Ερώτηση:
Καλημέρα σας, το δικό μου παιδάκι (αγόρι) έφτασε τα 4. Από νεογέννητο έκλαιγε συνέχεια και δεν σταμάταγε αν δεν το έπαιρνα αγκαλιά. Το βράδυ κοιμόμασταν μαζί, ό,τι και να είχα προσπαθήσει (πρώτα να κοιμηθεί και μετά να το ακουμπήσω στην κούνια, να είναι στην κούνια και εγώ δίπλα μέχρι να κοιμηθεί, να τον αφήνω μόνο να κλαίει και να πηγαινοέρχομαι). Αν δεν ήμασταν μαζί αγκαλιά δεν κοιμόταν με τίποτα, μέχρι και σήμερα δυστυχώς δεν έχει αλλάξει κάτι μέχρι που ξυπνάει το βράδυ να δει αν είμαι δίπλα του και έρχεται πιο κοντά να με αγκαλιάσει. Δεν ξέρω τι να κάνω, πώς θα καταφέρω να κοιμάται μόνος του και να μην ξυπνάει;Απάντηση:
Θα χρειαστεί ο γιος σας να κοιμάται στο κρεβάτι του και δυστυχώς έχετε αργήσει να τον αφήσετε. O σύζυγός σας δεν είχε λόγο στην συγκεκριμένη συνθήκη όλα αυτά τα χρόνια; Θα ξεκινήσετε αφού πρώτα το αποφασίσετε εσείς η ίδια να μεταφέρετε το παιδί στο κρεβάτι του εξηγώντας του ότι μεγάλωσε και είναι καλό για τον ίδιο να αποκτήσει σιγά σιγά εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Έχει μεγάλη σημασία να μην οπισθοχωρήσετε σε περίπτωση που θα κλαίει.
Καθίστε μαζί του κάθε βράδυ τον πρώτο καιρό σε μια καρέκλα δίπλα του στο κρεβάτι, διαβάστε του παραμύθι, χαϊδέψτε του την πλάτη και δώστε του χρόνο προσαρμογής. Αν σηκωθεί την νύχτα πηγαίνετε εσείς στο δωμάτιο του και καθίστε δίπλα του. Αφήστε κι ένα μικρό φωτάκι αναμμένο για να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Φροντίστε το άμεσα διότι καθυστερείτε την ψυχοσυναισθηματική του εξέλιξη και παραμένει καθηλωμένος σε προγενέστερα αναπτυξιακά στάδια
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.