5 πρακτικοί τρόποι για να μην βάζετε τις φωνές στο παιδί

5 πρακτικοί τρόποι για  να μην βάζετε τις φωνές στο παιδί

Ένα παιδί γνωρίζει πάντα τα όρια της μαμά του και ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προσπαθεί να τα ξεπεράσει και να διεκδικήσει όλο και περισσότερο χώρο. Πατάει τα κουμπιά μας το ένα μετά το άλλο, κι εμείς χορεύουμε στον ρυθμό του! Η υπομονή, όμως, έχει και τα όριά της και η ψυχραιμία μας μπορεί να δώσει τη σκυτάλη σε κραυγές και υστερίες, ειδικά εάν έχει προηγηθεί μια μέρα δύσκολη και κουραστική που έχουν πάει όλα ανάποδα!

Μια τέτοια συμπεριφορά, όχι μόνο θα στεναχωρήσει το μικρό μας αλλά θα μας γεμίσει θλίψη και ενοχές που δύσκολα θα διαχειριστούμε. Για να την αποφύγουμε, μπορούμε να εφαρμόσουμε μικρά καθημερινά κόλπα, ώστε να είναι η ζωή μας πιο ήρεμη και όμορφη.

Πάρτε τον χρόνο σας

Όταν νιώθετε το αίμα σας να σκαρφαλώνει στο κεφάλι και ξέρετε πως απέχετε λίγα, μόλις, δευτερόλεπτα από το να εκραγείτε  για τα πεταμένα ρούχα του παιδιού που βρίσκονται για μία ακόμη φορά στο πάτωμα, απομακρυνθείτε!  Προτιμήστε να κλειστείτε στο δωμάτιό σας ή να βγείτε στο μπαλκόνι. Εάν βρίσκεται και άλλος ενήλικας στο σπίτι, μία βόλτα στο τετράγωνο θα σας έκανε, σίγουρα, καλό. Επιστρέψτε μόνο όταν έχετε ανακτήσει τη χαμένη σας ψυχραιμία και απευθυνθείτε με ηρεμία στο παιδί.

Μετρήστε μέχρι το εκατό

Εάν το ενδεχόμενο της απομάκρυνσης δεν είναι εφικτό ή κρίνετε πως δεν θα λειτουργήσει, πριν «αποδράσει» η κραυγή από τα χείλη σας μετρήστε από μέσα σας μέχρι το εκατό. Ενώ μετράτε, το αίμα αποχωρεί από το κεφάλι με γοργούς ρυθμούς και ο έντονος θυμός δίνει τη θέση του στην ηρεμία.

Χρησιμοποιήστε ένα μπαλάκι αντιστρές

Υπάρχουν στο εμπόριο μπαλάκια τα οποία τα ζουλάς και… αντίο οργή και άγχος! Δοκιμάστε τη χρήση του στις περιπτώσεις που γνωρίζετε από πριν πως το μικρό σας αγγελούδι θα υπερβεί τα όριά σας και θα πατήσει, διαδοχικά, όλα σας τα κουμπιά. Διοχετεύστε όλα τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνετε επάνω στο μαγικό μπαλάκι, και όταν έρθει η ώρα να μιλήσετε στο παιδί, η φωνή σας θα βγει ήπια και με ψυχραιμία.

Βρείτε το δική σας λέξη κλειδί που θα σας αποσυμπιέζει

Ένας εύκολος και χρήσιμος τρόπος για να διώξετε το θυμό που σας ενεργοποιούν συγκεκριμένες πράξεις του παιδιού, είναι να βρείτε από κοινού με το μικρό σας μία λέξη-κλειδί που θα χρησιμοποιείτε όταν τα πράγματα βγαίνουν εκτός ελέγχου. Αυτή η λέξη, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι η λέξη «καρδούλα», «σ’ αγαπώ» ή «ηρέμησε!».  Κάθε φορά που είστε στα πρόθυρα να φωνάξετε, η συγκεκριμένη λέξη «καρδούλα», ειπωμένη από το παιδί σας θα λειτουργήσει καταπραϋντικά και θα σας υπενθυμίσει την υπόσχεση που έχετε δώσει: να μην φωνάζετε τόσο πολύ.

Ρωτήστε τις άλλες μαμάδες

Πολλές από τις μαμάδες που συναντάτε στην παιδική χαρά ή το σχολικό περιβάλλον του παιδιού σας, μοιράζονται με εσάς τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες… ακραίες συμπεριφορές. Ρωτήστε τις πώς αντιμετωπίζουν αντίστοιχες καταστάσεις και ποια είναι τα κόλπα που χρησιμοποιούν. Για παράδειγμα, ένα από τα κόλπα που μας έμαθε μια μαμά στο παρελθόν, είναι αυτό με τα  λαστιχάκια! Δοκιμασμένο, απλό και αποδοτικό. Μια άλλη μαμά που το δοκίμασε, ορκίζεται πως πιάνει –πλέον σχεδόν ποτέ δεν φωνάζει στο 4 ετών παιδί της. Δείτε το εδώ και αντιγράψτε… υπεύθυνα!

Εκτός, όμως, από τους πρακτικούς τρόπους, που μπορείτε να εφαρμόσετε όταν οι καταστάσεις γίνονται έκρυθμες, θα ήταν καλό να εξετάσετε τους λόγους που σας φέρνουν σε αυτή την κατάσταση και πώς μπορείτε να τις προλάβετε.

Όταν, για παράδειγμα, είστε έτοιμη να βάλετε τις φωνές γιατί έχετε, ήδη, επαναλάβει δέκα φορές στο μικρό σας να πλύνει τα χέρια του κι εκείνο εξακολουθεί να σας αγνοεί, σκεφτείτε τι είναι αυτό που σας θυμώνει τόσο πολύ! Τις περισσότερες φορές, δεν είναι η συμπεριφορά του παιδιού αλλά κάτι που αφορά εσάς τις ίδιες: η κούραση, μια άσχημη μέρα στη δουλειά, η κακή διαχείριση χρόνου. Εντοπίστε το και προσπαθήστε να το εκλογικεύσετε πριν φωνάξετε. Ζητήστε από το παιδί ευγενικά την προσοχή του, και κοινωνήστε το μήνυμά σας.

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι ό,τι πιο υπέροχο αλλά και ό,τι πιο δύσκολο συνάμα. Το να διατηρήσεις μια μαμά την ψυχραιμία της μπορεί να μοιάζει ακατόρθωτο μερικές φορές, αλλά δεν είναι. Θέλει δουλειά και προσπάθεια όπως και όλα όσα αξίζουν σ’ αυτή τη ζωή!

v