«Υπήρξαν φωνές, κλάματα κι ένα (ή δυο) δυνατό χτύπημα ποδιού στο πάτωμα - με λίγα λόγια μια επική έκρηξη συναισθημάτων και αμέσως μετά η απόλυτη κατάρρευση. Όχι, δεν αναφέρομαι σε κάποιο ξέσπασμα των παιδιών μου, αλλά στο δικό μου.
Αυτή η σκηνή που περιγράφω συνέβη πριν από λίγες εβδομάδες στο μπάνιο του σπιτιού μας, καθώς χτένιζα τα μαλλιά της κόρης μου για να πάει σχολείο. Και όποια μαμά έχει το έχει προσπαθήσει, ξέρει από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι! Κανένα παιδί δεν στέκεται ακίνητο και φυσικά, ούτε που πάει το μυαλό τους ότι θα αργήσουμε.
Αν με έβλεπε κάποιος θα σοκαριζόταν με την ανώριμη συμπεριφορά μου και θα προβληματιζόταν με αυτό το ξέσπασμα. Η κόρη μου ωστόσο απλώς με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε «Μανούλα, μοιάζει σαν εμένα όταν είμαι θυμωμένη».
Καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας σκεφτόμουν τα λόγια της κόρης μου και την ανώριμη έκρηξή μου, για την οποία ένιωθα τύψεις μετά. Από τη μια ήθελα να γελάσω και από την άλλη να κλάψω - στην τελική με σύγκρινε με ένα... μωρό.
Σαν γονιός γνωρίζω ότι τα ξεσπάσματα θυμού των παιδιών μου, προέρχονται απ' το γεγονός ότι δεν μπορούν να τιθασεύσουν τα συναισθήματά τους. Τι συμβαίνει όμως με μένα; Είμαι σχεδόν 40 χρονών, έχω ήδη ρυτίδες και λευκές τρίχες στα μαλλιά και συμπεριφέρομαι έτσι;
Ναι, και είναι φυσιολογικό! Υπάρχει ένα είδος θυμού που μόνο ένας γονιός μπορεί να νιώσει. Είτε επειδή αναγκάζεται να απαντήσει στις χιλιάδες ερωτήσεις των παιδιών μέσα στη μέρα, είτε επειδή γκρινιάζουν και είναι ανυπάκουα... Ναι, οι μαμάδες είναι φυσιολογικό να χάνουν την ψυχραιμία τους. Ακόμα και η πιο ήρεμη και συγκροτημένη γυναίκα μπορεί να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτά τα ξεσπάσματα και να σταματήσουμε το αυτομαστίγωμα.
Όταν τα παιδιά χάνουν την ψυχραιμία τους δείχνουμε κατανόηση γιατί θεωρούμε ότι είναι ένας υγιής τρόπος για να ρυθμίσουν και να καταλάβουν το πώς αισθάνονται. Γιατί το ίδιο να μην ισχύει και για εμάς; Επειδή είμαστε ενήλικες;
Κάποιες φορές φτάνουμε στα όρια μας και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο απ' το να ξεσπάσουμε και να βγάλουμε προς τα έξω όλα όσα νιώθουμε. Μην αισθάνεστε άσχημα γι' αυτό που μπορεί να συμβεί μια φορά στο τόσο. Δεν πειράζει...»
Πηγή: kidspot.com.au