Ο άντρας μου σχολιάζει αρνητικά τη συμμετοχή μου σε εθελοντικούς οργανισμούς.Τι να κάνω;

***Κάντε τη δική σας ερώτηση στην ειδικό, αν κάποιο πρόβλημα στη σχέση σας, σας απασχολεί!***

Είμαι έγγαμη από το 2002, έχοντας σχέση από το 1991. Η οικογένεια ολοκληρώθηκε με μια υιοθεσία το 2005 όπου και γίναμε γονείς με αυτό τον τρόπο.Το θέλαμε κι οι δυο αυτό μιας και δεν μπορούσα βιολογικά να αποκτήσουμε ένα παιδί. Τότε σταμάτησα να εργάζομαι. Όταν το παιδί ήταν μαθήτρια της δ τάξης του Δημοτικού, έγινα μέλος του ΔΣ του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του σχολείου έχοντας ως κανόνα την προσφορά για όλα τα παιδιά και έχοντας βοηθήσει τον σύλλογο από την πρώτη στιγμή που μπήκε το παιδί στο σχολείο πάντα με αυτή την ιδεολογία: της προσφοράς και του εθελοντισμού. Μου έδινε χαρά όμως δεν άρεσε καθόλου στον σύζυγό αυτή η αλλαγή κι άρχισε σχόλια του τύπου «φεμινίστρια», «άλλαξες» κλπ. Με τα χρόνια και πάντα έχοντας ως βάση την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και αξίες που πρέπει να διδάξουμε στη νέα γενιά, έγινα μέλος μιας γυναικείας εθελοντικής ομάδας που φυτεύουμε ,καθαρίζουμε πάρκα, ζωγραφίζουμε σχολεία, τοίχους με αισιόδοξα μηνύματα και ως Πόντια κατά το ήμισυ έγινα και μέλος του ΔΣ του εδώ ποντιακού συλλόγου. Από τον σύλλογο γονέων να πω τελείωσα. Κάποιες φορές λείπω. Υπάρχει βδομάδα που μπορεί να λείψω 3 φορές, υπάρχει εβδομάδα που να μη λείψω καθόλου. Κάποια στιγμή που καθυστέρησα να επιστρέψω στο σπίτι ο σύζυγος μου ξεκίνησε να λέει πράγματα που ένιωσα πως τα είχε φυλαγμένα από καιρό: ότι το παίζω ψευτοδυναμική, ότι όλα όσα κάνω είναι άχρηστα και ανούσια, ότι όλο λείπω και μιλάω στο τηλέφωνο με ανθρώπους δεν ξέρει. Και πάντα με ρωτάει πώς θα μου φαινόταν εμένα αν τον έπαιρναν άγνωστοι τηλέφωνο. Συνεχίζει με σχόλια όπως «άλλαξες προς το χειρότερο», «χάλασες», «δεν γίνεται να σε νοιάζει μόνο η οικογένειά μας;» ή «κάνε ό,τι θες και εγώ το ίδιο.» Ασχολείται με το ποδήλατο κάποια χρόνια τώρα και λείπει ενίοτε πολλές ώρες, κι όταν του είπα αυτό το πράγμα μου απάντησε ότι αυτό είναι γυμναστική και δεν είναι το ίδιο με τα δικά μου και δεν έχει καμία σχέση. Εγώ βέβαια δεν το είπα με το σκεπτικό αφού λείπεις εσύ, θα λείπω κι εγώ αλλά πώς μου αναφέρεις ότι λείπω κι είμαι εγώ το πρόβλημα ενώ εσύ όχι; Τώρα φεύγει ακόμα περισσότερες ώρες και νιώθω ότι πράττει εκδικητικά. Η ερωτική μας ζωή έχει μειωθεί αισθητά όπως και οι συνομιλίες μας. Νιώθω ένα βάρος να με κατακλύζει ,λύπη και ενοχές Τι να κάνω;