«Πάντα θα σε αγαπάω έντονα. Ακόμη και όταν σου φωνάζω... Ακόμα και όταν δε θα τα πηγαίνουμε τόσο καλά μεταξύ μας.
Θα σε αγαπάω ακόμα και δεν είμαι καλά ψυχολογικά.
Όταν δεν θα μπορώ να σηκωθώ απ' το κρεβάτι και το άγχος θα με έχει παραλύσει, εγώ θα σε αγαπώ. Ακόμα και όταν είμαι στα χειρότερά μου κι όταν δεν είμαι ο εαυτός μου.
Θα σε αγαπώ όταν είσαι λυπημένη, όταν τσακωθείς με μια φίλη ή όταν σε πληγώσουν.
Όταν κλαις γιατί τίποτα δε θα σου φαίνεται δίκαιο.
Ακόμα κι όταν επικρατεί το χάος: στοίβες από άπλυτα πιάτα και ρούχα, παιχνίδια διασκορπισμένα δεξιά και αριστερά και που πρέπει να μαζεύω συνεχώς.
Θα σε λατρεύω στις επιτυχίες σου. Όταν πας στο πανεπιστήμιο, όταν γνωρίσεις τον άνθρωπο της ζωής σου. Και κάθε φορά που θα κυνηγάς τα όνειρά σου.
Θα σε λατρεύω και στις αποτυχίες σου. Όταν θα νιώθεις χαμένη, σαν να μην έχεις κάποιο σκοπό. Όταν θα νιώθεις μόνη.
Όταν θα προσπαθείς ξανά και ξανά χωρίς επιτυχία.
Θέλω πάντα να θυμάσαι ότι στη ζωή σου υπάρχει η μαμά σου που σε αγαπάει.
Θα είμαι εκεί. Θα προσπαθώ.
Θα σου κρατώ το χέρι όταν με χρειάζεσαι.
Δεν είμαι τέλεια και κάποιες φορές δε θα μπορώ να είμαι δίπλα σου, να ξέρεις όμως ότι κανείς δεν πρόκειται να σε αγαπήσει όσο εγώ.
Γιατί είμαι η μαμά σου»