*Φωτογραφία: huffingtonpost.com
Αγαπητή αναγνώστρια,
Το θέμα που αναφέρετε είναι μία δυσκολία που αντιμετωπίζουν συχνά οι γονείς. Η αιτιολογία μπορεί να ποικίλλει, αυτό σημαίνει ότι διάφοροι παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν το παιδί να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο. Περίοδοι αλλαγών, όπως αυτή που διανύετε, θα μπορούσαν να συμβάλλουν. Ο αποχωρισμός των παιδιών από τους γονείς είναι μια συνθήκη έντονου στρες. Το γεγονός ότι έχει αποχωριστεί αρκετό καιρό τον πατέρα της θα μπορούσε να την κάνει πιο ευαίσθητη στο να μη μπορεί εύκολα να αποχωριστεί εσάς.
Τονίζω ωστόσο πως αυτή είναι μια πιθανότητα, που ενδεχομένως ισχύει, ωστόσο φορτίζεται επιπλέον και από άλλους παράγοντες που συμβάλλουν κάνοντας πιο έντονη τη δυσκολία της. Αυτό που έχει νόημα είναι να είστε ιδιαίτερα «παρούσα», τόσο όσο υπάρχει φυσική παρουσία, όσο κι όταν δεν έχετε τη δυνατότητα να είστε εκεί, όπως τις ώρες του σχολείου. Αυτό μπορείτε να το επιτύχετε με το να είστε πολύ στοργική και τρυφερή μαζί της. Ρωτήστε την ξανά με σκοπό να την ακούσετε, να την καταλάβετε και να την καθησυχάσετε για ό,τι κι αν την φοβίζει. Είναι σημαντικό να νιώσει ότι μπορεί να μοιραστεί το φόβο της μαζί σας, γιατί τότε θα σταματήσει να κάνει υποθέσεις και θα έχει συγκεκριμένη απάντηση στα ερωτήματά της. Η σχέση σας είναι πολύτιμη και μέσα από αυτήν μπορείτε να την μεγαλώνετε όμορφα φροντίζοντας τους φόβους και την αγωνία που έχει αλλά και αυτή που θα΄ρθει.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
