«Αν ξαναγεννιόμουν, θα επέλεγα να γίνω η μητέρα της μητέρας μου.
Αν μπορούσα να διαλέξω ποια να είμαι, σίγουρα θα επέλεγα να είμαι η μητέρα της μητέρας μου.
Γιατί;
Λοιπόν, θα της έδινα όλα τα φιλιά που της έλειπαν ως παιδί. Θα της διάβαζα όλα τα παραμύθια που κανείς δεν της έχει διαβάσει ποτέ. Θα την έβαζα μέσα το βράδυ και θα της έλεγα με όλη μου την αγάπη πόσο την αγαπώ.
Θα της μάθαινα ότι η ζωή είναι όμορφη στην αγκαλιά αυτών που σε αγαπούν.
Θα της αγόραζα ένα καραμελένιο μήλο.
Θα έλεγα τα τραγούδια της.
Θα παίζαμε στο έδαφος.
Θα την χτένιζα κάθε πρωί πριν την στείλω στο σχολείο.
Δεν έπρεπε να δουλέψει τόσο μικρή.
Δεν έπρεπε να κλαίει τόσο πολύ.
Δεν θα είχε μεγαλώσει ράβοντας την καρδιά της με θλίψη και θα ήταν ένα χαρούμενο παιδί.
Αν μπορούσα να ήμουν κάποια άλλη, θα ήμουν η μητέρα της χωρίς δισταγμό, θα της μάθαινα ότι η αγάπη δεν είναι πόνος και πόσο υπέροχο είναι να ξυπνάς κάθε πρωί δίπλα της.
Γιατί αν την αγαπώ όσο την κόρη της... σκέψου πόσο θα μου άρεσε να την κρατάω στην αγκαλιά μου όταν θα γεννιόταν!
Από το διαδίκτυο»