(Η φωτογραφία είναι σκίτσο της Line Severinsen και προέρχεται από την σελίδα της Kos og kaos στο Facebook.)
Πώς είναι, λοιπόν, τα πρωινά των γονιών;
Κατ' αρχάς, τα πρωινά των γονιών δεν συμπεριλαμβάνουν... πρωινό. Από την ημέρα που κάνεις παιδιά, ξεχνάς τις μικρές γαστρονομικές απολαύσεις ενός περιποιημένου, ζεστού πρωινού. Λες αντίο στα μελάτα αυγά, τα ζεστά κρουασανάκια και τον μυρωδάτο καφέ -ή, τουλάχιστον- λες αντίο στην απόλαυση όλων αυτών. Κι αν τελικά προλάβεις να βάλεις μια μπουκιά στο στόμα σου, αγαπητέ γονιέ, τότε μάλλον αυτό θα συμβεί κρατώντας ένα μωρό στην αγκαλιά σου και βάζοντας μπουφάν στο μεγάλο σου παιδί. Και εξετάζοντας ορθογραφία. Και φτιάχνοντας τοστάκια.
Να είσαι γονιός σημαίνει ότι το πρωί λες «Ντύσου!» περισσότερες φορές απ' οποιαδήποτε άλλη φράση. Για λόγους που ακόμη η επιστήμη εξετάζει, τα παιδιά όταν βιάζεστε πολύ και τους λέτε «Βάλε τα ρούχα σου!» καταλαβαίνουν «Πάρε το χρόνο σου και τριγύρνα με το βρακί στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση». Ο ρυθμός με τον οποίο ντύνονται ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός, αφού φορούν μία κάλτσα ανά μισή ώρα. Και ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα.
Τα πρωινά των γονιών είναι συνδυασμένα με ένα ρολόι -σε κεντρικό σημείο του σπιτιού (συνήθως στην κουζίνα)- που «πηγαίνει» 10 λεπτά μπροστά. Κάθε μαμά που σέβεται τον εαυτό της, προσπαθεί να ξεγελάσει τον εαυτό της και την οικογένειά της βάζοντας τους δείκτες του ρολογιού να... ψεύδονται για το καλό όλων. Μόνο που, από ένα σημείο και μετά, όλοι ξέρουν ότι αυτό το ρολόι λέει ψέματα κι έτσι το κατά τα άλλα έξυπνο κόλπο αργά ή γρήγορα αχρηστεύεται.
Να είσαι γονιός σημαίνει ότι το πρωί συνήθως λες: «Σήκω γρήγορα! Πήγε 8!», ενώ είναι ακόμη 7.30. Οι μαμάδες μοιάζει να λένε αυτό το ψέμα απ' όταν άρχισε να υπάρχει ο κόσμος και η αξιοπιστία τους χάνεται πολύ πιο γρήγορα απ' όσο νομίζουν.
Τα πρωινά για τους γονείς είναι ταυτισμένα με φωνές και γενικό εκνευρισμό. Όσο βλέπετε τον χρόνο να τρέχει και κανέναν να μην είναι ντυμένος κι έτοιμος για το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό, τόσο το αίμα χτυπάει τα μηνίγγια σας και ο εκνευρισμός φουντώνει. Κι αυτό, αργά ή γρήγορα σημαίνει, ότι θα καταλήξετε να φωνάζετε τρέχοντας πανικόβλητοι και ψάχνοντας τα κλειδιά σας ή το τετράδιο των μαθηματικών ή το δεύτερο παπούτσι του μεγάλου σας γιου ή όλα αυτά μαζί.
Οι γονείς τα πρωινά δεν μπορούν να βρουν τίποτα εγκαίρως. Αν είσαι γονιός, τότε η μέρα σου ξεκινάει με κυνήγι κρυμμένου θησαυρού -όπου «θησαυρός», βάλτε κλειδιά αυτοκινήτου, αθλητικά παπούτσια, μπουφάν, σουτιέν, κασετίνα, την υπεύθυνη δήλωση για την εκδρομή της μικρής κ.ο.κ. Σαν από φάρσα του σύμπαντος, πάντα κάποιος κάτι έχει χάσει, πάντα κάτι είναι κρυμμένο στο πιο απίστευτο ή το πιο προφανές μέρος και ποτέ τίποτα δεν είναι εύκολο να βρεθεί!
Αν έχεις παιδιά, το πρωί δεν σου περισσεύει καθόλου χρόνος για τον εαυτό σου. Έχεις να φτιάξεις τέσσερα διαφορετικά πρωινά, γιατί ο ένας σιχαίνεται το αυγό, η άλλη το ζαμπόν και ο τρίτος δεν ακουμπάει το τυρί. Έχεις να πλύνεις, να ντύσεις και να ετοιμάσεις έγκαιρα ένα, δύο, τρία, τέσσερα μικρά διαβολάκια κι όλα αυτά σημαίνουν ότι θα βαφτείς στο αυτοκίνητο και ότι θα φορέσεις το παντελόνι που φορούσες χτες συνδυασμένο με την πρώτη μπλούζα που έπιασες τυφλά απ' το συρτάρι σου. Για μοναχικές στιγμές στην τουαλέτα, ούτε λόγος. Το απόγευμα, με το καλό. Ή αύριο. Ή το Σαββατοκύριακο -δεν χανόμαστε.
Αν δεν έχεις να πας στη δουλειά, τότε -καμιά φορά- πηγαίνεις τα παιδιά στο σχολείο φορώντας τις πιτζάμες σου. Υπάρχει ένας άγραφος νόμος για τις μαμάδες: αν δεν πρόκειται να βγεις απ' το αυτοκίνητο, τότε μην βγάλεις τις πιτζάμες σου. Αν δεν σας περιμένει η δουλειά σας ή οποιοδήποτε ραντεβού ή υποχρέωση, τότε το έχετε κάνει κι εσείς: επιβιβαστήκατε στο αυτοκίνητό σας φορώντας πιτζαμάκια με αρκουδάκια, αθλητικά και το μπουφάν του άντρα σας. Μην ανησυχείτε. Θα μείνει μεταξύ μας...
Το να είσαι ο γονιός που τρέχει για όλους και για όλα το πρωί, σημαίνει να μισείς βουβά τον άλλο γονιό που αμέριμνος ροχαλίζει ή, που έχει ήδη φύγει για την δουλειά. Παραδεχτείτε το: αν το ξύπνημα και οι πρωινές ετοιμασίες είναι για εσάς ρουτίνα, ενώ το άλλο σας μισό ροχαλίζει αμέριμνο ή έχει ήδη αναχωρήσει απ' το σπίτι, τότε όσο τρέχετε πανικόβλητος/ η να ετοιμάσετε, να ντύσετε, να πλύνετε και να εξετάσετε παιδιά στην ορθογραφία, μουρμουρίζετε κατάρες μέσα απ' τα δόντια σας για την κακή σας τύχη και τις αδικίες της ζωής.
Τα πρωινά των γονιών είναι ένα σύντομο τρέιλερ της ζωής τους: τρέχουν σαν το Θανάση Βέγγο, χάνουν την ψυχραιμία τους και φωνάζουν, κυνηγάνε πιτσιρίκια για να τους φορέσουν την δεύτερη κάλτσα, γίνονται αόρατοι για τα παιδιά τους και οι «εντολές» τους είναι σαν να δίνονται στο ντουβάρι, αγχώνονται, κυνηγούν τον χρόνο, φροντίζουν για όλα. Αλλά, καμιά φορά, έχει πολλή πλάκα και πολλά φιλάκια και φωτεινά (κουτσοδόντικα) χαμόγελα. Το να είσαι γονιός σημαίνει ότι αγωνίζεσαι συνεχώς και οι αγώνες δεν είναι ποτέ εύκολοι -είναι όμως πολύ καλοί λόγοι για να ζεις.
