Γιατί απαγορεύεται να τσακώνεστε μπροστά στα παιδιά
Τα παιδιά θα νιώσουν τον καυγά πολύ πιο έντονα από εσάς
Καμία σχέση δεν είναι ασυννέφιαστη. Είναι λογικό να υπάρχουν προβλήματα και ακόμη λογικότερο να επικοινωνούνται και να μετουσιώνονται σε διαφωνίες. Το κακό με τους γονείς είναι ότι καμιά φορά ξεχνάνε ότι εκτός από ζευγάρι, είναι και γονείς. Ξεχνούν ότι το να εκτονώσουν τα νεύρα τους φωνάζοντας ή προσβάλλοντας δεν θα επηρεάσει μόνο το άλλο τους μισό, που εν προκειμένω τους έβγαλε εκτός εαυτού, αλλά και τα παιδιά που γίνονται μάρτυρες της έντασης. Η ένταση αυτή στα μάτια των παιδιών είναι αφενός ανεξήγητη και αφετέρου τεράστια. Ειδικά στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, η αυξημένη στα ερεθίσματα ευαισθησία τους λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός. Έτσι, αυτό που για εσάς μπορεί να είναι εκτονωτικό κι εν τέλει, μ' έναν τρόπο, αδιάφορο, για το παιδί μπορεί να είναι τραυματικό.
Θα νιώσουν απροστάτευτα
Ο κόσμος των παιδιών σας είστε εσείς. Είστε το στήριγμα και ο προστάτης τους. Όταν σας βλέπουν να τσακώνεστε, ταράζεται η αίσθηση ασφάλειάς τους. Ο κόσμος τους γκρεμίζεται και το πλέγμα ασφαλείας που τα προστατεύει κομματιάζεται. Ίσως έχετε κάποια τέτοια δυσάρεστη μνήμη από τα δικά σας παιδικά χρόνια, με τους δικούς σας γονείς πρωταγωνιστές σ’ έναν καυγά. Προσπαθήστε να την ανασύρετε και να την αξιολογήσετε για χάρη των παιδιών σας. Σας έχει δοθεί η ευκαιρία να «σκηνοθετήσετε» κάθε πτυχή της ζωής αυτών που φέρατε στον κόσμο. Σίγουρα μπορείτε να διακρίνετε τι είναι καλό και τι κακό για τα μικρά σας...
Είστε λάθος πρότυπο
Αυτονόητο. Τι είδους πρότυπο ανθρώπου και τι πρότυπο σχέσης γίνεστε για τα παιδιά σας, όταν φωνάζετε, χτυπάτε πόρτες ή κλαίτε γοερά; Τα παιδιά θα αποκτήσουν κοινωνικές δυσλειτουργίες στη διαχείριση προβλημάτων και διαφωνιών, θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στους ανθρώπους, θα εξελιχθούν σε ανθρώπους οξύθυμους, βαθιά θυμωμένους και ανασφαλείς.
Υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» καυγάδες;
Σύμφωνα με τους παιδοψυχόλους, ναι. Δεν χρειάζεται να είστε φοβικοί με τις συγκρούσεις. Οι υγιείς διαφωνίες, αυτές που εξελίσσονται με ώριμο διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις, είναι ένα εξαιρετικό μάθημα για τα παιδιά. Μαθαίνουν ότι οι διαφωνίες μπορούν να λυθούν με αλληλοσεβασμό και, ακόμη σημαντικότερα, ότι οι διαφωνίες λύνονται! Φοβηθείτε τις συγκρούσεις, όχι τις διαφωνίες.
Πώς επηρεάζουν οι καυγάδες τα μωρά
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Oregon μελέτησαν τους εγκεφάλους 20 μωρών ενώ αυτά κοιμούνταν, μέσω μαγνητικών τομογραφιών. Κατά την διάρκεια του ύπνου τους στον μαγνητικό τομογράφο, εκτέθηκαν σε ήχους από ανθρώπινες ομιλίες. Κάποιες ήταν άγριες και νευρικές, κάποιες λιγότερο άγριες, κάποιες χαρούμενες κα κάποιες ουδέτερες. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα μωρά δεν μένουν ανεπηρέαστα από τους τσακωμούς των γονιών τους και η έκθεση σε αυτούς μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που ο εγκέφαλός τους επεξεργάζεται το συναίσθημα και το στρες.
Το συμπέρασμα είναι προφανές: το ότι αδυνατούν να επεξεργαστούν το περιεχόμενο των αψιμαχιών σας, δεν σημαίνει ότι δεν αγχώνονται ενστικτωδώς από την ένταση και μόνο.
Οδηγός ψυχραιμίας
Όταν ο καυγάς μοιάζει μονόδρομος, συγκροτήστε τη σκέψη σας, βάλτε μπροστά τη λογική σας και σκεφτείτε: θα θέλατε, σε οποιαδήποτε ηλικιακή φάση, να ήσασταν μάρτυρες ενός ομηρικού καυγά; Πώς θα σας έκανε να νιώσετε αυτή η ένταση;
Μετρήστε μέχρι το δέκα. Το έχετε σίγουρα διαβάσει κι αλλού. Η συμβουλή αυτή δίνει και παίρνει στα περί παιδιών sites για έναν λόγο: είναι πολύ αποτελεσματική. Μετρήστε αργά μέχρι το δέκα ή πάρτε πέντε βαθιές αναπνοές και αντιμετωπίστε εκ νέου το άλλο σας μισό και την αιτία του επικείμενου καυγά. Προσπαθήστε να μην ανοίξετε κανένα μέτωπο όσο είστε εν βρασμώ. Δώστε στον εαυτό σας λίγο χρόνο, πηγαίνοντας σε ένα άλλο δωμάτιο ή απασχολώντας το μυαλό σας με κάποια δραστηριότητα και διαχειριστείτε την αιτία της κρίσης αργότερα, με καθαρό(τερο) μυαλό.
Προσπαθήστε να ανακαλέσετε όλους τους λόγους που αγαπάτε αυτόν τον άνθρωπο –και αυτούς που σας έκαναν να κάνετε μαζί του ένα παιδί. Όταν ο θυμός κάνει τα μηνίγγια σας να χτυπούν, είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να σκεφτείτε θετικά. Αξίζει όμως για χάρη των παιδιών, να κάνετε μια προσπάθεια.
Πώς να επανορθώσετε
Αν τα παιδιά σας υπήρξαν άθελά τους στο πεδίο της μάχης, έχετε διαπράξει ένα παιδαγωγικό σφάλμα. Τα καλά νέα είναι, ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν διορθώνεται με ειλικρίνεια, υπομονή κι αγάπη. Εξηγήστε στα παιδιά ότι δεν φταίνε καθόλου για τον τσακωμό που παρακολούθησαν. Πείτε τους ότι οι μεγάλοι καμιά φορά τσακώνονται αναίτια και προσπαθήστε να τους αποδείξετε ότι αγαπάτε τόσο τα ίδια όσο και τον σύζυγό σας.
