Στην αρχή όλα τα μωρά φορούσαν λευκά
Μέχρι λίγο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όλα τα μωρά, κορίτσια και αγόρια, φορούσαν λευκά φορέματα. Ήταν θέμα περισσότερο οικιακής οικονομίας αφού τα φορέματα διευκόλυναν στην αλλαγή πάνας, μπορούσαν να διατηρηθούν λευκά για πολλά χρόνια ενώ επέτρεπαν στους γονείς να τα επαναχρησιμοποιούν σε κάθε μωρό που γεννιόταν - και τότε οι οικογένειες δεν έμεναν στο ένα στα δύο παιδιά! Για τον ίδιο λόγο, τα ρούχα για παιδιά μέχρι 6 ή 7 ετών ήταν unisex.
Ο διαχωρισμός των χρωμάτων ξεκινά τον 19ο αιώνα
Διανύουμε τον 19ο αιώνα και οι εμπορικές βαφές γίνονται ευρέως διαθέσιμες. Τα παστέλ υφάσματα περνούν πολύ γρήγορα και στα παιδικά ρούχα τα οποία εξακολουθούν να είναι unisex. Ωστόσο, για πρώτη φορά, επικρατούν το ροζ και το μπλε.
Η διαφορά με το σήμερα είναι πως το αν θα επέλεγες το ροζ ή το μπλε για ένα μωρό δεν εξαρτιόταν από το φύλλο του αλλά από το χρώμα των μαλλιών και των ματιών του. Το μπλε προοριζόταν κυρίως για παιδιά με μπλε μάτια και/ ή ξανθά μαλλιά και το ροζ για μωρά με καστανά μάτια και/ ή καστανά μαλλιά.
1918: ροζ για τ’ αγόρια, μπλε για τα κορίτσια
Το 1918 το Ladies’s Home Journal δημοσίευσε ένα άρθρο που ισχυριζόταν ότι ο γενικά αποδεκτός κανόνας είναι ροζ για τα αγόρια και μπλε για τα κορίτσια. Κι αυτό γιατί τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή, το ροζ, το οποίο σχετίζεται με το κόκκινο, θεωρήθηκε πολύ σκληρό για τα κορίτσια, επομένως το μπλε, ένα χρώμα που σχετίζεται άμεσα με τον ουρανό και το φως της ημέρας, τους ταίριαζε καλύτερα.
1940: τα χρώματα αντιστρέφονται
Από το Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο που τα μωρά φορούσαν μόνο λευκά φορέματα φτάνουμε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου η μόδα είναι πια ένας παράγοντας με μεγάλη δύναμη. Με οικονομικούς όρους της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εξαγωγή ενός φορέματος της γαλλικής haute couture ισοδυναμούσε με την εισαγωγή ενός τόνου κάρβουνου και η εξαγωγή ενός λίτρου αρώματος με την εισαγωγή δύο τόνων πετρελαίου.
Οι κατασκευαστές προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις προτιμήσεις του αμερικανικού κοινού προκειμένου να αυξήσουν τις πωλήσεις τους και καταλαβαίνουν ότι είναι ευκολότερο να προωθήσουν το ροζ για τα κορίτσια και το μπλε για τα αγόρια. Το ροζ χρώμα παρουσιάστηκε ως πιο ρομαντικό λόγω της συγγένειάς του με το κόκκινο, το οποίο με τη σειρά του ταιριάζει καλύτερα στις γυναίκες που είναι πιο συναισθηματικές.
1970: επιστροφή στις unisex αποχρώσεις
Το γυναικείο απελευθερωτικό κίνημα, ένας συλλογικός αγώνας για την ισότητα των δύο φύλων που έκανε έντονη την εμφάνισή του στα τέλη του ‘60 και τις αρχές το ‘70, επιδίωξε να απελευθερώσει τις γυναίκες από την καταπίεση και την ανδρική υπεροχή και να εξαλείψει τα στερεότυπα που κυνηγούν τα δύο φύλλα. Για ακόμη μια φορά, λοιπόν, επανέρχονται στη μόδα οι unisex αποχρώσεις στα παιδικά ρούχα και προτιμούνται χρώματα όπως το λευκό, το κίτρινο ή το μπεζ.
1980: ροζ για τα κορίτσια, μπλε για τ’ αγόρια
Ο παράγοντας που επανέφερε το ροζ για τα κοριτσάκια και το μπλε για τα αγοράκια, ήρθε από το χώρο της επιστήμης! Τη δεκαετία του '80, η ιατρική εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και πλέον οι γονείς μπορούν να μάθουν το φύλο των παιδιών τους πριν ακόμα γεννηθούν! Προκειμένου, λοιπόν, να τα έχουν όλα έτοιμα πριν φτάσει το μωρό στο σπίτι, επαναφέρουν το ροζ για τα κορίτσια και το μπλε για τ’ αγόρια.
Πηγή: newsbeast.gr