4 χρόνια Μνημόνιο στην Ελλάδα: Φωτογραφίες που γράφουν μαύρη ιστορία

4 χρόνια Μνημόνιο στην Ελλάδα: Φωτογραφίες που γράφουν μαύρη ιστορία

Πριν τέσσερα χρόνια, η ελληνική πραγματικότητα άλλαξε πρόσωπο. Ανεργία, οικονομική εξαθλίωση, διαδηλώσεις, πορείες και αυξημένα μέτρα λιτότητας μπήκαν στο προσκήνιο. Ο φωτογραφικός φακός αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτά που όλοι ζήσαμε και ζούμε υπό καθεστώς Μνημονίου.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια επιστρατεύουν την Αστυνομία. Τις μέρες των μεγάλων διαδηλώσεων χιλιάδες αστυνομικοί βρίσκονται στους δρόμους και η Αθήνα μετατρέπεται σε εμπόλεμη ζώνη, ενώ και οι ίδιοι οι αστυνομικοί έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς τους εξαιτίας του Μνημονίου.

Οι συνταξιούχοι βλέπουν διαρκώς τις συντάξεις τους να μειώνονται και τις αποταμιεύσεις μιας ζωής να εξανεμίζονται. Χιλιάδες καλούνται να ζήσουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, εξαθλίωσης και επαιτείας, χωρίς να μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο, ΔΕΗ, τηλέφωνο, νερό, κοινόχρηστα, θέρμανση και φάρμακα.

Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατακόρυφα. Πάνω από 3000 άνθρωποι αποπειράθηκαν ή αυτοκτόνησαν την περίοδο του Μνημονίου. Στην πλειονότητά τους ήταν άνεργοι ή υπερχρεωμένοι επιχειρηματίες. Η αυτοκτονία του συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα τον Απρίλη του 2012 στην πλατεία Συντάγματος ήταν χαρακτηριτικό παράδειγμα ύστατης πολιτικής διαμαρτυρίας. Στο σημείωμά του έγραφε: «Δεν αυτοκτονώ, με σκοτώνουν».

Οι διαδηλώσεις συχνά καταλήγουν σε βίαιες συγκρούσεις με την Αστυνομία. Φωτιές και χημικά πνίγουν την πόλη με αποτέλεσμα να προκαλούνται ζημιές σε κτίρια, ορισμένα από τα οποία αποτελούν σπάνια δείγματα αρχιτεκτονικής αξίας.

Οι πολίτες διαφωνούν με τα μέτρα λιτότητας στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Αντιμετωπίζονται από την αστυνομία με καταστολή και άκρατη ρίψη χημικών που δημιουργεί αναπνευστικά προβλήματα και μία αποπνικτική ατμόσφαιρα στην πόλη.

Οι διαδηλώσεις στην Αθήνα καταλήγουν σε βίαιες συγκρούσεις. Ζημιές σε κτίρια μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας με τους δρόμους της πόλης να θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο.

Τα καροτσάκια είναι συχνό θέαμα στους δρόμους της Αθήνας. Μετανάστες και Έλληνες ψάχνουν τους κάδους για σίδερο και μεταλλικά υλικά, τα οποία τα μεταπωλούν σε σιδεράδες για να βγάλουν ένα μεροκάματο.

To 13,1% των Ελλήνων μαθητών εγκαταλείπει το σχολείο για να βοηθήσει οικονομικά τις οικογένειες τους αναζητώντας δουλειά και την ίδια στιγμή τα δύο τρίτα των νέων ανθρώπων είναι επισήμως άνεργοι.

Τον Γενάρη του 2014 οι μικρομεσαίοι αγρότες ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, αντιδρώντας στην άγρια φορολόγησή τους, στις νέες περικοπές στις επιδοτήσεις, στις αυξήσεις των τιμών στο ρεύμα και το πετρέλαιο καθώς και την μεγαλη αύξηση στο κόστος παραγωγής σε σχέση με την τεράστια πτώση σταδιακά τα τελευταία χρόνια στις τιμές των προιόντων τους. Το μπλόκο της Νίκαιας, με Ιστορία 40 χρόνων, αποτελεί επίκεντρο των αγροτικών κινητοποιήσεων.

H οικογένειες στην Ελλάδα έχουν κάνει τεράστιες περικοπές σε είδη ρουχισμού και υποδημάτων, στις μεγάλες πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο, ενώ 7 στους 10 Έλληνες το 2013 δεν πήγαν ούτε μια μέρα διακοπές.

Η γενιά των γονιών μας (65-75 ετών) είναι η τελευταία γενιά που έχει δωρεάν ιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα. Το εθνικό σύστημα υγείας έχει συρρικνωθεί σημαντικά.

Η Σταματία είναι μακροχρόνια άνεργη, ανασφάλιστη και με καμμία πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Πληρώνεται μερικά ευρώ για να καθαρίζει σπίτια. Η μόνη βοήθεια για τα απολύτως απαραίτητα που έχει προέρχεται από τους γείτονές της. Ο άντρας της, και αυτός άνεργος, δούλευε σε οικοδομές, μια δραστηριότητα που από το 2011 και μετά έχει σταματήσει σχεδόν σε όλη την χώρα.

439.000 παιδιά στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, σε νοικοκυριά που δηλώνουν αδυναμία ικανοποιητικής θέρμανσης και αντίστοιχα αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών διαβίωσης.

Πηγή: Vice.com

v