Δυσκολεύομουν να το πιστέψω. Ήμουν κοριτσομαμά! Όταν ήμουν μικρή η μαμά μου με έντυνε με φανταστικά φορέματα και φιόγκους. Μεγάλωσα παίζοντας με κούκλες, χορεύοντας, παίζοντας πιάνο και τραγουδώντας. Δεν ήμουν αθλητικός τύπος - ήμουν ήσυχη, ήρεμη και μου άρεσε να διαβάζω. Η κόρη μου, που ήταν 3 ετών τότε, μου έμοιαζε απίστευτα. Ήταν υπέροχη. Μου άρεσε να τη ντύνω και να της μαθαίνω όλα όσα ήξερα.
Όταν γέννησα εκείνο το στρουμπουλό αγοράκι 5 κιλών (ναι, 5 ολόκληρα κιλά!), ήταν τόσο ήσυχο σε σημείο που ανησύχησε τους γιατρούς. Ωστόσο, μόλις άκουσε τη φωνή μου, κουνήθηκε και με κοίταξε. Αυτή ήταν η αρχή! Ένας ιδιαίτερος δεσμός γεννήθηκε μεταξύ μας.
Αιφνιδιάστηκα όταν είδα ότι τα αγοράκια μπορούσαν να είναι γλυκά, τρυφερά και ήρεμα. Από μικρός του άρεσαν οι αγκαλιές και πάντα αποκοιμιόταν με τα μαλλιά μου ανάμεσα στις άκρες των δακτύλων του. Δεν είχα πιστέψει στο παρελθόν σε αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό μητέρας-γιου. Κι όμως τώρα τον βίωνα σε κάθε του μορφή.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν έμαθα ότι το να παίζεις με αυτοκινητάκια έχει πολύ πλάκα! Η περιέργειά του για το πώς λειτουργεί ο κόσμος μας ανάγκασε να μάθουμε για τη βαρύτητα, την κίνηση, την ταχύτητα και τις χημικές αντιδράσεις μέσω διαφόρων πειραμάτων και δραστηριοτήτων στο σπίτι που πάντα ξεκινούσαν με τα εξής λόγια: «Μαμά, θέλω να δοκιμάσω αυτό και να δω τι θα συμβεί».
Μου πήρε χρόνια να μάθω τους κανόνες και τις στρατηγικές διαφόρων αθλημάτων. Τις περισσότερες φορές, δεν είχα ιδέα γιατί ένας διαιτητής σφύριζε, αλλά έκανα φιλότιμες προσπάθειες για να μάθω.
Τον είδα να μεγαλώνει και από μέσα μου έλεγα αυτό είναι το αγόρι μου! Τα παιδιά μας έχουν πολλά να μας μάθουν. Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν πριν τον γιο μου. Είμαι πιο ολοκληρωμένη και πιο ενημερωμένη χάρη σε αυτόν. Έχω κάνει πράγματα που δεν θα είχα καν δοκιμάσει.
Όταν μου έλεγε σ' αγαπώ ένιωθα την καρδιά μου να πλημμυρίζει από ευτυχία και τα φιλιά του εξαφάνιζαν όλα τα προβλήματα και τη σκοτεινιά της καθημερινότητας.
Πριν λίγο καιρό τον είδα να παντρεύεται την γυναίκα που αγαπάει και ένιωσα τόση περηφάνια που τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν αυτό που νιώθω. Ναι, φοβόμουν να κάνω αγόρι.. Να όμως που το αγόρι που ερωτεύτηκα περισσότερο ήταν αυτό που με φώναξε μαμά.