Θαυμασμός προς τη δασκάλα
Μεγάλο ρόλο παίζει η πρώτη δασκάλα του παιδιού! Η κόρη μου γράφει στο τετράδιό της μετά από κάθε άσκησή της «σας αγαπάω πολύ» και φυσικά αναφέρεται στην δασκάλα της. Δεν είναι λίγες οι φορές που παίζει η ίδια την δασκάλα στο σπίτι, μιμούμενη τις χειρονομίες της. Η άλλη μου κόρη εντυπωσιάζεται από τις γνώσεις της και ο λόγος της δασκάλας της είναι νόμος γι' αυτήν: «όχι, μαμά αυτό δεν μας το είπε η δασκάλα μου!», κουβέντα που δείχνει την εξουσία που της ασκεί. Συχνά τα μικρά μας παιδιά θαυμάζουν τους δασκάλους τους για την ευγενική και καλή τους συμπεριφορά, για την ομορφιά τους, και πολλές φορές τους δείχνουν απεριόριστη συμπόνια, όταν αυτοί προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη, κάνοντας διαρκώς παρατηρήσεις στους πιο άταχτους μαθητές. Οι παραπάνω αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές και καθησυχάζουν εμάς τους γονείς γιατί το παιδί μας δείχνει να περνάει καλά στο σχολείο του.
Τι πρέπει να ζητάμε από τον δάσκαλο του παιδιού μας:
• Να ενισχύει την αυτοπεποίθησή του.
• Να βρίσκει τρόπους που θα περιορίσουν την επιθετικότητα ορισμένων μαθητών μέσα στην τάξη, ώστε να γίνεται το μάθημα ήρεμα.
• Να καθιστά τον κάθε μαθητή χρήσιμο μέλος της τάξης και παράλληλα να στοχεύει στην ανάδειξη της ομαδικότητας.
• Να δίνει κίνητρα για μάθηση.
• Να μην ξεχωρίζει τους μαθητές και να ενδιαφέρεται για όλους το ίδιο.
• Να ενημερώνει ταχτικά τους γονείς για τις επιδόσεις των μαθητών, αλλά και για την κοινωνική τους συμπεριφορά.
Τι πρέπει να κάνουμε στο σπίτι:
• Να παρατηρούμε πώς μαθαίνει και διαβάζει το παιδί μας.
• Να του υπενθυμίζουμε ότι είναι πολύ σημαντικό για εκείνο να μαθαίνει κάθε μέρα νέα πράγματα, ακόμη κι όταν είναι στον παιδικό σταθμό.
• Να του δείχνουμε εμπιστοσύνη στην μελέτη του και να μην του επιβάλλουμε τι πρέπει να κάνει.
• Να μην το συγκρίνουμε με άλλα παιδιά.
• Να κάνουμε το παιδί μας να συνειδητοποιήσει ότι το σχολείο είναι καθαρά δική του υποχρέωση.
• Να συνεργαζόμαστε μαζί του, όταν αυτό μας το ζητάει, αλλά με ήρεμο τρόπο και χωρίς θυμό, γιατί τότε θα διαταράξουμε την σχέση μας μαζί του.
• Να το αγαπάμε ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του.
• Να μην φορτώνουμε το παιδί με δραστηριότητες που δεν έχει επιλέξει το ίδιο.
• Να μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι και η χαλάρωση γι' αυτό.
Μια συμβουλή...
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, εμείς οι γονείς που αγωνιούμε για τις επιδόσεις του παιδιού μας, έχει να κάνει με τις υπερβολικές προσδοκίες που έχουμε από αυτό. Ας έχουμε στο νου μας ότι κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό μάθησης που πρέπει να γίνεται σεβαστός. Το σχολείο είναι ο δικός του χώρος κι ο στόχος μας είναι να κάνουμε το παιδί να νιώθει χαρούμενο και υπερήφανο και κάθε γονέας γνωρίζει πολύ καλά τον τρόπο που θα το πετύχει. Καλή επιτυχία λοιπόν σε μικρούς και μεγάλους!