«Μόλις έφερες στο σπίτι μια νέα ζωή. Είσαι κουρασμένη, ενθουσιασμένη, άυπνη, αγχωμένη. Μέσα σε λίγα λεπτά οι διαθέσεις μπορούν να αλλάξουν, μα ότι και αν γίνει...
Εσύ είσαι ο θεός αυτού του μικρού πλάσματος.
Θυμάσαι σκόρπιες συμβουλές "μη γίνεις σαν εκείνες τις μαμάδες που μιλούν μόνο για τα παιδιά τους". " Μη σε χάσεις". "Να κρατήσεις τις ισορροπίες, δεν είσαι μόνο μάνα". Μοιάζουν άκυρες, άτοπες. Μοιαζουν να έχουν ειπωθεί από κάποια απόσταση ασφαλείας.
Νέα μανούλα... Κλείσε τα αυτιά σου και ζήσε το στο έπακρο. Βασικό κομμάτι της αγάπης είναι αρχικά η εξάρτηση, άσχετα που έχουμε μάθει να τη φοβόμαστε .
Ποτέ δε θα γίνεις σαν κάποιον άλλο.
Σε όλο το δρόμο, θα είσαι εσύ και μόνο εσύ.
Ναι, ίσως μιλάς συνέχεια για το παιδί σου, όταν 24 ώρες/ 24ωρο ασχολείσαι με τη φροντίδα του.
Ναι, ίσως σε χάσεις για κάποιο διάστημα, ίσως φοβηθείς πως θα χάσεις τις φίλες σου. Πλέον δε θα έχεις να μοιραστείς αλλά νέα παρά μόνο για τα κρυολογήματα του μωρού, τις αϋπνίες, το φαγητό, την κούραση.
Ίσως νιώθεις πως δεν έχεις καμία ισορροπία. Δε θα έπρεπε να έχεις.
Όλο το σύστημα σου υπηρετεί κάποιον άλλο. Το σώμα σου, το μυαλό σου, το συναίσθημα σου αυτή τη στιγμή λειτουργεί σαν εργοστάσιο με μόνο στόχο να φροντίσει, να προστατεύσει και να μεγαλώσει έναν άλλο άνθρωπο.
Αυτός που θα σου πει το αντίθετο, σίγουρα δεν έχει βιώσει ότι βιώνεις.
Δε θα γίνεις ποτέ σαν κάποιον άλλο.
Σε όλο το δρόμο θα χάνεσαι για να σε ξαναβρείς.
Και πίστεψέ με. Μάνα δε γίνεσαι.
Γεννιέσαι.
Είναι μέσα σου η αγάπη. Μέσα σου η δυνατότητα να φροντίσεις, να αγκαλιάσεις και να μορφοποιήσεις.
Γεννιέσαι όταν γεννιέται το σποράκι σου.
Γεννιέσαι ξανά και όταν γέννας το μωράκι σου, γεννιέσαι και μεγαλώνεις κάθε μέρα μαζί του.
Αυτή η υπερδύναμη κρύβεται μέσα σου και σε περιμένει να την εκδηλώσεις.
Οπότε ναι, δώσε την άδεια στον εαυτό σου να το ζήσει. Και ας εξαρτηθεί για λίγο, ας χαθεί μέσα στην αγάπη, ας χάσει τα κουτάκια που όμορφα μέσα τους, τον έχουν τοποθετήσει.
Κλείσε τα αυτιά στους τρίτους και άνοιξε τα χέρια στην αγάπη.
Ο χρόνος θα φέρει όλες τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν για να σε φροντίσεις, να βάλεις ισορροπίες, να δεις ποιος έχει μείνει δίπλα σου.
Μέχρι τότε... Να είσαι μανούλα και να το ευχαριστιέσαι. Δε θα έχεις για πάντα έναν άγγελο να φροντίζεις στην αγκαλιά σου.»