Ο ταχέως αναπτυσσόμενος όγκος της Saylor εντοπίστηκε για πρώτη φορά ενώ βρισκόταν στη μήτρα, στον υπέρηχο των 20 εβδομάδων. Ήταν η μέρα που οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς της πως το αγέννητο μωρό τους είχε μόλις 25% πιθανότητες να επιζήσει.
Όταν ήρθε η στιγμή του τοκετού, μια ομάδα 25 ατόμων αποτελούμενοι από χειρουργούς, νεογνολόγους, αναισθησιολόγους, νοσοκόμους και μαίες κατάφεραν να ξεγεννήσουν την μικρή Saylor, ενώ ο επικεφαλής της επέμβασης τόνισε πως ήταν ο μεγαλύτερος όγκος που έχει δει ποτέ σε μωρό.
«Ο όγκος της Saylor ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πολύ περίπλοκος. Ξεκινούσε από την ουρά της και επεκτεινόταν στη λεκάνη και την κοιλιά της. Πολλά από αυτά τα μωρά δεν επιβιώνουν καθώς τέτοιου είδους όγκοι λειτουργούν σαν μια μεγάλη αγγειακή παροχέτευση που στέλνει μεγάλη ποσότητα αίματος στην καρδιά. Σε ορισμένα μωρά η καρδιά δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτόν τον επιπλέον όγκο και παρουσιάζουν καρδιακή ανεπάρκεια», είπε χαρακτηριστικά.
Λίγες στιγμές μετά τη γέννηση της Saylor, οι γιατροί ξεκίνησαν μια εξάωρη επέμβαση για να αφαιρέσουν τον όγκο. Το κοριτσάκι χρειάστηκε πέντε μεταγγίσεις αίματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης, αλλά ήταν δυνατή και ανθεκτική. «Η επέμβαση πήγε καλά και η μικρούλα αναρρώνει πολύ γρήγορα. Ήταν ένα θαύμα», σχολίασαν οι γιατροί που ανέλαβαν τη δύσκολη εγχείρηση.
Οι γονείς του νεογέννητου κοριτσιού μπόρεσαν να το κρατήσουν πρώτη φορά στην αγκαλιά τους δέκα μέρες μετά τη γέννησή του και η χαρά τους ήταν τεράστια. «Όταν μου ανακοίνωσαν ότι η κόρη μου έχει ελάχιστες πιθανότητες να ζήσει της προωρότητας και του όγκου, έκλαψα πολύ», είπε η μητέρα της Saylor. «Αλλά το να μπορώ να την κρατάω στην αγκαλιά μου όταν ξέρω ότι σώθηκε από ένα ιατρικό θαύμα, είναι κάτι ξεχωριστό».
Πηγή: 9news.com.au