Άνοιξα τον υπολογιστή, έβαλα το «Καλοκαίρι» του Σαββόπουλου για να δημιουργήσω ατμόσφαιρα, καθίσαμε μαζί στο πάτωμα και άρχισα να της αφηγούμαι πώς στις δικές μας καλοκαιρινές διακοπές...
Ταξιδεύαμε με το αυτοκίνητο και όλα τα παράθυρα ανοιχτά, γιατί δεν υπήρχε air condition...
Στην τσάντα της μαμάς υπήρχαν πάντα κόμιξ με τον Μίκυ Μάους
...και στο ραδιόφωνο έπαιζε συνέχεια Βίσση-Καρβέλας!
Η γιαγιά και ο παππούς μας περίμεναν στο χωριό πώς και πώς!
Εμείς με το που φτάναμε, καβαλάγαμε τα ποδήλατα και... ποιος μας είδε!
Στα μισά των διακοπών μας αρχίζαμε να μετράμε μπάνια (πρωινά ΚΑΙ απογευματινά)
Τα παγωτά, όμως, τα μετρούσαμε από την πρώτη μέρα (και ΕΠΡΕΠΕ να τρώμε ένα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ)
Το Lucky Cap ήταν από τα αγαπημένα μας, γιατί έκρυβε δωράκι στον πάτο!
Οι μέρες μας περνούσαν ανέμελα, όλο παιχνίδι: Σχοινάκι, κουτσό, μακριά γαϊδούρα...
Οι παραλίες τότε ήταν εντελώς ανοργάνωτες, ένιωθες σαν ναυαγός...
Όμως πάντα βρίσκαμε μια εξέδρα για τις βουτιές μας!
Τα πιο μεγάλα παιδιά έφερναν στην παραλία τα Walkman και τα Boombox, για να ακούμε μουσική
Και οι γιαγιάδες εμφανίζονταν από το πουθενά με ένα πιατάκι κρύα σύκα!
Το χειρότερό μας, βέβαια, ήταν ο υποχρεωτικός μεσημεριανός ύπνος...
Όμως, όταν ξυπνούσαμε, το απόγευμα, μας περίμενε βανίλια υποβρύχιο!
(φωτο: laikiparadosi.blogspot.com)
Τα βράδια στην εξοχή είχαν άρωμα νυχτολούλουδου...
Μερικές φορές οι γονείς μας πήγαιναν σε θερινά σινεμά...
(φωτό: attikanea.blogspot.com)