Έχω 2 μωρά. Ένα αγοράκι 30 μηνών και ένα κοριτσάκι 20 μηνών. Ο γιος μου είναι πολύ νευρικός και κλαίει για το οτιδήποτε και δαγκώνει πολλές φορές την αδερφή του, παρόλο που είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Αυτή η κατάσταση με έχει εξουθενώσει και δεν ξέρω πώς να την αντιμετωπίσω. Ο σύζυγός μου λείπει πολλές ώρες την ημέρα και έτσι δεν έχω καμία βοήθεια, καθώς δεν αντιλαμβάνεται τις κρίσεις συναισθήματός μας και με κατηγορεί συνεχώς πως για ό,τι κι αν κάνουν φταίω εγώ, γιατί έτσι τους έμαθα. Δεν ξέρω τι να κάνω και πώς να φέρω τις ισορροπίες, αλλά και πώς να κάνω το παιδί μου να σταματήσει την επιθετική συμπεριφορά και τα ξεσπάσματα.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Τα παιδιά κατά την ηλικία του γιου σας είναι ιδιαίτερα θορυβώδη, ενεργητικά και συχνά επιθετικά. Αυτό συμβαίνει λόγω της έντονης νευρομυϊκής τους ανάπτυξης. Επιπλέον, σε αυτή τη φάση αυξάνονται κατά πολύ και οι νοητικές ικανότητες του παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να σας δυσκολεύει η επιθετική συμπεριφορά που ενδεχομένως παρουσιάζει, ωστόσο τώρα πια μπορείτε να εισάγετε κανόνες καθώς είναι σε θέση να τους αντιληφθεί και επιπλέον θα τον βοηθήσετε με αυτόν τον τρόπο να γνωρίσει τον κόσμο γύρω του, παρέχοντάς του ένα ασφαλές πλαίσιο κατά το οποίο μπορεί να αξιοποιήσει την ενέργεια του. Η επανάληψη είναι πολλή σημαντική προκειμένου ο κανόνας να μαθευτεί. Θα χρειαστεί να είστε σταθερή και τρυφερή ως προς αυτό. Ένα επιπλέον στοιχείο που είναι πολύ βοηθητικό είναι να δώσετε στο παιδί σας την αίσθηση ότι με τους κανόνες φροντίζετε ώστε να χαρεί την επιθυμία του για διερεύνηση με ασφάλεια, και όχι ότι βάζετε εμπόδια και απαγορεύσεις ως προς αυτήν την έκφραση. Ο τρόπος σας με άλλα λόγια είναι πολύ σημαντικός ώστε να μπορέσει να σας καταλάβει και να σας ακούσει.
Αυτός ο τρόπος λοιπόν προκύπτει και από την αίσθηση που εσείς αποκομίζετε από άλλες σημαντικές σχέσεις, όπως αυτή με τον σύντροφό σας. Από τα λεγόμενά σας μοιάζει να έχετε δυσκολευτεί στο μεταξύ σας. Τι λέτε, δεν είναι μια σχέση που επίσης έχετε να φροντίσετε;
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
