***Κάντε τη δική σας ερώτηση στην ειδικό, αν κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας, σας απασχολεί!***
Γεια σας. Είμαι σε σχέση 5 χρόνια, συγκατοικούμε με το αγόρι μου τα τελευταία 2 χρόνια. Από την ώρα που μπήκαμε στο σπίτι σταματήσαμε να κάνουμε σεξ, δηλαδή γίνεται πολύ αραιά, μια με δύο φορές το μήνα.
Αυτό δεν το έχω επιλέξει εγώ δηλαδή ήταν από την μεριά του αγοριού μου, ενώ τον πρώτο χρόνο το προσπαθούσα και το επιδίωκα τώρα έχω σταματήσει γιατί κουράστηκα.
Συζητήσεις έχουν γίνει, προσπάθησα να βρω το πρόβλημα από πού πηγάζει, μου έλεγε ότι είναι λόγω δουλειάς επειδή δεν έχει καλό εργασιακό περιβάλλον και είναι κουρασμένος και ψυχολογικά και σωματικά, μετά μου είχε πει επειδή μαλώνουμε συνέχεια και ότι δεν του βγαίνει, και εδώ να πω ότι, πώς να μην υπάρχει γκρίνια και απομάκρυνση στο μεταξύ μας όταν σε τέτοιες ηλικίες δεν υπάρχει και το σεξ;
Τέλος πάντων το θέμα δεν έχει λυθεί και έχω φτάσει σε ένα σημείο να με κουράζουν πλέον όλα και να είμαι μονίμως με νεύρα και θλίψη. Αλλά δεν μπορώ να χωρίσω, διότι αυτός πέρα από όλα αυτά πάντα είναι γλυκός, στοργικός, δείχνει ότι με αγαπάει όσο μπορεί ακόμη και όταν εγώ θυμώνω ή κρατάω μούτρα. Προσπαθεί να μου προσφέρει τα πάντα, όσο και αν εγώ τον απομακρύνω με τον τρόπο μου.
Έχω φτάσει σε ένα σημείο που δεν ξέρω τι θέλω πλέον, έχω μπερδευτεί πολύ με την όλη κατάσταση. Και έχω φτάσει σε σημείο που δεν ξέρω αν τον βλέπω ερωτικά. Ότι τον αγαπάω το ξέρω αλλά μπορεί να είναι μέχρι εκεί. Το ερώτημα είναι να χωρίσω ή να κάνω και άλλο υπομονή μήπως αλλάξει κάτι; Και αν μπορώ με κάποιον τρόπο να βοηθήσω και εγώ για να αλλάξει αν και δεν ξέρω αν μου έχει μείνει άλλη υπομονή.
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Αντιλαμβάνομαι από το μήνυμά σας ότι το τελευταίο μεγάλο χρονικό διάστημα είστε ζορισμένοι. Αναφέρετε επιπλέον πολύτιμες πληροφορίες στις οποίες θα σταθώ παρακάτω.
Όπως γράφετε, η απόσταση στο σεξουαλικό κομμάτι ξεκίνησε από τη συγκατοίκησή σας κι έπειτα. Δηλαδή έπειτα από ένα μεγάλο βήμα για τη σχέση σας. Οι μεταβατικές περίοδοι είναι πάντα απαιτητικές, καθώς η μέχρι τότε ισορροπία χάνεται και δεν επανέρχεται μέχρι εσείς να δημιουργήσετε την καινούρια.
Η συγκατοίκηση σας επιπλέον έφερε αλλαγές σε πολλά επίπεδα πέραν του σεξουαλικού, όπως το εργασιακό και το οικονομικό. Είναι πολύ διαφορετικό να μπορείς με μια άλλη ευκολία να κάνεις αλλαγές για παράδειγμα στον χώρο εργασίας, και άλλη ευθύνη το να συμβάλεις στα έξοδα του κοινού σπιτιού του ζευγαριού. Με άλλα λόγια, οι αλλαγές είναι πολυεπίπεδες και δεν αφορούν μόνον τη συχνότητα των συνευρέσεων σας αλλά πολύ βαθύτερα θέματα της σχέσης σας στα νέα δεδομένα.
Ξέρετε επίσης από την εμπειρία της σχέσης σας ότι εκτιμάτε την τρυφερή του προσέγγιση. Ξέρετε ότι και εσείς τον αποκλείετε, με ίδιους ή διαφορετικούς τρόπους. Ξέρετε ότι η υπομονή σας καθόλου δε βοηθά. Ξέρετε ότι δεν αναζητούσατε συγκάτοικο, αλλά σύντροφο.
Σκεπτόμενη όλα αυτά, το δίλλημα στο οποίο καταλήγετε ουσιαστικά έχει απαντηθεί. «Να χωρίσω ή να κάνω κι άλλο υπομονή;». Ότι και εάν διαλέξετε ανάμεσα σε αυτές τις επιλογές δε σας συμφέρει. Να φροντίσετε. Να φροντίσετε τη σχέση σας, καθώς εσείς και μόνον εσείς είστε υπεύθυνοι για αυτήν. Εάν εσείς την έχετε εγκαταλείψει, εκείνη γιατί να παραμένει ερωτική;
Τροφή για σκέψη.
Σας ευχαριστώ
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
