«Κορούλα μου δεν είμαστε φίλες ακόμα γιατί πρώτα είμαι η μαμά σου»

*Φωτογραφία: cncenter.cz

«Κορούλα μου,

Όταν ήσουν μικρούλα, μου ήταν πολύ εύκολο να μην είμαστε φίλες. Αν σε άφηνα να φας ή να παίξεις με οτιδήποτε έβρισκες μπροστά σου, σίγουρα θα πάθαινες κάτι πολύ κακό. Αντίθετα, έβαλα τα δυνατά μου να έχεις ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, γιατί αυτό είχες ανάγκη. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να αγαπάω περισσότερο στον κόσμο από εσένα και την αδερφή σου.

Αλλά μου ήταν εύκολο τότε, να μην είμαστε φίλες. Κάποιες φορές ήσουν πραγματικός κατεργάρης. Δεν το έκανες επίτηδες, αλλά ήσουν. Η σχέση μας λειτουργεί ομαλά, γιατί σε υπεραγαπώ και εσύ στηρίζεσαι σε εμένα για να επιβιώσεις. Μετά από ένα δύο ξεσπάσματα που είχες, κατάλαβες ότι δεν υπήρχε περίπτωση να σε αφήσω να με κάνεις ό,τι θέλεις, γι’ αυτό διατηρήσαμε την τυπική σχέση μαμάς-κόρης για αρκετά χρόνια.

Στα 3 σου χρόνια άρχισες να κάνεις πραγματικούς φίλους που περίμενες πώς και πώς να τους δεις το πρωί, που μίλαγες μαζί τους και ανάπτυσσες το λεξιλόγιό σου και μετά ερχόσουν και μου έλεγες γι’ αυτούς. Αλλά εγώ δεν ήμουν ακόμα φίλη σου.

Όσο και να αναπολώ εκείνα τα χρόνια που ήσουν μικρούλα, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι δεν μοιάζαμε καθόλου. Όταν πήγες, όμως, πρώτη δημοτικού άρχισαν να σου αρέσουν πράγματα που άρεσαν και σε μένα και δεν μπορούσα πάρα να σε αγαπήσω περισσότερο.

Φυσικά, σ’ αγαπούσα και πριν, αλλά άρχισα πραγματικά να απολαμβάνω τα πράγματα που κάναμε μαζί, επειδή ακριβώς, μοιραζόμασταν τις ίδιες προτιμήσεις. Αν ήσουν στην ηλικία μου θα κάναμε πάρα πολλή παρέα. Όμως, είσαι 8 χρονών, οπότε αυτό που κάνουμε προς το παρόν είναι να βλέπουμε Harry Potter και να τρώμε ποπ κορν. Ωστόσο, μπορώ να μας φανταστώ σε 10 με 15 χρόνια να κάνουμε παρέα, αν δεν με έχεις αντιπαθήσει ως τότε.

Πραγματικά, μοιάζουμε πολύ! Βλέπω τόσα στοιχεία του εαυτού μου σε σένα, στοιχεία του χαρακτήρα μου που προσπάθησα να διορθώσω. Δεν θα τα απαριθμήσω, αλλά να ξέρεις, ότι προέρχονται 100% από μένα!

Δεν είμαστε φίλες, τουλάχιστον όχι ακόμα. Είμαι η μαμά σου και είναι δουλειά μου να σε βοηθώ να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και να βελτιώνεις κάποιες πτυχές του χαρακτήρα σου. Ξέρω ότι θα ήταν πιο εύκολη η ζωή σου, αν απλώς παραδειγματιζόσουν από τα λάθη μου. Όπως, επίσης, ξέρω ότι ανεξάρτητα απ’ ότι σου λέω, θα κάνεις λάθη. Δεν προσπαθώ να σε κακομάθω ή να γίνω υπερπροστατευτική! Χρειάστηκαν χρόνια προσπάθειας, για να βελτιωθώ και να γίνω κάπως καλύτερη. Ελπίζω με το να είμαι η μαμά σου και όχι η φίλη σου, να μπορώ να σε κατευθύνω και να σου επισημαίνω τι πρέπει να προσέχεις, μέχρι να είσαι έμπειρη να το βλέπεις από μόνη σου.

Παρόλο που ξέρω ότι είναι απαραίτητο, κάποιες φορές παραείναι δύσκολο να μην είμαι φίλη σου. Όταν μου ζητάς δεύτερο κομμάτι τούρτας σκέφτομαι ‘’μα ποιος λέει όχι στην σοκολάτα;’’ Και μετά, σου λέω ‘’όχι’’ και στο τέλος, καμιά από τις δυο μας δεν είναι ευχαριστημένη. Όταν μου ζητάς να σου διαβάσω κι άλλο κεφάλαιο απ’ το βιβλίο που διαβάζουμε πριν πας για ύπνο, πρέπει να σταματήσω, διαφορετικά δεν θα κοιμηθούμε ποτέ και θα είμαστε κουρασμένες και δύστροπες την επόμενη μέρα. Και όταν κοροϊδεύεις τις χορευτικές κινήσεις του μπαμπά σου, πρέπει να σου υπενθυμίζω να σέβεσαι, ακόμη και αν… συμφωνώ μαζί σου.

Ίσως, κάποιες φορές να είμαι πιο σκληρή μαζί σου απ’ ότι με την αδερφή σου. Εντάξει, είμαι σχεδόν πάντα πιο σκληρή με εσένα. Πραγματικά, είναι η νηπιακή εκδοχή του μπαμπά σου! Τους αγαπώ πολύ και τους δύο, ακόμη και αν είναι ξεροκέφαλοι και δεν ακούν κανέναν. Και η εμμονή του μπαμπά σου με το ποδόσφαιρο; Ας μην την ξεχνάμε. Παρόλα αυτά, αν μπορώ να παραβλέψω τα ελαττώματα του μπαμπά σου, μου είναι ακόμη πιο εύκολο να παραβλέψω της αδερφής σου. Συγγνώμη γι’ αυτό. Δεν ξέρω αν σε βοηθάει αυτό, όμως, ο μπαμπάς σου είναι πιο απαιτητικός με την αδελφή σου, απ’ ότι με εσένα. Το συζητάμε συχνά όταν κοιμάστε και έχω καταλήξει ότι είναι μοιρασμένα σωστά, γιατί και οι δύο έχετε έναν σωστό γονιό απέναντί σας, απλά όχι τον ίδιο.

Εύχομαι κάποια στιγμή, καθώς μεγαλώνεις να καταλάβεις γιατί δεν μπορώ ακόμα να είμαι φίλη σου. Και επειδή, έχεις υπέροχο και καλοσυνάτο χαρακτήρα, ελπίζω να με συγχωρήσεις. Σου υπόσχομαι ότι κάποια στιγμή θα μπορούμε να τρώμε σοκολάτες αντί για βραδινό.