«Στην κοινωνία μας, μια μητέρα υποφέρει από ενοχές ό,τι κι αν κάνει.
Αν είναι πάνω από τα παιδιά της για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι εντάξει, την αποκαλούν μητέρα-ελικόπτερο, και αν τα αφήνει να τρέχουν τριγύρω, ενώ εκείνη κάθεται και μιλάει με μια φίλη της, την αποκαλούν αδιάφορη.
Αν προτιμά να μαγειρεύει τα πάντα βιολογικά και υγιεινά, τα παιδιά της θα κακομάθουν και ''δεν θα μπορούν να φάνε σε ξένο σπίτι''. Αν τους δίνει ντόνατς και μάφινς για πρωινό επειδή βιάζεται ή "απλά επειδή", τότε δεν ενδιαφέρεται για την υγεία των παιδιών της.
Αν θηλάζει και δεν παράγει αρκετό γάλα, τότε είναι αποτυχημένη. Αλλά όταν δίνει φόρμουλα, είναι περισσότερο αποτυχημένη επειδή δεν δίνει στο μωρό της μόνο μητρικό γάλα.
Αν μένει στο σπίτι με τα παιδιά της, θα έπρεπε να εργάζεται - "πώς μπορεί η οικογένειά της να αντεπεξέλθει οικονομικά;". Αλλά αν εργάζεται, ακούει να της λένε ότι ''δεν είναι κοντά στα παιδιά της''.
Αν δεν έχει χάσει το βάρος της μετά τον τοκετό, ακούει ''μα, πώς άφησε έτσι τον εαυτό της;''. Αλλά αν γυμνάζεται και προσέχει, αυτόματα παραμελεί τα παιδιά της.
Σε μια κοινωνία που για όλα έχει άποψη και ξέρει ''τα πάντα'', οι μαμάδες υποφέρουν περισσότερο απ' όλους.
Γι' αυτό μαμάδες, μην ακούτε κανέναν και σταματήστε να αισθάνεστε άσχημα για τις επιλογές σας.
Πετάξτε μακριά αυτές τις εσωτερικευμένες μη ρεαλιστικές προσδοκίες και κάντε αυτό
που είναι καλύτερο για εσάς και την οικογένειά σας.
Λέγεται "η οικογένειά σας" για κάποιο λόγο.
Άλλωστε, αν αγαπάτε τα παιδιά σας και προσπαθείτε, είστε καλή μαμά.»