Αυχενικό σύνδρομο: Συμπτώματα, αντιμετώπιση και τρόποι θεραπείας

Αυχενικό σύνδρομο: Συμπτώματα, αντιμετώπιση και τρόποι θεραπείας

Το αυχενικό σύνδρομο έχει εξελιχθεί σε μάστιγα της εποχής. "Χτυπά" κυρίως όσους ασχολούνται με δουλειές γραφείου που έχουν να κάνουν με πολλές ώρες χρήσης υπολογιστή και ενισχύεται όταν υπάρχει έντονο άγχος και έλλειψη άσκησης. Ο κ. Δημήτρης Αγγελόπουλος -φυσικοθεραπευτής, χειροθεραπευτής και εξειδικευμένος στον βελονισμό- μας μιλά για το αυχενικό σύνδρομο, ποιες αιτίες κρύβονται πίσω από αυτό και με ποιες θεραπείες μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Τι είναι το αυχενικό σύνδρομο

Το αυχενικό σύνδρομο αποτελεί ένα σύνολο συμπτωμάτων που συναντάται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή ψηλά στην πλάτη. Το αυχενικό σύνδρομο (neck pain) χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα σύνολο συμπτωμάτων που αφορούν μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος, αλλά με διαφορετικά αιτία προέλευσης. Οποιαδήποτε ενόχληση ή συνδυασμός συμπτωμάτων που οφείλεται σε πάθηση των αυχενικών σπονδύλων, μεσοσπονδύλιων δίσκων, αρθρώσεων, νεύρων ή μυών μπορεί να ονομαστεί «αυχενικό σύνδρομο».

Συμπτώματα 

Τα πιο συχνά συμπτώματα του αυχενικού είναι η αυχεναλγία (πόνος στον αυχένα), δυσκαμψία, ζάλη, ίλιγγος, αντανακλαστικός πόνος σε ράχη ή και στα άκρα, αιμωδία (μούδιασμα), αστάθεια και πονοκέφαλος. Σύμφωνα με μελέτες αυχεναλγία εμφανίζει ένας στους 10 ανθρώπους με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες (2-4 φορές συχνότερα από τους άνδρες). Έχει παρατηρηθεί ότι οι ηλικίες με τα περισσότερα κρούσματα είναι μεταξύ 30-50 ετών.

Αίτια εμφάνισης αυχενικού

Τα αίτια εμφάνισης αυχεναλγίας ποικίλουν. Ένα αυχενικό σύνδρομο μπορεί να οφείλεται (1) σε τραυματισμό της περιοχής (π.χ. τραυματισμός μαλακών μορίων όπως "δίκην μαστιγίου"), (2) σε ρευματολογικά αίτια, (3) σε μηχανικά αίτια (π.χ. κοίλη μεσοσπονδυλίου δίσκου), (4) σε μικροβιακές λοιμώξεις του αυχένος, (5) σε νεοπλασίες, (6) σε ενδοκρινικά αίτια (θυροειδής), (7) σε συγγενείς ανωμαλίες (συγγενές μυογενές ραιβόκρανο), (8) σε σύνδρομο άνω θωρακικού στομίου, (9) σε ψυχοσωματικές διαταραχές.

Πώς μπορεί να γίνει η διάγνωση

Η διάγνωση ενός αυχενικού συνδρόμου μπορεί να γίνει μέσω αντικειμενικής και υποκειμενικής αξιολόγησης του ασθενούς από τον θεράποντα ιατρό του, συγκεκριμένα μέσω ακτινογραφίας ή μαγνητικής τομογραφίας και ψηλάφισης του ασθενούς. Ο ιατρός ζητά από τον ασθενή να εκτελέσει συγκεκριμένες κινήσεις για να κάνει την διαφοροδιάγνωση.

Τρόποι αντιμετώπισης

Όσον αφορά τη θεραπεία, μπορεί να είναι χειρουργική ή συντηρητική. Συντηρητικά ο ασθενής παίρνει φαρμακευτικη αγωγή και ακολουθεί μια σειρά από συνεδρίες με φυσικοθεραπευτή ή χειροπράκτη ή οστεοπαθητικό. Σκόπος των συνεδριών είναι η αποκατάσταση της κινητικότητας, της λειτουργικότητας της αυχενικής περιοχής και η μείωση των προδιαθεσιακών παραγόντων. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω φυσικών μέσων, κινητοποίησης μαλακών και οστικών δομών (χειροπρακτική), περιτοναικής θεραπείας, κρανιακής θεραπείας, σπλαχνικής θεραπείας και οστεοπαθητικής.

Επίσης, για να προληφθεί το αυχενικό σύνδρομο είναι καλό να βάλετε την άσκηση στην καθημερινότητά σας, να σηκώνεστε κάθε 45 λεπτά αν κάνετε δουλειά γραφείου και να σηκώσετε την οθόνη του υπολογιστή στο ύψος περίπου των ματιών σας.

v