Ο 3 ετών γιος μου συνεχίζει για τρίτο μήνα να μπαίνει στον παιδικό σταθμό με κλάματα κι εκλιπαρώντας με να μην τον αφήσω γιατί φοβάται, όπως λέει. Ακολουθώ πιστά τις συμβουλές της δασκάλας μα αντί για προσαρμογή, η κατάσταση επιδεινώθηκε με εφιάλτες, εμετούς και φοβίες καθημερινώς. Θα ήθελα τη συμβουλή σας, παρακαλώ.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Τα παιδιά την νηπιακής ηλικίας εκφράζουν φυσιολογικά άγχος αποχωρισμού από τα οικεία πρόσωπα και ιδιαίτερα από την μητέρα. Το άγχος αυτό αυξάνεται συνήθως όταν το παιδί και η μητέρα δεν έχουν αρκετό χρόνο μαζί, είτε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων είτε λόγω του προγράμματος του παιδιού. Έτσι αρχικά, η εξασφάλιση αρκετού χρόνου εντός της οικογένειας μπορεί να λειτουργήσει ιδιαίτερα βοηθητικά. Ωστόσο, αναμένουμε ότι το άγχος αυτό σταδιακά θα μειώνεται καθώς το παιδί αποκτά πλέον ένα νέο περιβάλλον. Το νέο αυτό περιβάλλον, ο παιδικός σταθμός, προσφέρει δυνατότητα σύναψης και ανάπτυξης νέων σχέσεων τόσο μεταξύ συνομηλίκων, όσο και με άλλα ενήλικα σημαντικά πρόσωπα για το παιδί, όπως η δασκάλα του. Η μεταβατική φάση αυτή χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα καθώς το παιδί μπορεί να νιώσει ευάλωτο.
Στο ερώτημά σας φαίνεται πραγματικά το παιδί σας να δυσκολεύεται. Είναι πολύ σημαντικό να τον ακούσετε και να συζητήσετε μαζί του τι είναι αυτό που φοβάται, τι τον δυσκολεύει, τι τον στεναχωρεί. Είναι όμορφο που έχετε στην προσπάθειά σας αυτή την υποστήριξη της δασκάλας, ωστόσο επειδή η δική σας σχέση είναι πιο πολύτιμη, μπορείτε να αναπτύξετε κι έναν άλλο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ σας.
Είναι επίσης σημαντικό να σκεφτείτε εάν η αντίδραση του αυτή αφορά συγκεκριμένα τον παιδικό σταθμό ή είναι μια γενικότερη δυσκολία του να ενταχθεί σε νέα περιβάλλοντα και να συνάψει νέες σχέσεις. Η τρυφερή ματιά σας είναι πολύτιμη ότι κι αν συμβαίνει. Για έναν ήρεμο ύπνο χρειάζεται να αποφεύγετε πριν τις έντονες δραστηριότητες, και είναι μια καλή αφορμή για να μοιραστείτε χρόνο μαζί διαβάζοντας μια ωραία ιστορία που μπορεί να είναι βοηθητική και για τον ίδιο!
Είναι λοιπόν ένα σημαντικό θέμα που, λόγω της μεγάλης του πλέον διάρκειας, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το συζητήσετε με κάποιον ειδικό ώστε να του δώσετε στοιχεία και να μπορέσει να σας βοηθήσει πώς να φροντίσετε το γιό σας. Είναι πολλά τα θέματα που μπορούν να προκαλούν μια τέτοια δυσκολία επομένως μια προσωπική διερεύνηση θα σας οδηγούσε σε μια κατάλληλη απάντηση για τη δική σας περίπτωση.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
