Γιατί δεν θα έπρεπε να ζητάμε τη βοήθεια του άντρα μας (αλλά να τη θεωρούμε δεδομένη)

Γιατί δεν θα έπρεπε να ζητάμε τη βοήθεια του άντρα μας (αλλά να τη θεωρούμε δεδομένη)

Εκτιμάμε τους συντρόφους μας και η βοήθεια που μας προσφέρουν καθημερινά δεν περνάει απαρατήρητη. Όμως, οι περισσότερες από εμάς (αν δεν ανήκετε στη δική μας ομάδα, τότε είστε απ’ τις τυχερές), έχουμε ένα παράπονο: γιατί πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθειά τους; Γιατί λειτουργούν συμπληρωματικά με εμάς και δεν παίρνουν πρωτοβουλίες; Ναι, είναι ένα μεγάλο παράπονο, που – όχι- δεν έχει φεμινιστική χροιά, είναι απλώς λογικό.

Ξέρουμε ότι μόλις ζητήσουμε τη βοήθειά τους θα πουν «ναι» και ότι θα είναι δίπλα μας. Ξέρουμε επίσης, ότι δεν θέλουν να κουραζόμαστε ούτε να είμαστε συνέχεια μέσα στα νεύρα που προκαλεί η εξαντλητική καθημερινότητά μας και η άρνησή μας να ζητήσουμε αυτό που θα έπρεπε να είναι το αυτονόητο. Γιατί, λοιπόν, είναι κακό να πρέπει να ζητάς βοήθεια ενώ θα έπρεπε να έρχεται από μόνη της;

Γιατί έτσι προβιβάζεστε σε… αρχηγό

Αυτόματα εσείς γίνεστε ο αρχηγός που δίνει εντολές και ο σύντροφός σας γίνεται ο υπαρχηγός που ακολουθεί τις διαταγές σας. Δεν λέμε, είναι κι αυτό ένα αξίωμα αλλά είναι πάντα κατώτερο του αρχηγού και έτσι δεν λειτουργείτε επί ίσοις όροις. Μην ξεχνάτε, ότι στόχος σε έναν γάμο είναι να μοιράζονται οι ευθύνες και να μην παίζετε μεταξύ σας παιχνίδια εξουσίας, ακόμα κι αν δεν το κάνετε συνειδητά.

Γιατί το άγχος είναι μεγαλύτερο για εσάς

*Φωτογραφία: cdn2.tstatic.net

Αυτό που οι ξένοι αποκαλούν “mental load”, το πνευματικό βάρος δηλαδή που προκαλεί το άγχος, αποδεδειγμένα το κουβαλούν οι μαμάδες πολύ περισσότερο. Όταν πρέπει να συντονίσεις ένα ολόκληρο σπίτι, να θυμάσαι τι ώρα πρέπει να πας τη μικρή στη ρυθμική και τον γιο στη ζωγραφική, αλλά και να σκεφτείς σε τι απ’ αυτά μπορεί να βοηθήσει ο… υπαρχηγός, το μυαλό σου κάποια στιγμή θα εκραγεί και το άγχος θα φτάσει μέχρι τον ουρανό. Και ξέρουμε όλοι πως όταν μια μαμά δεν είναι καλά, όλη η οικογένεια δεν είναι καλά.

Γιατί δίνετε το κακό παράδειγμα στα παιδιά

Θα σκεφτείτε «Είναι κακό να ζητάς βοήθεια;» και εμείς θα απαντήσουμε: «Είναι καλό τα παιδιά να βλέπουν μια μαμά που τρέχει σαν την τρελή όλη μέρα και έναν μπαμπά που θα ακολουθεί απλά τις οδηγίες της, όταν και εφόσον εκείνη του το ζητήσει;». Τα παιδιά έχουν ανάγκη από σωστά πρότυπα και πρέπει να δουν πώς λειτουργούν δύο άνθρωποι σε μια ισορροπημένη σχέση. Να μοιράζονται τις ευθύνες, να παίρνουν πρωτοβουλίες και να ακολουθούν μια κοινή πορεία, ακόμα και σε όσα καθημερινά πράγματα που φαίνονται μικρά.

Γιατί έτσι υποτιμάτε το άλλο σας μισό

Περίεργη λογική, θα σκεφτείτε, όμως ισχύει. Ίσως λόγω τελειομανίας που- ας το παραδεχτούμε- «πλήττει» πολλές από εμάς, μπορεί να μην αφήνουμε τον σύντροφό μας να παίρνει πρωτοβουλίες και να είναι πιο ενεργός στα θέματα του σπιτιού και της οικογένειας, γιατί «εμείς ξέρουμε πώς να το κάνουμε». Αυτό μόνο υποτιμητικό μπορεί να είναι για τον άνθρωπο με τον οποίο επιλέξαμε να περάσουμε μαζί το υπόλοιπο της ζωής μας. Αφήστε τον λοιπόν να αναλάβει τα ινία μαζί σας και απλώς δεχτείτε τη βοήθειά του.

Γιατί η σχέση σας θα επηρεαστεί

*Φωτογραφία: horace.org

Είτε θα «εκραγείτε» αργά ή γρήγορα, είτε σταδιακά η σχέση σας θα φθαρεί. Το ότι ένα μόνο άτομο αναλαμβάνει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις όλης της οικογένειας είναι ένας σοβαρός λόγος για να δοκιμαστεί η σχέση με τον σύντροφό σας. Δυο άνθρωποι που δεν «λειτουργούν» μαζί, κάποια στιγμή απομακρύνονται -είναι αναπόφευκτο.

v