Τι επιτρέπεται και (επικροτείται)
Να σεβόμαστε τα όρια και την ιδιωτικότητα του παιδιού μας: όταν το παιδί μας φεύγει και ανοίγει τα φτερά του δεν πρέπει να στεκόμαστε εμπόδιο σ' αυτό το βήμα του με την αδιακρισία μας. Αντίθετα πρέπει να το χαιρόμαστε και να το στηρίζουμε-από μακριά.
Να δεχτούμε τον άνθρωπο που επέλεξε δίπλα του: τη σύζυγό του και νύφη μας. Για να θέλει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του μαζί της σημαίνει ότι σ' αυτό το κορίτσι βρήκε κοινά σημεία, αξίες και όνειρα. Και φυσικά, εμάς δεν μας πέφτει λόγος!
Να έχουμε εμπιστοσύνη στον γιο μας και να στηρίζουμε τις επιλογές του ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε με αυτές. Το παιδί μας είναι ξεχωριστή προσωπικότητα από εμάς και αυτό πρέπει να το δεχτούμε και να το χαρούμε. Δεν μπορεί να μας μοιάζει σε όλα ή να κάνει τις ίδες επιλογές με εμάς.
Να είμαστε ένα υγιές πρότυπο συντρόφου και μητέρας -αυτό τείνουν να αναπαράγουν τα παιδιά μας!
Τι απαγορεύεται (δια ροπάλου)
Να μη θεωρούμε δεδομένο ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν θα αγαπήσει το καμάρι μας όσο εμείς. Θα αγαπηθεί διαφορετικά αλλά εξίσου!
Δεν είναι τέλειος! Όσο και να λατρεύουμε το παιδί μας κάνει και αυτό λάθη και μπορεί να στενοχωρήσει και να πληγώσει ανθρώπους. Υποχρέωσή μας δεν είναι να του χρυσώσουμε το χάπι αλλά να τον κατευθύνουμε στο σωστό δρόμο.
Να περιορίσουμε την κριτική μας και να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας.
Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση της νύφης.