«Στις δύσκολες στιγμές χρειάζομαι περισσότερο την κολλητή μου από τον άντρα μου γιατί:
Ο σύζυγός μου μπορεί να ακούει το... δράμα μου, αλλά η κολλητή μου θα μου ζητήσει να της πω ξανά και ξανά την ιστορία μου.
Εκείνος ξέρει τι θέλω για το μέλλον μου, αλλά εκείνη γνωρίζει όλα τα μυστικά του παρελθόντος μου.
Όλοι χρειαζόμαστε μια κολλητή που θα μας ενθαρρύνει να επιστρέψουμε στον σύζυγό μας μετά από έναν ανούσιο καβγά. Αυτό είναι για μένα η κολλητή μου και τη χρειάζομαι.
Περπατάει πάντα δίπλα μου - ούτε πίσω μου, ούτε μπροστά μου.
Κρατάει τα παιδιά μου όταν θέλω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου, μπορώ να την καλέσω 10 φορές μέσα σε 5 λεπτά χωρίς να θυμώσει και η πόρτα της είναι πάντα ανοιχτή για μένα.
Όλες μας χρειαζόμαστε μια κολλητή. Έναν άνθρωπο που είναι σαν οικογένεια, χωρίς να είναι οικογένεια εξ’ αίματος. Μια συντροφιά στο καφέ, στο μπαρ και στη θάλασσα το καλοκαίρι. Μια “συνένοχο” όταν παρακολουθούμε ολόκληρες σειρές μονοκοπανιά στο Netflix και που μπορούμε να της γκρινιάζουμε όταν δεν πετυχαίνουμε μια νέα συνταγή.
Κάποια που θα μας υπενθυμίσει ότι είμαστε αρκετά έξυπνες για να κυνηγήσουμε τους στόχους μας, αρκετά δυνατές για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και αρκετά διασκεδαστικές για να μην περνάμε τη ζωή μας βουτηγμένες στα προβλήματα.
Ο γάμος είναι υπέροχος, η γονεϊκότητα είναι ευλογία, αλλά μια φιλία που θα μας συντροφεύσει σε αυτό το ταξίδι είναι αναντικατάστατη και ανεκτίμητη.
Ναι, χρειάζομαι την κολλητή μου περισσότερο από τον άντρα μου και δεν ντρέπομαι να το πω δυνατά».
Πηγή: I’m That Wife: Marriage & Motherhood