Αγαπητέ αναγνώστη,
Τα παιδιά, λόγω του ότι δεν μπορούν να λάβουν αποφάσεις, παρά να ακολουθούν τους γονείς, όταν δυσκολεύονται το εκφράζουν με έναν έντονο τρόπο, αφενός για να σας δείξουν την ένταση των συναισθημάτων τους, αφετέρου για να είναι σίγουρα ότι θα ακουστούν.
Η φωνή σας λοιπόν φαίνεται ότι δεν βοηθάει. Η ηλικία του, αλλά και ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού στο σπίτι είναι αρκετά στρεσογόννα γεγονότα που έχουν επηρεάσει και εκείνον. Ο γιος σας, λοιπόν, σας κοιτά με αγωνία προκειμένου να δει με ποιον τρόπο αντιμετωπίζετε εσείς, ειδικά εσείς λόγω φύλου, αυτές τις καταστάσεις. Αν εσείς υψώνετε τη φωνή σας, θα την υψώσει και εκείνος. Αν όχι στη ένταση, τότε στο περιεχόμενο.
Επομένως, η δήλωση αυτή δεν είναι από μόνη της ανησυχητική, ωστόσο ας γίνει η αφορμή για αλλαγή. Μια άλλου είδους επικοινωνία θα φροντίσει διαφορετικά τη σχέση σας και θα δράσει προληπτικά προκειμένου να μην ακούσετε δυσκολότερα πράγματα στο μέλλον. Αν δνε γνωρίζετε πώς να το κάνετε ζητήστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Η συμμετοχή όλων στην αλλαγή είναι πάντα βοηθητική. Και ναι, τον αγαπάτε. Πείτε το πριν σας ρωτήσει. Μπορείτε να τον προλάβετε;
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
