20 «αθώες» συμπεριφορές των γονιών που πληγώνουν βαθιά τα παιδιά

20 «αθώες» συμπεριφορές των γονιών που πληγώνουν βαθιά τα παιδιά

Πολλές φορές εμείς οι γονείς κάνουμε πράγματα που, παρά τις καλές μας προθέσεις, πληγών και τα στιγματίζουν τα παιδιά μας για πάντα. Συχνά δεν καταλαβαίνουμε πόσο επιβλαβείς μπορεί να είναι κάποιες συμπεριφορές μας, αλλά στην πραγματικότητα επηρεάζουν την ψυχολογία τους και την προσωπικότητά τους.

20 «αθώες» συμπεριφορές των γονιών που πληγώνουν τα παιδιά

Η ψυχοθεραπεύτρια Morgan Pommells απευθύνθηκε πρόσφατα σε μαμάδες και μπαμπάδες, ενθαρρύνοντάς τους να βάλουν τέλος σε ορισμένες φαινομενικά αθώες συμπεριφορές, που όμως πληγώνουν βαθιά τα παιδιά και κλονίζουν τη σχέση τους με τους γονείς τους: 
  • Μην φωνάζετε στα παιδιά με το που επιστρέφετε από τη δουλειά. 
  • Μην τα ξυπνάτε με φωνές.
  • Μην τα «εκδικείστε» με το να μην τους μιλάτε ή να τα αγνοήτε. 
  • Μην συμπεριφέρεστε διαφορετικά στα αδέρφια. 
  • Μην λέτε «μάλλον θα είμαι η χειρότερη μαμά» κάθε φορά που σας λένε ότι τα πλήγωσε μια συμπεριφορά σας. 
  • Μην διστάζετε να ζητήσετε συγνώμη όταν κάνετε λάθος. 
  • Μην περιμένετε να σας παρηγορούν όταν δεν είστε καλά - δεν είναι αυτή η δουλειά τους. 
  • Μην διστάζετε να τα υπερασπιστείτε μπροστά σε μια άλλη μαμά που τους φέρθηκε άδικα. 
  • Μην τυ φέρεστε άδικα επειδή «ο κόσμος είναι άδικος». Με αυτόν τον τρόπο δεν τα προετοιμάζετε για τη ζωή, απλά τα τραυματίζετε. 
  • Μην τα αντιμετωπίζετε σαν προέκταση του εαυτού σας. Είναι πολλά περισσότερα από αυτό. 
  • Μην απαιτείτε να σας ευγνωμονούν επειδή τα ντύνετε, τα μορφώνετε και τα ταΐζετε. Είναι η δουλειά σας. 
  • Το κάποιος πρέπει να τους δώσει ένα μάθημα» δεν είναι δικαιολογία για να τους φέρεστε άσχημα. Είναι κακοποίηση. 
  • Μην στοχτοποιείτε τον άλλον γονέα για κάθε κακή συμπεριφορά τους (για παράδειγμα: είσαι ίδιος ο πατέρας σου). 
  • Μην του δημιουργείτε ενοχές για να αποβάλει μια συμπεριφορά (για παράδειγμα: κανείς δεν θα σε θέλει αν συνεχίσεις να...). 
  • Μην χρησιμοποιείτε τις «θυσίες που κάνατε» για να του δημιουργήσετε ενοχές  (για παράδειγμα: έχω κάνει τόσα για σένα κι εσύ με ξεπληρώνεις μ' αυτόν τον τρόπο). 
  • Μην του λέτε ότι είναι υπερβολικό όταν εκφράζει τα συναισθήματά του. 
  • Μην βάζετε μόνο την κόρη σας να σας βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού. Αγόρια και κορίτσια πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. 
  • Μην διαδίδετε και μην συζητάτε τα μυστικά που σας εκμυστηρεύτηκε και μάλιστα διακωμωδώντας τα. Χάνετε την εμπιστοσύνη του. 
  • Μην το τρομάζετε για τον κόσμο που θα συναντήσει εκτός σπιτιού (για παράδειγμα: είναι ζούγκλα εκεί έξω!). 
  • Μην του βάζετε ταμπέλες, ούτε θετικές ούτε αρνητικές. Στο τέλος θα προσπαθήσει να επιβεβαιώσει τον τίτλο που του δώσατε, ξεχνώντας πως είναι πολλά παραπάνω από ένα μόνο πράγμα. 

«Κακοποίηση δεν είναι μόνο οι κραυγαλέες πράξεις»

Η Morgan Pommells εξηγεί ότι αυτές οι «αθώες» συμπεριφορές, που συχνά τις κληρονομούμε από τους δικούς μας γονείς, μπορούν να επηρεάσουν βαθιά την αυτοεκτίμηση και τη συνολική συναισθηματική υγεία ενός παιδιού. «Μιλώντας για τις παραπάνω συμπεριφορές, τονίζουμε πως η παιδική κακοποίηση δεν συνιστάται μόνο με κραυγαλέες πράξεις. Μερικές φορές είναι ύπουλη και κρύβεται πίσω από ακούσιες συμπεριφορές που όμως προκαλούν βαθιά συναισθηματικά τραύματα».

«Συμπεριφορές όπως οι φωνές, η συνεχής επίκριση και η δημιουργία ενοχών, παγιδεύουν ένα παιδί σε μια διαρκή κατάσταση τραυματικού στρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα άγχος, επίμονη γκρίνια, βαθιά ριζωμένα συναισθήματα ανεπάρκειας και μια διάχυτη αίσθηση ότι δεν είσαι ποτέ αρκετά καλό»», επεσήμανε η Morgan Pommells.

«Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση αυτών των συμπεριφορών, εξασφαλίζει τη συναισθηματική και ψυχολογική ευημερίας του παιδιού τόσο στο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα», καταλήγει.

v