Πώς νιώθεις όταν ξέρεις ότι αυτό θα είναι το τελευταίο σου παιδί

Πώς νιώθεις όταν ξέρεις ότι αυτό θα είναι το τελευταίο σου παιδί

Πριν γίνεις μαμά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συγκινητικό είναι να βλέπεις το μωρό σου να μεγαλώνει και να γίνεται παιδί, να είσαι περήφανη για όλες τις πρώτες του κατακτήσεις και να ζεις κάθε πολύτιμη στιγμή μαζί του. Όταν όμως έρχεται η στιγμή που ξέρεις πως όλα αυτά τα ζεις για τελευταία φορά, τα συναισθήματά σου είναι ανάμεικτα. Ναι μεν το πρώτο σου παιδί σε βάζει στον κόσμο της μητρότητας και σου μαθαίνει πώς είναι να αγαπάς αλλά το τελευταίο σου σου υπενθυμίζει ότι το κάθε λεπτό  είναι πολύτιμο και δεν γυρίζει πίσω (δυστυχώς).

*Φωτογραφία: gss0.baidu.com

Όταν γίνεσαι μαμά για τελευταία φορά…

Θυμάσαι πώς είναι να μεγαλώνεις ένα μωρό

Τα άλλα παιδιά έχουν μεγαλώσει, πάνε νηπιαγωγείο ή σχολείο και σιγά- σιγά αυτονομούνται. Με το μωρό σου, λοιπόν, ξαναζείς για τελευταία φορά όλες εκείνες τις «πρώτες» φορές: όταν σε λέει «μαμά», όταν μπουσουλάει, όταν κάνει τα πρώτα του βήματα, όταν μετράς το ύψος και το βάρος του κάθε βδομάδα και το καμαρώνεις που μεγαλώνει κ.ο.κ. Αποτυπώνεις στο μυαλό σου όλες αυτές τις στιγμές και τις αναμνήσεις και ασυναίσθητα ξαναζείς τις πρώτες φορές των μεγαλύτερων παιδιών σου.

Απολαμβάνεις την κάθε στιγμή- καλή και κακή

Η κούραση, τα ξενύχτια, τα κλάματα ακόμα και τα ραντεβού στον παιδίατρο μπορεί να φαίνονται (και να είναι) βουνό, όμως όταν ξέρεις πως δεν θα τα ξαναζήσεις, επιλέγεις συνειδητά να τα αντιμετωπίσεις με χαμόγελο, υπομονή και αγάπη γιατί πολύ απλά… δεν θα ξαναγυρίσουν. Αν αυτό το άκουγες ένα χρόνο πριν, μπορεί να μην το πίστευες όμως πλέον αναγνωρίζεις πως και αυτές οι δύσκολες στιγμές είναι πολύτιμες και σημαντικές- κάτι που ίσως δεν είχες συνειδητοποιήσει τις προηγούμενες φορές. Εξάλλου, μόνο όταν χάνουμε κάτι, δεν καταλαβαίνουμε πόσο μας λείπει;

Καταλαβαίνεις ότι τα παιδιά σου θα σε χρειάζονται όλο και λιγότερο

*Φωτογραφία: ugc-01.cafemomstatic.com

Το μικρό σου σε χρειάζεται πραγματικά και εξαρτάται από σένα. Σε κάνει να σκεφτείς ότι δεν θα είναι για πολύ ακόμα έτσι. Αν τα μεγαλύτερα αδέρφια του πηγαίνουν νηπιαγωγείο, σχολείο ή – ακόμα πιο έντονα- αν περνούν σιγά- σιγά το κατώφλι της εφηβείας, αρχίζεις να βιώνεις τα πρώτα «όχι» όταν πας να τα αγκαλιάσεις και να τα φιλήσεις. Αρχίζεις να βλέπεις ότι προτιμούν τους φίλους τους από σένα και- αν και καμαρώνεις- συνειδητοποιείς πως ο χρόνος μετράει αντίστροφα και πως μπορεί το μωρό σου τώρα να μην σε αποχωρίζεται ούτε λεπτό, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει και πολύ ακόμα.

Συνειδητοποιείς ότι το επόμενο μωρό που θα μεγαλώσεις θα είναι το πρώτο σου εγγόνι

Μεγαλώνοντας θα ζήσουμε έναν ακόμα ρόλο, που δεν ξέρουμε ακόμα πόσο σημαντικός είναι: αυτόν της γιαγιάς. Σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο όμως σκεφτείτε για μια στιγμή πόσο συγκινητικό θα είναι σε πολλά χρόνια να κρατάς στα χέρια το νεογέννητο μωρό της κόρης σου η οποία τώρα δεν έχει χρονίσει. Το συναίσθημα- σας το εγγυόμαστε- θα είναι απερίγραπτο…Δεν αξίζει να περιμένουμε γι’ αυτό;

v