«Η μητέρα μου πέθανε το καλοκαίρι που μας πέρασε και η πληγή που άφησε πίσω της δεν έχει κλείσει ακόμα. H απουσία της αυτές τις γιορτινές μέρες με κάνει να αισθάνομαι πολύ μόνη και είναι σαν τα Χριστούγεννα να έχασαν κάθε μαγεία και χαρά. Αντίθετα, είναι μελαγχολικά και γεμάτα αναμνήσεις...
Η μαμά ήταν ο πυρήνας που κρατούσε ενωμένη όλη μας την οικογένεια. Συντόνιζε όλες τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, ειδικά τα Χριστούγεννα. Η απόφαση τώρα για το ποιος θα αναλάβει να φέρει εις πέρας όλα όσα έκανε εκείνη κάθε χρόνο, είναι δύσκολη και για να είμαι ειλικρινής, και εγώ και τα αδέρφια μου θέλουμε να το αποφύγουμε.
Εκείνη οργάνωνε πάντα εορταστικά γεύματα και πολλές δραστηριότητες για να περάσουμε όλοι χρόνο μαζί. ''Αφού βρισκόμαστε τόσο λίγο, τώρα είναι ευκαιρία να το χαρούμε'' συνήθιζε να λέει.
Έστελνε χριστουγεννιάτικες κάρτες από αρχές Δεκεμβρίου και επέλεγε ένα Σάββατο για να μαζευτούμε στο σπίτι της, αποκλειστικά εγώ και τα αδέρφια μου, και να δούμε την αγαπημένη της ταινία ''Μόνος στο σπίτι''. Όσες φορές κι αν την είχε δει, πάντα ξεκαρδιζόταν στα γέλια!
Τύλιγε τα δώρα με φροντίδα και προσοχή στη λεπτομέρεια. Ήταν κάτι που της άρεσε να κάνει γιατί σκεφτόταν, όπως έλεγε, τα χαμόγελα των παιδιών και των εγγονιών της.
Έφτιαχνε μπισκότα με κανέλα και γκρίνιαζε πάντα ότι της έβγαιναν άγλυκα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ήταν πεντανόστιμα και μου λείπουν πολύ. Δοκίμασα να τα φτιάξω και εγώ, όμως, η γεύση ήταν τόσο διαφορετική που με έπιασαν τα κλάματα.
Φέτος, εστίασα λιγότερο στα δώρα και περισσότερο στους ανθρώπους με τους οποίους θα κάνω γιορτές μαζί. Η μητέρα μου ήταν μοναδική και αυτό δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει! Μάζευε κοντά της τους ανθρώπους σαν ένα φως. Ζωντάνευε ακόμα και την πιο βαρετή μέρα.
Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα ήταν διανθισμένη από τις ιδιαίτερες πινελιές της. Τραπεζομάντιλα, ανθοσυνθέσεις, υπέροχη μουσική. Παρά τον πόνο που μου προκαλεί η απώλειά της ξέρω ότι όλοι μπορούμε να τιμήσουμε τους αγαπημένους μας που έχουν φύγει από τη ζωή, μιμούμενοι αυτό που αγαπήσαμε περισσότερο στις γιορτές μας μαζί τους. Και αυτό σκοπεύω να κάνω...»