«Όταν διαβάζεις το παιδί σου...
Βράσε ένα ρόφημα να το πίνετε μαζί για να νομίζει πως βγήκε μαζί σου ραντεβού.
Κλείσε τηλεόραση και κινητά για να δει πόσο σημαντικό είναι για σένα να του μάθεις κάτι.
Αν διαβάζεις φυσική γίνε η ενέργεια, αν διαβάζεις αρχαία βάλε σανδάλια και αν είσαι στα κείμενα ανέβα σε σκαμνί να αναγγείλεις ποίηση.
Δείξε εικόνες κάθε νέας λέξης, μη δώσεις ξύλινο ορισμό της.
Δείξε τη χαρά σου που θυμάσαι όσα είχες ήδη ξεχάσει από τα δικά σου μαθητικά χρόνια.
Αποκλείεται να τα θυμάσαι όλα.
Πες μπράβο κάπου στη μέση ακόμη και αν σε κοίταζε απλά στα μάτια.
Κάνε απρόσμενες ερωτήσεις για να δεις αν ταξιδεύει αλλού το μυαλό του. Αν ταξιδεύει αλλού, πάρε βαλίτσα κι ακολούθησε τον για λίγο. Θα τον φέρεις πίσω πιο εύκολα έτσι.
Ευχαρίστησε τον που σου έδωσε την ευκαιρία να μάθεις νέα πράγματα.
Ρώτησε το για την καθηγήτρια. Αν σου πει ότι δεν είναι καλή, μάθε πώς νιώθει μες στην τάξη, πράξε το αντίθετο όσο είσαι μαζί του.
Γράψε ρεαλιστικούς στόχους μέχρι το διαγώνισμα, δώσε του αστείους τρόπους να θυμάται ανούσια πράγματα.
Διάβασε τον μέχρι τελικής πτώσης μέχρι να λάμπουν τα μάτια του από την ικανοποίηση ότι διάβασε μαζί σου ανεξαρτήτως βαθμού και απόδοσης.
Πες του πως πλέον δε σε νοιάζει τι βαθμό θα πάρει, αρκεί να θυμάται πως το παλέψατε μαζί.
Δείξε του πως πέρασες καλά μαζί του. Πες το να το ακούσει.
Θα δεις... Σε λίγο καιρό, δε θα χρειαστεί τη παρουσία σου. Θα σε έχει ήδη βάλει μέσα σε κάθε σελίδα.
Χριστίνα Βογιατζή»