρετο δικαίωμα κι αυτό καλό είναι να γίνει σαφές το συντομότερο δυνατόν.
Τι πρότυπο είστε για εκείνη;
Τελευταίο και σημαντικότερο: τι είδους γυναίκα είναι η μαμά; Τι είδους απαιτήσεις έχει από τον εαυτό της; Πόση αξία δίνει στις ανάγκες τις και τους στόχους της και πού τοποθετεί τον εαυτό της συγκριτικά με τον καλό της; Κι αντίστοιχα: πώς αντιμετωπίζει ο μπαμπάς τη μαμά και σύζυγο; Καμιά φορά απ' το αγκάθι βγαίνει ρόδο, αλλά μερικά πράγματα δεν ρισκάρονται...
