Χαίρεται. Ως εργαζόμενοι γονείς με τρία παιδιά 10, 8 και 6 χρονών προσπαθούμε για το καλύτερο παρόν και μέλλον τους, όμως μας ανησυχεί η απροθυμία της μεγάλης μας κόρης να κάνει το ο,τιδήποτε άλλο πλην των δικών της ασχολιών (κινητό, χειροτεχνίες) και μακάρι να αναφερόμουν στο διάβασμα...Ενώ μας βλέπει ως γονείς να ασχολούμαστε με τις δουλειές του σπιτιού μόνοι μας χωρίς να ζητάμε τη βοήθεια των δικών μας γονιών, όση κούραση και να έχουμε, να συμπεριφερόμαστε και να τους μιλάμε για το πόσο σημαντικό είναι να ξεκινήσουν από τώρα να καλύπτουν δικές τους ανάγκες (π.χ. να μη ζητάνε να τους πάμε εμείς ένα ποτήρι νερό ενώ κάθονται στον καναπέ), να βοηθάνε σε απλές δουλειές του σπιτιού (τακτοποίηση του δωματίου τους κ των παιχνιδιών τους) έτσι ώστε μεγαλώνοντας να είναι αυτόνομοι, να διαβάζουν γιατί είναι αυτό που θα τους χαρίσει τα εφόδια για τη ζωή που τους περιμένει, εκείνη είναι σαν να μη βλέπει και να σαν να μην ακούει τίποτα.
Το δωμάτιό της μονίμως ακατάστατο, στις βιβλιοθήκες της μια μόνιμη αταξία με τα εξωσχολικά βιβλία αδιάβαστα και στο γραφείο της ό,τι σκουπίδι έχει ξεμείνει από ασχολίες της. Αν δεν καθαρίσω και δεν συμμαζέψω εγώ, δεν θα τα κάνει ποτέ.
Το ξέρω γιατί παλιότερα είχα κάνει υπομονή μια εβδομάδα παροτρύνοντάς να τα κάνει μόνη της, αλλά δυστυχώς καθημερινά γινόταν όλο και χειρότερο το δωμάτιο και επειδή η αταξία μού δημιουργεί άγχος και εκνευρισμό, τελικά το συμμάζεψα εγώ. Δεν ξέρω πώς μπορεί να καταλάβει πόσο χρήσιμο είναι να κάνει μόνη της κάποια πράγματα από τώρα έτσι ώστε να πράττει εξίσου και μεγαλώνοντας. Θα επιθυμούσαμε να λάβουμε μια απάντηση από εσάς με κάποιες κατευθυντήριες "οδηγίες". Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Σε καιρούς δύσκολους, είστε μόνο για εκτίμηση που αποφασίσατε να πολλαπλασιάσετε και να υπερασπιστείτε τη ζωή, αποκτώντας 3 υπέροχα παιδιά. Συγχαρητήρια! Πέραν από τον κόπο που αδιαμφισβήτητα έχει η ζωή σας, αντιστοιχεί να έχει και πολλή χαρά και πολύ καμάρι για το πόσο ωραία τα έχετε καταφέρει.
Τα παιδιά κοιτούν με πολλή αγωνία τους γονείς τους. Χρειάζεται να κρατήσετε αυτήν την πληροφορία κατά νου. Εάν βλέπουν τους αγαπημένους τους γονείς να τρέχουν να προλάβουν τα διαδικαστικά, χωρίς χαρά, χωρίς προσωπικό χρόνο, και τα καλούν να ακολουθήσουν αυτόν τον ρυθμό, αυτή δεν αποτελεί μια δελεαστική πρόταση για εκείνα. Αντιθέτως, θα χαιρόντουσαν πολύ εάν μπορούσαν να τραβήξουν τους γονείς τους στο δικό τους κόσμο, όπου δε μετρά ο κόπος ή η ακαταστασία, αλλά το μοίρασμα και η χαρά.
Ναι, τα παιδιά μπορούν να αναλαμβάνουν ευθύνες, αλλά τις δικές τους. Εκείνες που έχουν προσωπικό νόημα, και με τον δικό τους ρυθμό.
Οδηγίες προς γονείς:
1.Ευχαριστείστε τα παιδιά σας για το πόσα πολλά σας προσφέρουν κάθε μέρα. Πόση ζωντάνια, ποσά νέα ανοίγματα, πόσο προχώρημα
2. Ευχαριστηθείτε τα που είναι καλά και αναστατώνουν το σπίτι σας
3. Φροντίστε τον εαυτό σας και γιορτάστε με τον άντρα σας το πόσο καλά ήδη τα έχετε καταφέρει
4. Συγχαρητήρια ξανά για όλα τα καλά που έχετε κάνει και υπενθύμιση ότι αυτό δεν εξαρτάται από την τάξη του σπιτιού σα
5. Τα παιδιά σας είναι σε μια διαρκή τροχιά εξέλιξης και θα συνεχίσουν να είναι. Μη χάνετε την υπέροχη παιδική φάση περιμένοντας να φερθούν ως ενήλικες.
Ότι αξίες βάζετε στην καθημερινότητά σας να είστε σίγουροι ότι τους τις μεταδίδετε.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
